Παρά την πολυετή οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, το 67% των εταιριών διατήρησαν σταθερά τα έξοδα τους για ενέργειες ΕΚΕ, ενώ το 17% των εταιριών το αύξησε. Για το προσεχές μέλλον,83% των εταιριών σκοπεύουν να διατηρήσουν τις δαπάνες για ΕΚΕ στα ίδια επίπεδα, ενώ το υπόλοιπο 17% σκοπεύει να τις αυξήσει. Το ποσοστό αύξησης θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες σταθεροποίησης και αναθέρμανσης της Ελληνικής οικονομίας. Τα παραπάνω επισημαίνει έρευνα του Κέντρου Αειφορίας (CSE) με θέμα το κόστος και τις δαπάνες των ενεργειών Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη έρευνα στη χώρα μας που προσεγγίζει το θέμα των δαπανών της ΕΚΕ ποσοτικά και ασχολείται και με τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές εταιρίες στην ενσωμάτωση πρακτικών ΕΚΕ. H έρευνα πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Εταιρικής Ευθύνης (CRI).
Η έρευνα διεξήχθη μέσω ενός στοχευόμενου ερωτηματολογίου με σημείο αναφοράς Ελληνικές εταιρίες που εξέδωσαν Εκθέσεις Εταιρικής Υπευθυνότητας (Απολογισμοί ΕΚΕ) την περίοδο 2012-2014 βάση GRI (Global Reporting Initiative).
Οι εταιρίες αυτές είναι πολυεθνικές (21%), μεγάλες εθνικές (60%), και μικρομεσαίες (19%). Ανήκουν κυρίως στους κλάδους της ενέργειας (12%), των οικονομικών υπηρεσιών (12%), βιομηχανία (12%), στα τρόφιμα/ποτά (10%) και στις τηλεπικοινωνίες (10%).
Η συνολική δαπάνη των εταιρειών που στόχευσε η έρευνα εκτιμάται ότι ανέρχεται ετησίως σε περίπου 55 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε ένα μέσο ποσοστό επί του κύκλου εργασιών αυτών των εταιριών της τάξεως του 0.085% (±20%) ποσοστό όχι ιδιαίτερα υψηλό βάση συγκρίσεως με βέλτιστες πρακτικές και διεθνείς νομοθεσίες.
Αναφορικά με τα σημαντικότερα εμπόδια για την ενσωμάτωση ή περαιτέρω ανάπτυξη της ΕΚΕ στις εταιρίες, στην πρώτη θέση (50%) βρίσκεται η έλλειψη μέτρησης ποσοτικών αποτελεσμάτων/οφελών από κάθε ενέργεια και η γενικότερη αβεβαιότητα για τα κέρδη/οφέλη από τις ενέργειες ΕΚΕ.
Το 35% των εμποδίων πηγάζουν από τη λειτουργία, την πολιτική, και τη γενικότερη κατάσταση της εταιρίας (έλλειψη προσωπικού, κινήτρων υπαλλήλων, χρημάτων, χρόνου, υποστήριξης, κλπ), ενώ σημαντική είναι και η έλλειψη ενός νομοθετικού πλαισίου (6%).
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν Διεθνείς μεθοδολογίες, όπως το SROI (Social Return on Investment) αλλά και άλλοι μέθοδοι μέτρησης των ωφελειών που προκύπτουν από την υλοποίηση προγραμμάτων ΕΚΕ που δεν φαίνεται να είναι γνωστές στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων.