Καταστροφικό για το περιβάλλον το ν/σ για τα Δάση λέει η WWF Ελλάς

Χωρίς προστασία από κάθε νομοθεσία, δασική ή άλλη, μένει το 15% της επικράτειας, ενώ στις εκτάσεις που η προστασία υποβαθμίζεται περιλαμβάνονται «κατά περίεργη σύμπτωση» περιζήτητες προς εκμετάλλευση παραθάλασσιες και νησιωτικές περιοχές. Αυτά καταγγέλλει η WWFΕλλάς, σχολιάζοντας το νομοσχέδιο για τα Δάση που έδωσε προ ημερών σε δημόσια διαβούλευση το ΥΠΕΚΑ.

Η οργάνωση χαρακτηρίζει ως «καταστροφικό για το περιβάλλον και επιζήμιο για την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας» το σχέδιο νόμου, ενώ επισημαίνει μια σειρά από συνέπειες που θα πλήξουν πολύτιμες εκτάσεις της χώρας. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η WWF Ελλάς:

– Καταργείται το καθεστώς προστασίας οικολογικά πολύτιμων εκτάσεων που τώρα καλύπτονται από αραιή και χαμηλή θαμνώδη βλάστηση. Έτσι, το 15% τουλάχιστον της ελληνικής επικράτειας παύει οριστικά να προστατεύεται από τη δασική ή όποια άλλη νομοθεσία.

– Κατά περίεργη «σύμπτωση», στις εκτάσεις των οποίων η προστασία υποβαθμίζεται, περιλαμβάνονται περιζήτητες προς εκμετάλλευση παραθαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές, στις οποίες δεν υπάρχει άλλου είδους δασική βλάστηση.

– Δίνεται πρώτης τάξεως κίνητρο στους εμπρηστές, καθώς οι παραπάνω εκτάσεις δεν θα μπορούν πλέον να κηρύσσονται αναδασωτέες.

– Στις υπόλοιπες δασικές εκτάσεις και δάση, αυξάνεται η ένταση και ο αριθμός των χρήσεων που επιτρέπονται.

– Πολύτιμες κατηγορίες δασών και δασικών εκτάσεων, όπως οι παραθαλάσσιες, οι παραλίμνιες και όσες βρίσκονται εντός περιοχών Natura, δεν προστατεύονται πια από χρήσεις που μέχρι σήμερα απαγορεύονταν σε αυτές.

– Αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής προστίμων για παράνομες χρήσεις ή καταπατήσεις δασικής γης.

– Προβλέπονται περίεργες νέες χρήσεις, όπως «έρευνες για θησαυρούς», εγκαταστάσεις σωμάτων ασφαλείας, κάθε είδους κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, χώροι απόθεσης αποβλήτων, ιστοί μέτρησης ανέμου, σε όλες τις περιπτώσεις μαζί με την οδοποιία τους και τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, και φυσικά μεγάλες τουριστικά συγκροτήματα.

– Νομιμοποιείται, για πολλοστή φορά, σωρεία παρανομιών, ακόμα και στα τελείως αναγκαία για τις πόλεις μας πάρκα και άλση.

«Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ είναι τόσο προβληματικό, ώστε δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση», τονίζει ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής του WWF Ελλάς. «Τα πραγματικά προβλήματα που καθιστούν τη δασική νομοθεσία ανεφάρμοστη και δύσχρηστη μπορούν να επιλυθούν, χωρίς να καταστραφεί η δασική περιουσία της χώρας. Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ όχι απλά δεν λύνει προβλήματα, αλλά αντίθετα μας οδηγεί σε μια βαθύτερη και πολύ σοβαρότερη κρίση: την οικολογική. Οι αποφάσεις του σήμερα, καθοδηγούμενες από μία στρεβλή και δίχως βιώσιμο αναπτυξιακό όραμα πολιτική, οδηγούν σε ένα μέλλον φτωχότερο με μη αναστρέψιμες συνέπειες. Όταν αγνοούμε το φυσικό μας κεφάλαιο, τότε δεν μιλάμε για ανάπτυξη αλλά για ξεπούλημα».

Παράλληλα, καλεί την Κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο.

Σημειώνεται ότι, εάν το νομοσχέδιο γίνει νόμος, θα πληγεί κυρίως η αραιή φρυγανική δασική βλάστηση, δηλαδή η πιο τυπική μορφή χαμηλής βλάστησης στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Αυτή περιλαμβάνει μικρούς θάμνους με μικρά και συχνά αγκαθωτά φύλλα, που ευδοκιμούν στο ξηρό μεσογειακό κλίμα σε χαμηλά υψόμετρα. Καταλαμβάνει περίπου το 15% της επικράτειας της χώρας και είναι διαδεδομένη στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη, την Πελοπόννησο και τη δυτική Ελλάδα, διαμορφώνοντας ένα ελκυστικό περιβάλλον. Τα φρύγανα είναι τόποι πλούσιοι σε κοινά αλλά και ενδημικά είδη. Για παράδειγμα, η ποικιλία των ερπετών είναι μεγάλη, ενώ για τα αρπακτικά πουλιά συνιστούν ένα από τα σημαντικότερα ενδιαιτήματα τροφοληψίας. Πολλά από τα φυτά που συναντάμε στα φρύγανα, εκτός από την αισθητική τους αξία, είναι και ιδιαίτερα χρήσιμα στην καθημερινότητα ως αρωματικά, φαρμακευτικά, αφεψήματα, ενώ αποτελούν το βασικό υπόβαθρο για τη μελισσοκομία της χώρας μας.

Όπως εξηγεί η οργάνωση, τα φρύγανα αποτελούν ιδιαίτερο τύπο οικοτόπου σε πολλές περιοχές της χώρας, που προστατεύεται. Από τους 115 τύπους οικότοπων κοινοτικής σημασίας (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ) που εξαπλώνονται στην Ελλάδα, 26 αφορούν εκτάσεις με «φρυγανική, ποώδη ή άλλη αυτοφυή βλάστηση». Ο αριθμός των οικότοπων ανεβαίνει σε 35 αν υπολογίσουμε και περιοχές με αμμοθινική βλάστηση και σε 52 αν σε αυτές προσθέσουμε και τους οικότοπους που απαντώνται σε υγροτοπικές περιοχές που επίσης εντάσσονται στην κατηγορία των «δημοσίων γαιών» του νομοσχεδίου.