Ανοσοδιεγερτικά και αντισώματα βοηθούν στην εξάλειψη του HIV

Περισσότεροι από 35 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν με τον ιό του HIV και σχεδόν 2 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο, ο ιός του AIDS παραμένει μια από τις σημαντικότερες παγκόσμιες επιδημίες στον πλανήτη.

Τα υπάρχοντα αντιρετροϊκά φάρμακα δεν θεραπεύουν τη λοίμωξη από τον ιό λόγω της ικανότητας του ιού να γίνεται αδρανής, και να παραμένει στα ανοσιακά κύτταρα. Ο ιός έχει την ικανότητα να μένει κρυμμένος παρά την αντιρετροϊκή θεραπεία (ART) και μπορεί να ενεργοποιηθεί ξανά, ανά πάσα στιγμή.

Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στη Nature σήμερα, ο Dan H. Barouch, MD, PhD, Διευθυντής του Κέντρου για την Ιολογία και την Έρευνα Εμβολίων στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess (BIDMC) και οι συνεργάτες του καταδεικνύουν ότι η χορήγηση ευρέως εξουδετερωτικών αντισωμάτων (bNAb) σχεδιασμένων να στοχεύουν τον HIV σε συνδυασμό με παράγοντες που διεγείρουν το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα καθυστέρησαν την ιογενή ανάκαμψη μετά από διακοπή της ART σε πιθήκους.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι αυτή η προσέγγιση δύο όψεων αντιπροσωπεύει μια πιθανή στρατηγική για τη στόχευση της ιικής δεξαμενής.

Ο Barouch και οι συνεργάτες του μελέτησαν 44 πιθήκους rhesus μολυσμένους με τον ιό τύπου HIV και υποβλήθηκαν σε αγωγή με ART για δυόμισι χρόνια, αρχίζοντας μία εβδομάδα μετά τη μόλυνση.

Μετά από 96 εβδομάδες, τα ζώα χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες. Μία ομάδα – η ομάδα ελέγχου – δεν έλαβε πρόσθετες θεραπευτικές αγωγές.

Στις επιπρόσθετες ομάδες δόθηκε μόνο ένας παράγοντας διέγερσης του ανοσοποιητικού ή μόνο αντισώματα.

Μία τέταρτη ομάδα έλαβε το ανοσοδιεγερτικό, σε συνδυασμό με τα αντισώματα. Όλα τα ζώα συνέχισαν τη θεραπεία με ART έως ότου διακοπεί την 130 εβδομάδα, οπότε οι επιστήμονες άρχισαν να παρακολουθούν το αίμα των ζώων για σημάδια επιστροφής του ιού.

Όπως αναμενόταν, το 100% των ζώων στην ομάδα ελέγχου ανέκαμψε γρήγορα και με υψηλά κορυφαία ιικά φορτία.

Ο συνδυασμός των αντισωμάτων και του ανοσοενισχυτικού οδήγησε στη βέλτιστη θανάτωση των μολυσμένων από τον ιό κυττάρων”, δήλωσε ο Barouch, ο οποίος είναι επίσης Καθηγητής Ιατρικής στη Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

“Μαζί, τα δεδομένα μας υποδεικνύουν έναν μηχανισμό με τον οποίο η συνδυασμένη θεραπεία διέγειρε την έμφυτη ανοσία και καθιστούσε τα μολυσμένα κύτταρα πιο ευαίσθητα στην εξάλειψη. Αυτή η μελέτη παρέχει μια αρχική απόδειξη της ιδέας που δείχνει μια πιθανή στρατηγική για την στόχευση της ιικής δεξαμενής”.