Για πρώτη φορά στην ιστορία, η ανθρωπότητα αντικρίζει μια «μαύρη τρύπα», χάρη στη πρώτη φωτογραφία που έδωσαν στη δημοσιότητα επιστήμονες σε παράλληλες συνεντεύξεις Τύπου ανά τον κόσμο, δίνοντας απάντηση σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του σύμπαντος για την ανθρωπότητα.
In a historic feat by @EHTelescope & @NSF, a black hole image has been captured for the 1st time. Several of our missions observed the same black hole using different light wavelengths and collected data to understand the black hole’s environment. Details: https://t.co/WOjLdY76ve pic.twitter.com/4PhH1bfHxc
— NASA (@NASA) April 10, 2019
Πρόκειται για μία μαύρη τρύπα «τέρας», σύμφωνα με τους αστρονόμους, σε έναν μακρινό γαλαξία, συγκεκριμένα το γιγάντιο γαλαξία Μessier 87 (Μ87). Το μέγεθός της υπολογίζεται σε 40 δισ. χλμ, ήτοι τρία εκατ. φορές το μέγεθος της Γης.
Για την ακρίβεια, πρόκειται για «σκιά» που αυτή ρίχνει στο φωτεινό υπόβαθρο των αερίων που στροβιλίζονται γύρω της, αφού είναι αδύνατο να δει κανείς τι πραγματικά υπάρχει στο εσωτερικό της μαύρης τρύπας, από όπου δεν μπορεί να δραπετεύσει τίποτε, ούτε το φως. Οι αστρονόμοι έχουν επιτέλους μια -έστω μικρή και θολή- εικόνα του περιβάλλοντος (του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων») της μαύρης τρύπας, δηλαδή της συνοριακής περιοχής πέρα από την οποία δεν υπάρχει σημείο επιστροφής, καθώς ούτε καν το φως δεν μπορεί να δραπετεύσει. Γι’ αυτό το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας δεν είναι δυνατό να φωτογραφηθεί, αφού απλώς είναι …κατάμαυρο.
What does today’s black hole image news mean? Our @ChandraXRay Observatory team puts it into perspective and shares just what a difficult feat it was for @NSF and @EHTelescope to obtain the new black hole image. Read more about #EHTBlackHole: https://t.co/s9xoxt8l3S pic.twitter.com/TQD8HSdbGG
— NASA (@NASA) April 10, 2019
Η φωτογραφία τραβήχτηκε χάρη σε ένα δίκτυο οκτώ τηλεσκοπίων, του διεθνούς προγράμματος Event Horizon Telescope (EHT), του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Τώρα για πρώτη φορά όμως έχουμε την πρώτη εικόνα από τις «σκιές» που ρίχνουν γύρω τους οι μαύρες τρύπες, οι οποίες προκαλούν ακραίες καμπυλώσεις του χωροχρόνου. Περιβαλλόμενες από στροβιλιζόμενα καυτά νέφη σκόνης και αερίων, εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία και προδίδουν έμμεσα την ύπαρξη τους.
Πρόκειται για ένα τεράστιο και ιστορικό επιστημονικό επίτευγμα που αποδεικνύει πλέον ότι οι μαύρες τρύπες δεν ανήκουν στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
At 10:30am ET: Ask your black hole questions to our @ChandraXRay Observatory scientists who study these cosmic wonders in X-Ray wavelengths. Get sucked in and get your black hole questions answered: https://t.co/KwS1BeIdRy pic.twitter.com/PjVXUpL08i
— NASA (@NASA) April 10, 2019
Το επίτευγμα, που αποτελεί ορόσημο στην αστρονομία και στην αστροφυσική, θεωρήθηκε δεόντως σημαντικό, ώστε η σχετική ανακοίνωση έγινε με έξι ταυτόχρονες συνεντεύξεις σε έξι πόλεις: στην Ουάσιγκτον (η κεντρική εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF), στις Βρυξέλλες (διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τη συμμετοχή του Ευρωπαίου επιτρόπου για την Έρευνα-Επιστήμη-Καινοτομία Κάρλος Μοέδας), στη Σαγκάη της Κίνας, στην Ταϊπέι της Ταϊβάν, στο Σαντιάγο της Χιλής και στο Τόκιο της Ιαπωνίας.
Hearing about #BlackHoles this morning? Here’s a refresher on what a black hole IS. ? It’s a place where a large amount of mass has been squeezed into a tiny space. The gravity is so strong that not even light can escape from a black hole. Learn more: https://t.co/lkbaYWv5cz pic.twitter.com/RVuuxpaJPG
— NASA (@NASA) April 10, 2019
Τι είναι μια μαύρη τρύπα
Μαύρη τρύπα ονομάζεται το σημείο εκείνο του χωροχρόνου, στο οποίο οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε τίποτε -ούτε καν τα σωματίδια και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως το φως- να μην μπορεί να ξεφεύγει από αυτό.
Ο όρος επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό, Τζον Γουίλερ. Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.
Μία μαύρη τρύπα είναι το σημείο εκείνο του διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου, ένας πυρήνας που περιείχε περισσότερο υλικό από δυόμισι ηλιακές μάζες και ο οποίος, στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου, έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα το υλικό του να καταρρεύσει και να συμπιεστεί περισσότερο ακόμα και από το υλικό ενός αστέρα νετρονίων.
Πηγή: News247