Όταν η μεγάλη πλημμύρα τοῦ Αἰγαίου κυνηγοῦσε τόν Δευκαλίωνα…
Γράφει ο Κώστας Δούκας*
Πρίν ἀναφέρουμε τί ὑποστηρίζουν οἱ σύγχρονοι ἀρχαιολόγοι γιά τήν Τροία, ἐμεῖς θ᾽ἀναφερθοῦμε στό τί ἀκριβῶς λέει ὁ Ὃμηρος γιά τό Ἲλιον, καθώς ὃλη σχεδόν ἡ ἐπιχειρηματολογία μας ἀντλεῖται ἀπό τά ὁμηρικά ἒπη, τά ὁποῖα δέν φαίνεται νά λαμβάνουν ὑπ᾽ὂψιν οἱ σύγχρονοι ἐρευνητές, ἐνῶ θά ἒπρεπε διὀτι τά ὁμηρικά κείμενα δέν εἶναι δυνατόν νά διαψευσθοῦν, οὒτε ἀπό τούς ἀρχαίους ἀνθρώπους, οὒτε ἀπό τούς συχρόνους.
Ἀς δοῦμε λοιπόν τί ἀναφέρει ὁ ποιητής στήν ραψωδία τῆς Ἰλιάδος Υ 215:
Πρῶτα τόν Δάρδανο γέννησε ὁ νεφεληγερέτης Ζεύς
κι ἒχτισε τήν Δαρδανία, ἐπειδή τοῦ ἱεροῦ Ἰλίου
ἡ πόλις δέν εἶχε κτισθεῖ, πόλις θνητῶν ἀνθρώπων,
ἀλλά στίς ὑπώρειες κατοικοῦσαν τῆς Ἲδης
μέ τούς πολλούς πίδακες.
Ἀπό τούς στίχους αὐτούς συμπεραίνεται ὃτι κάτω ἀπό τό Ὁμηρικό Ἲλιον δέν ἒπρεπε νά ὑπάρχει ἂλλη πόλη. Τότε λοιπόν πῶς ὁ Μπλέγκεν βρῆκε κάτω ἀπό τό Ἲλιον τοῦ Χισαρλίκ δέκα πόλεις καί κρίθηκε ὃτι ἡ 7Α εἶναι τό Ἲλιον τοῦ Πριάμου; Εἶναι προφανές ὃτι ἡ ἀρχαιολογική σκαπάνη ἒπρεπε νά προσαρμοσθεῖ στήν γενική ἀντίληψη ὃτι ὁ Τρωικός Πόλεμος ἒγινε τό 1230 π.Χ. Ἀπό τήν ἂλλη θεωρεῖται ἀπίθανο νά μή γνώριζε ὁ παντογνώστης Ὃμηρος τίς προϋπάρχουσες αὐτές πόλεις, ἡλικίας 1800 ἐτῶν μέ τόν ἱστορικό πολιτισμό τους.
Στήν ἲδια ἑνότητα ὁ Ὃμηρος μᾶς πληροφορεῖ ὃτι ὁ Δάρδανος γέννησε τόν Ἐριχθόνιο, ὁ ὁποῖος γέννησε τόν Τρῶα, βασιλιά τῶν Τρώων, κι αὐτός μέ τήν σειρά του γέννησε τρία παιδιά, τόν Ἶλο, τόν Ἀσάρακο καί τόν Γανυμίδη. Αὐτός ὁ Ἶλος, δηλαδή ὁ δισέγγονος τοῦ Δαρδάνου, πού γέννησε τόν Λαομέδοντα ἒχτισε τό Ἲλιον. Ὁ Λαομέδων μέ τήν σειρά του γέννησε τόν Πρίαμο κι αὐτός τόν Ἓκτορα. Τότε ἦλθαν οἱ Ἀχαιοί.
Ὁ Δάρδανος ἦταν Ἀρκάς καί ἒχει συνδεθεῖ τό ὂνομα του μέ τόν γνωστό ὁμώνυμο κατακλυσμό. Σύμφωνα μέ τόν Διογένη Λαέρτιο, ὁ Δάρδανος εἶχε ἀναχωρήσει λόγω κατακλυσμοῦ ἀπό τήν Ἀρκαδία παίρνοντας μαζί του τόν μισό πληθυσμό λόγω κατακλυσμοῦ καί περιορισμοῦ τῶν καλλιεργησίμων περιοχῶν, καί κατευθύνθηκε πρός τήν Σαμοθράκη, γιά καλύτερη τύχη.
