Ο αποτρεπτικός παράγοντας στο να μην οδηγηθούμε σε μια ραγδαία άνοδο της θερμοκρασίας ήταν οι ηφαιστειακές εκρήξεις, καθώς με την εκροή του καπνού κάλυπταν τη γη με αποτέλεσμα να σταματήσουν τη διαδικασία της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Geoscience, τα υπολογιστικά μοντέλα με τα οποία είχε εκτιμηθεί ο ρυθμός ανόδου της θερμοκρασίας αυτόν τον αιώνα δεν είχαν λάβει υπόψη τις απρόβλεπτες ηφαιστειακές εκρήξεις.
Οι εκπομπές των ηφαιστείων περιέχουν σωματίδια θείου τα οποία ανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία πίσω στο Διάστημα και μετριάζουν έτσι τη θέρμανση του πλανήτη. Από το 2000 έως σήμερα έχουν σημειωθεί εκρήξεις σε τουλάχιστον 17 ηφαίστεια, όπως το Μεράπι της Ινδονησίας, το Νάμπρο της Ερυθραίας και το Κασατότσι της Αλάσκα.
Η επίδρασή τους ήταν σημαντική, ωστόσο οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα ηφαίστεια αντιστοιχούν μόνο στο 15% της διαφοράς ανάμεσα στις προβλέψεις για την παγκόσμια θέρμανση και την πραγματική άνοδο της θερμοκρασίας αυτόν τον αιώνα. Άλλοι παράγοντες μπορεί να είναι διακυμάνσεις στην ισχύ της ηλιακής ακτινοβολίας ή η αύξηση της ρύπανσης με σωματίδια θείου στην Κίνα.
Στην τελευταία της έκθεση, η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή απέδιδε την επιβράδυνση σε φυσικές διακυμάνσεις του κλίματος, στην αύξηση της ηφαιστειακής δραστηριότητας και την περιοδική εξασθένιση της ηλιακής δραστηριότητας.
Η IPCC εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του αιώνα η μέση επιφανειακή θερμοκρασία θα ανέβει κατά 0,3 έως 4,8 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, ανάλογα με τα μέτρα που θα ληφθούν για τη μείωση των εκπομπών. Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 26 έως 82 εκατοστά, με καταστροφικές συνέπειες για τις παράκτιες περιοχές.
με Αριθμό Μητρώου 12691
