Ενδείξεις για νέα φεγγάρια έξω από το ηλιακό μας σύστημα 

Ένα ζευγάρι αστρονόμων του Πανεπιστημίου της Κολούμπια που χρησιμοποιεί το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA και το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler έχουν συγκεντρώσει αναμφισβήτητα στοιχεία για την ύπαρξη φεγγαριού που περιστρέφεται γύρω από έναν πλανήτη αερίου-γιγαντιαίου, 8.000 έτη φωτός μακριά.

Σε άρθρο που δημοσίευσε στις 3 Οκτωβρίου στο περιοδικό Science Advances, ο Alex Teachey και ο David Kipping αναφέρουν ότι η ανίχνευση ενός υποψήφιου exomoon – δηλαδή φεγγάρια που περιστρέφονται γύρω από πλανήτες σε άλλα συστήματα αστέρων – είναι ασυνήθιστη λόγω του μεγάλου μεγέθους του, συγκρίσιμου με τη διάμετρο του Ποσειδώνα. Τέτοια γιγαντιαία φεγγάρια δεν υπάρχουν στο δικό μας ηλιακό σύστημα, όπου έχουν καταγραφεί σχεδόν 200 φυσικοί δορυφόροι.

“Αυτή θα είναι η πρώτη περίπτωση ανίχνευσης φεγγαριού έξω από το ηλιακό μας σύστημα”, δήλωσε ο Kipping, βοηθός καθηγητής αστρονομίας στην Κολομβία.

“Αν επιβεβαιωθεί από τις παρατηρήσεις του Hubble, το εύρημα θα μπορούσε να παράσχει ζωτικές ενδείξεις για την ανάπτυξη πλανητικών συστημάτων και μπορεί να αναγκάσει τους ειδικούς να επανεξετάσουν τις θεωρίες για το πώς σχηματίζονται τα φεγγάρια γύρω από τους πλανήτες”.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν τον πλανήτη πριν και κατά τη διάρκεια της 19ωρης διαμετακόμισης του απέναντι από το αστέρι. Μετά το τέλος του, το Hubble ανίχνευσε μια δεύτερη και πολύ μικρότερη μείωση της φωτεινότητας του αστεριού 3,5 ώρες αργότερα.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι κατ ‘αρχήν αυτή η ανωμαλία θα μπορούσε να προκληθεί από την βαρυτική έλξη ενός υποθετικού δεύτερου πλανήτη στο σύστημα, αν και ο Κέπλερ δεν βρήκε στοιχεία για επιπλέον πλανήτες γύρω από το αστέρι κατά την τετραετή αποστολή του.

Το φεγγάρι εκτιμάται ότι είναι μόνο το 1,5% της μάζας του πλανήτη, το οποίο είναι αρκετές φορές η μάζα του Δία. Αυτή η τιμή είναι κοντά στη σχέση μάζας μεταξύ της Γης και της σελήνης της. Αλλά στην περίπτωση του συστήματος Γης-Σελήνης και του συστήματος Πλούτωνα-Χάρον – ο μεγαλύτερος από τους πέντε γνωστούς φυσικούς δορυφόρους του νάνου πλανήτη Πλούτωνα – μια πρώιμη σύγκρουση με ένα μεγαλύτερο σώμα υποτίθεται ότι έχει εκτοξεύσει υλικό που αργότερα συγχωνεύτηκε σε φεγγάρι. Το Kepler 1625b και ο δορυφόρος του, ωστόσο, είναι αέρια, όχι βραχώδης και επομένως μια τέτοια σύγκρουση δεν μπορεί να οδηγήσει στη συμπύκνωση ενός δορυφόρου.

Οι μελλοντικές αναζητήσεις θα στοχεύουν σε πλανήτες μεγέθους Jupiter που είναι μακρύτερα από το αστέρι τους από ό, τι η Γη είναι από τον Ήλιο. Υπάρχουν μόνο λίγα από αυτά στη βάση δεδομένων Kepler. Το επερχόμενο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA θα μπορούσε πραγματικά να “καθαρίσει” στη δορυφορική αναζήτηση, είπε ο Kipping. “Μπορούμε να περιμένουμε να δούμε πραγματικά μικροσκοπικά φεγγάρια”.