Το σιτάρι που καταναλώνουμε σήμερα είναι ένα «τέλειο δηλητήριο που δρα σε βάθος χρόνου». ‘Έτσι τουλάχιστον, υποστηρίζει ο Δρ. Γουίλιαμ Ντέιβις, ένας καρδιολόγος που έχει εκδόσει ένα βιβλίο για το πιο δημοφιλές δημητριακό του πλανήτη. Σύμφωνα με δηλώσεις του στο CBS, αυτό το προϊόν δεν έχει καμία σχέση με το σιτάρι που χρησιμοποιούσε η γιαγιά μας. Πρόκειται για ένα γενετικά εξελιγμένο φυτό των δεκαετιών του 60’ και 70’.
Η αναφερόμενη καλλιέργεια σιταριού, περιλαμβάνει κάποια νέα χαρακτηριστικά, τα οποία δεν έχουν συζητηθεί ευρέος. Καταρχάς, περιέχει μια πρωτεΐνη, την επονομαζόμενη Γλιαδίνη. Δεν πρέπει να συγχέεται με τη γλουτένη. Και δεν αφορά τα άτομα που έχουν δυσανεξία στη γλουτένη ή άλλες κοιλιακές ασθένειες. Αφορά όλο τον πληθυσμό, αφού δρα ως οπιοειδές. Στους περισσότερους ανθρώπους ερεθίζει τους οπιοειδείς υποδοχείς του εγκεφάλου, ακριβώς όπως ένα ναρκωτικό, με αποτέλεσμα την πρόσληψη 440 περισσοτέρων θερμίδων τη μέρα, για 365 μέρες το χρόνο.
Ο λόγος που προτιμάται αυτή η καλλιέργεια είναι ότι αποδίδει μεγαλύτερη σοδειά ανά στρέμμα. Και για αυτό το λόγο δεν πρόκειται να προτιμηθούν απείραχτες καλλιέργειες που δεν περιέχουν αυτή την ουσία, παρά το γεγονός ότι είναι εφικτό και θα ευδοκιμούσε φυσιολογικά. Ο Ντέιβις αναφέρει τώρα ένα κίνημα ανθρώπων που σταμάτησαν να καταναλώνουν προϊόντα σιταριού με συνέπεια την απώλεια βάρους.
Ο καρδιολόγος συνιστά, τον προσανατολισμό του καταναλωτή σε άλλα προϊόντα που βοηθούν την υγεία και τη διατήρηση χαμηλού σωματικού βάρους, όπως το αβοκάντο, οι ελιές, το ελαιόλαδο και τα λαχανικά. Επίσης, υπάρχουν πολλά άλλα δημητριακά για να αντισταθμίσει κανείς την απουσία σιταριού. Τα έτοιμα προϊόντα δημητριακών δυστυχώς αποτελούνται κατά 90% από σιτάρι.
Όλη η βιβλιογραφία καταδεικνύει την ανάγκη αντικατάστασης των προϊόντων από επεξεργασμένα σιτηρά με ολικής άλεσης και άλλα δημητριακά.
με Αριθμό Μητρώου 12691