Ὃμως καί ἐκεῖ ἀντιμετώπισε μεγάλο κατακλυσμό. Οἱ κάτοικοι τῆς Σαμοθράκης (πού ὁ Ὃμηρος ἀποκαλεῖ Σάμον Θρηκηΐην) ἀνέβηκαν στίς κορυφές τῶν γύρω βουνῶν γιά νά σωθοῦν. Ὁ Δάρδανος ἒφυγε πρός τήν Μ. Ἀσία περνῶντας τά Στενά τῶν Δαραδανελίων (στά ὁποῖα ἐδόθη τό ὂνομά του) καί προχώρησε μέ τόν λαό του στά ἐνδότερα τῆς χώρας ἱδρύοντας τήν Δαρδανία. Ὡστόσο ἀπέφυγε νά κτίσει πόλη ἀπό τόν φόβο προφανῶς ἑνός νέου κατακλυσμοῦ. Ἒπρεπε νά περάσουν 4 γενεές (Δάρδανος, Ἐριχθόνιος, Τρῶς, Ἶλος, Λαομέδων. Πρίαμος),δηλαδή 120 περίπου χρόνια (κάθε γενεά ἒχει 30 χρόνια), ὣσπου ὁ δισέγγονός του Ἶλος νά χτίσει τό Ἲλιον, ἀφοῦ σταμάτησε ἡ ἂνοδος τῆς στάθμης τῶν ὑδάτων στό Αἰγαῖο.
Σύμφωνα μέ μελέτη τοῦ καθηγητοῦ Γεωλογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ἠλία Μαριολάκου, ὁ παλαιότερος κατακλυσμός τοῦ Δαρδάνου συνέβη λόγω τήξεως τῶν πάγων τῆς Βουρμίου περιόδου καί εἶχε ἀρχίσει ἡ δεύτερη ἀπό βορρᾶ πλημμύρα τοῦ Αἰγαίου ἀπό τήν Μαύρη θάλασσα καί τήν Κασπία Θάλασσα. Τότε ἡ στάθμη τοῦ Αἰγαίου ἀνέβηκε κατά 45 καί πλέον μέτρα.
Ἐφ᾽ὃσον λοιπόν οἱ σύγχρονοι ἀρχαιολόγοι βρίσκουν ὃτι τό Ἲλιον τοῦ Χισαρλίκ κρύβει 10 παλαιότερες πόλεις, τήν μία πάνω στήν ἂλλη, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ τελευταία εἶναι ἡλικίας 3.000 ἐτῶν π.Χ. συνάγεται ἀκωλήτως τό συμπέρασμα ὃτι τό Ἲλιον αὐτό δέν εἶναι τό Ἲλιον τοῦ Ἲλου, ἀλλά κτίστηκε ὃταν τό Ὁμηρικό Ἲλιον κατεστράφη ἀπό τούς Ἀχαιούς. Κι αὐτό βρίσκεται σέ ἂλλη περιοχή, ὃπως προκύπτει ἀπό λεπτομερή περιγραφή τοῦ Ὁμήρου. Κι αὐτή ἡ περιγραφή ἀποκλείει παντελῶς τό ἐνδεχόμενο νά βρίσκεται στό Χισαρλίκ τό Ἲλιον πού ἒχτισε ὁ Ἶλος.
Συνεκδοχικά ὃλα τά ἀποκαλυπτόμενα στοιχεῖα συνηγοροῦν ὃτι ὁ Τρωικός Πόλεμος διεξήχθη γύρω στό 3.000 π.Χ. (γιά τήν ἀκρίβεια 3.000 μεῖον 120 χρόνια ἀπό τίς μεσολαβοῦσες τέσσερις γενεές=2.880 ἒτος π.Χ.) Σέ αὐτή περίπου τήν ἐποχή ἒζησε κατά τόν Ἀριστοτέλη (Μετεωρολογικά) καί ἒγραψε ὁ Ὃμηρος. Ἀλλά θά ἐπανέλθουμε στό ἑπόμενο σημείωμα πάνω στό θέμα αὐτό μέ πολύ ἐνδιαφέρουσες ἐπιστημονικές πληροφορίες.
Tέλος 2ου Μέρους/Το άρθρο συνεχίζεται.Δείτε προηγούμενα σχετικά άρθρα εδώ
*Ο Κώστας Δούκας είναι δημοσιογράφος (μέλος της ΕΣΗΕΑ) ειδικευμένος στο ναυτιλιακό ρεπορτάζ, ερευνητής και συγγραφέας (μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών). Ασχολείται επί 40ετία με την ομηρική γραμματεία. Έχει μεταφράσει την Ιλιάδα και την Οδύσσεια σε πεζό λόγο και, τελευταία, σε έμμετρο μετά σχολίων, με την διάσωση του 80% των λέξεων του Ομήρου. Όλα τα άρθρα του ιδίου εδώ.
