Οι παλαιοντολόγοι τεκμηριώνουν τον παλαιότερο ceratosaurian, ο οποίος προηγήθηκε των τεράστιων σαρκοφάγων δεινοσαύρων κατά 25 εκατομμύρια χρόνια και ρίχνει φως στην εξέλιξη του χεριού των τριών δακτύλων.
Οι πρώιμοι Jurassic αρπακτικοί δεινόσαυροι είναι πολύ σπάνιοι και κυρίως μικροί. Το Saltriovenator zanellai, ένα νέο γένος και είδος που περιγράφεται στο επιστημονικό περιοδικό PeerJ – το περιοδικό της ζωής και των περιβαλλοντικών επιστημών από Ιταλούς παλαιοντολόγους. Πρόκειται για το παλαιότερο γνωστό ceratosaurian και ο μεγαλύτερος (ένας τόνος), αρπακτικός δεινόσαυρος από το Lower Jurassic.
Αυτό το μοναδικό δείγμα, το οποίο αντιπροσωπεύει επίσης τον πρώτο δεινόσαυρο από την Ιταλία, ανακαλύφθηκε τυχαία το 1996 από έναν ερασιτέχνη μέσα σε λατομείο κοντά στο Saltrio, περίπου 80 χλμ Ν-Ε του Μιλάνου. Πολλά οστά του Saltriovenator φέρουν σημάδια σίτισης από θαλάσσια ασπόνδυλα, τα οποία αντιπροσωπεύουν την πρώτη περίπτωση στα δεινοσαυρικά υπολείμματα.
Αν και αποσπασματικά, «ο Saltriovenator παρουσιάζει ένα μωσαϊκό προγονικών και προηγμένων ανατομικών χαρακτηριστικών, τα οποία συναντώνται αντίστοιχα στα τετράπλευρα dilophosaurids και ceratosaurians», λέει ο πρώτος συγγραφέας Cristiano Dal Sasso, του Μουσείο του Μιλάνου, που μελέτησε τα απολιθώματα για αρκετά χρόνια.
«Η παλαιοϊστολογική ανάλυση δείχνει ότι ο Saltriovenator ήταν ένα ακόμη αναπτυσσόμενο ζώο, επομένως το εκτιμώμενο του μέγεθος είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτο, στο πλαίσιο της πρώιμης Jurassic περιόδου», λέει ο συν-συγγραφέας Simone Maganuco.
«Η εξέλιξη των χεριών μεταξύ των γιγάντιων σαρκοφάγων και φυτοφάγων δεινοσαύρων είχε ήδη αρχίσει 200 εκατομμύρια χρόνια. Οι αρπακτικοί δεινόσαυροι έχαναν προοδευτικά τα μικρά τους δάκτυλα και απέκτησαν χέρι με τρία δάκτυλα που είναι ο πρόδρομος της πτέρυγας των πτηνών», καταλήγει ο συν-συγγραφέας Andrea Cau.
Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά
με Αριθμό Μητρώου 12691
