Όταν τα επίπεδα λεπτίνης είναι “σωστά”, βοηθούν στην προστασία της καρδιαγγειακής υγείας μας, λένε οι επιστήμονες. Αυτή η ορμόνη κορεσμού, που παράγεται κυρίως από λιπώδη κύτταρα, είναι πιο γνωστή για το ότι λέει στον εγκέφαλό μας ότι είμαστε “γεμάτοι”. Στην παχυσαρκία, τα επίπεδα λεπτίνης είναι υψηλά, αλλά ο εγκέφαλος γίνεται ανθεκτικός στο μήνυμα και το καρδιαγγειακό σύστημα δέχεται επίθεση.
Το υπερβολικό λίπος και η λεπτίνη μπορούν να προκαλέσουν παρόμοιο καρδιαγγειακό κίνδυνο. «Πρέπει να αποκαταστήσουμε την ισορροπία της λεπτίνης και στη συνέχεια να δούμε την καρδιαγγειακή της προστασία», λέει ο Dr. Thiago Bruder do Nascimento, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Κέντρο αγγειακής βιολογίας του Ιατρικού Κολλεγίου της Γεωργίας στο Πανεπιστήμιο Augusta.
Εάν οι μελέτες τους συνεχίσουν να επιβεβαιώνουν αυτό, θα μπορούσε να δείχνει το δρόμο προς το άνοιγμα της θεραπείας με λεπτίνη σε ένα ευρύτερο φάσμα ασθενών.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο έλλειψης λεπτίνης που προκύπτει από την ακραία έλλειψη λίπους που μπορεί να γεννηθεί ή να αποκτήσει, που ονομάζεται λιποδυστροφία.
Αν και η λιποδυστροφία είναι σπάνια, μολυσματικές καταστάσεις όπως ιλαρά ή πνευμονία, αυτοάνοσες ασθένειες, τραυματισμοί, ακόμη και επαναλαμβανόμενη χρήση της ίδιας ένεσης όπως η καθημερινή χρήση ινσουλίνη, μπορεί να οδηγήσει σε επίκτητη λιποδυστροφία.
Παρά το γεγονός ότι η θεραπεία με λεπτίνη έχει συνταγογραφηθεί σε ασθενείς με λιποδυστροφία από το 2014 και η χορηγούμενη ποσότητα είναι χαμηλή, η επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα παραμένει άγνωστη, σημειώνει ο Belin de Chantemele.
Για να δημιουργήσει το μοντέλο, ο Bruder do Nascimento χρησιμοποίησε ένα μόνο φάρμακο, το Ritonavir, το οποίο χρησιμοποιείται πολύ ως θεραπεία για τον ιό HIV, και ιδιαίτερα σε ασθενείς που μπορεί να μην παίρνουν τα φάρμακά τους σύμφωνα με τις οδηγίες. Μετά από τη λήψη του Ritonavir για τέσσερις μόνο εβδομάδες, διαπίστωσε ότι τα ποντίκια αναπτύσσουν λιποδυστροφία και σοβαρή αγγειακή δυσλειτουργία.
Μόλις μία εβδομάδα θεραπείας με λεπτίνη μειώθηκε η αγγειακή φλεγμονή και βελτίωσε σημαντικά τη λειτουργία, λέει ο Bruder do Nascimento. Τώρα θέλουν να μάθουν αν πρόκειται για ένα μακροχρόνιο όφελος.
Έχουν αποδείξεις ότι η μειωμένη διαθεσιμότητα της λεπτίνης στα ενδοθηλιακά κύτταρα σημαίνει ότι τα κύτταρα βοηθούν στην παραγωγή λιγότερου μονοξειδίου του αζώτου που επιτρέπει τη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων. Η λιποδυστροφία αυξάνει επίσης το οξειδωτικό στρες, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης έκφρασης του ενζύμου Nox1, το οποίο παράγει το ανθυγιεινό παραπροϊόν και τον μειωμένο PPARy, ένας υποδοχέας που μειώνει τα κακά επίπεδα χοληστερόλης και λιπιδίων, η απώλεια των οποίων σχετίζεται με την υψηλότερη αρτηριακή πίεση και την αγγειακή νόσο.
Τώρα μαθαίνουν περισσότερα για το πώς και αν πραγματικά, η λεπτίνη ελέγχει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που μετακινούνται στα αιμοφόρα αγγεία. Είναι ενδιαφέρον ότι τα ποντίκια με έλλειψη λεπτίνης είναι πιο ευάλωτα σε λοίμωξη παρά την επίθεση των ανοσοκυττάρων, λέει ο Belin de Chantemele.
Ένα πιθανό πρόβλημα με τη θεραπεία αυτή θα μπορούσε να είναι ότι τα ποντίκια, τα οποία προηγουμένως δεν είχαν συνηθίσει σε υψηλότερα επίπεδα, καταλήγουν να χάσουν βάρος λόγω της αυξημένης σηματοδότησης στον εγκέφαλό τους ότι είναι γεμάτα. “Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ τα παχύσαρκα άτομα δεν είναι ευαίσθητα στο σήμα κορεσμού της λεπτίνης, τα άτομα με λιγότερα λιπαρά και λιγότερη λεπτίνη είναι πιο ευαίσθητα σε αυτό”, καταλήγει ο Belin de Chantemele.
Σημείωση: Η λεπτίνη είναι πρωτεϊνική ορμόνη που ρυθμίζει την ενεργειακή πρόσληψη, συμπεριλαμβανομένης της όρεξης, της πείνας, του μεταβολισμού και της συμπεριφοράς.
με Αριθμό Μητρώου 12691
