Η ένωση, του τετραχλωράνθρακα, συμβάλλει στην καταστροφή της στιβάδας του όζοντος της Γης, η οποία μας προστατεύει από την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία. Ως αποτέλεσμα, η παραγωγή αυτού του αερίου έχει απαγορευτεί σε όλο τον κόσμο από το 2010 για χρήσεις που θα οδηγήσουν στην απελευθέρωσή του στην ατμόσφαιρα.
Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι παγκόσμιες εκπομπές δεν έχουν μειωθεί όπως αναμενόταν, ενώ περίπου 40.000 τόνοι εξακολουθούν να εκπέμπονται κάθε χρόνο.
Η προέλευση αυτών των εκπομπών έχει προκαλέσει προβλήματα στους ερευνητές εδώ και πολλά χρόνια.
Παράλληλα με συνεργάτες από τη Νότια Κορέα, την Ελβετία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ είχαν ως στόχο να ποσοτικοποιήσουν τις εκπομπές από την ανατολική Ασία.
Για να γίνει αυτό, χρησιμοποίησαν στοιχεία ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης εδάφους και ατμοσφαιρικής ρύπανσης από κοντά στην κορεατική χερσόνησο και δύο μοντέλα που προσομοιώνουν τη μεταφορά αερίων μέσω της ατμόσφαιρας.
Τα αποτελέσματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Geophysical Research Letters, δείχνουν ότι περίπου οι μισές από τις «ελλείπουσες» παγκόσμιες εκπομπές τετραχλωράνθρακα προήλθαν από την ανατολική Κίνα μεταξύ 2009 και 2016.
Στην πραγματικότητα, οι εκπομπές από ορισμένες περιοχές ενδέχεται να έχουν αυξηθεί ελαφρά από το 2010. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν την εμφάνιση μιας νέας πηγής εκπομπών από την επαρχία Shandong της Κίνας μετά το 2012.
Πρόσφατες αναφορές έχουν δείξει ότι πολύ μεγάλες ποσότητες αυτού του αερίου μπορεί να εκπέμπονται ακούσια κατά τη διάρκεια της παραγωγής άλλων χημικών ουσιών όπως το χλώριο.
με Αριθμό Μητρώου 12691
