Ένα νέο μοντέλο μαθηματικών έρχεται να αλλάξει τα μέχρι τώρα δεδομένα και να βοηθήσει στη λήψη μέτρων διαχείρισης και στην πρόληψη της εξαφάνισης των απειλούμενων ειδών.
Τι έχουν κοινό η γαλάζια φάλαινα με την τίγρη της Βεγγάλης και την πράσινη χελώνα; Μοιράζονται εξίσου τον κίνδυνο εξαφάνισης και ταξινομούνται ως απειλούμενα είδη.Υπάρχουν πολλοί λόγοι που πεθάνουν τα είδη και η κλιματική αλλαγή είναι ο κύριος λόγος!
Ο κίνδυνος εξαφάνισης ποικίλλει από είδος σε είδος, ανάλογα με τον τρόπο αναπαραγωγής των πληθυσμών του και πόσο διαρκεί η ζωή κάθε ζώου. Η κατανόηση της δυναμικής της επιβίωσης και της αναπαραγωγής μπορεί να υποστηρίξει τις δράσεις διαχείρισης για τη βελτίωση της πιθανότητας επιβίωσης των ειδών.
Τα μαθηματικά και στατιστικά μοντέλα έχουν καταστεί ισχυρά εργαλεία για να εξηγήσουν αυτές τις δυναμικές. Ωστόσο, η ποιότητα των πληροφοριών που χρησιμοποιούμε για την κατασκευή τέτοιων μοντέλων, είναι σημαντική για να βελτιώσουμε τις πιθανότητες να προβλέψουμε με ακρίβεια τη μοίρα των πληθυσμών στη φύση.
«Ένα μοντέλο που απλοποιεί υπερβολικά την επιβίωση και την αναπαραγωγή μπορεί να δώσει την ψευδαίσθηση ότι ένας πληθυσμός αναπτύσσεται όταν στην πραγματικότητα θα εξαφανιστεί», λέει ο Αναπληρωτής Καθηγητής, Fernando Colchero από το Τμήμα Μαθηματικών και Επιστήμης Υπολογιστών και το Διεπιστημονικό Κέντρο για τη Δυναμική Πληθυσμού (CPop) στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας, και συγγραφέας της νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στην Ecology Letters.
Η έρευνα του Colchero επικεντρώνεται στην μαθηματική αναδημιουργία της δυναμικής του πληθυσμού με την καλύτερη κατανόηση της δημογραφίας των ειδών. Εργάζεται στην κατασκευή και την εξερεύνηση των στοχαστικών μοντέλων του πληθυσμού που προβλέπουν πως ένας συγκεκριμένος πληθυσμός (για παράδειγμα ένα απειλούμενο είδος), θα αλλάξει με την πάροδο του χρόνου.
Τα μοντέλα αυτά περιλαμβάνουν μαθηματικούς παράγοντες που περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον, τα ποσοστά επιβίωσης και η αναπαραγωγή του είδους καθορίζουν το μέγεθος και την ανάπτυξη του πληθυσμού. Για πρακτικούς λόγους είναι απαραίτητες ορισμένες υποθέσεις.
Δύο κοινώς αποδεκτές υποθέσεις είναι ότι η επιβίωση και η αναπαραγωγή είναι σταθερές με την ηλικία και ότι η υψηλή επιβίωση στο είδος συμβαδίζει με την αναπαραγωγή σε όλες τις ηλικιακές ομάδες ενός είδους. Ο Colchero αμφισβήτησε αυτές τις υποθέσεις καταγράφοντας την επιβίωση και την αναπαραγωγή που εξαρτάται από την ηλικία και τις ανταλλαγές μεταξύ επιβίωσης και αναπαραγωγής. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες φορές οι συνθήκες που ευνοούν την επιβίωση θα είναι δυσμενείς για την αναπαραγωγή και το αντίστροφο.
Για τη δουλειά του, ο Colchero χρησιμοποίησε στατιστικές, μαθηματικές παραλλαγές και προσομοιώσεις με δεδομένα από άγριους πληθυσμούς 24 ειδών σπονδυλωτών. Το αποτέλεσμα ήταν ένα σημαντικά βελτιωμένο μοντέλο που είχε πιο ακριβείς προβλέψεις για την αύξηση του πληθυσμού ενός είδους.
Παρά τον τεχνικό χαρακτήρα του έργου του Colchero, αυτός ο τύπος μοντέλου μπορεί να έχει πολύ πρακτικές συνέπειες καθώς παρέχει εξειδικευμένες εξηγήσεις για τους υποκείμενους λόγους εξαφάνισης. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη λήψη μέτρων διαχείρισης και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της εξαφάνισης των απειλούμενων ειδών.
Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά
με Αριθμό Μητρώου 12691
