Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο για τα νηματώδη– μικροσκοπικά σκουλήκια με απλή γενετική σύνθεση, τα οποία αναπαράγονται ταχύτατα. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Ουκρανία επισκέφτηκαν τη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ προκειμένου να μελετήσουν τις επιπτώσεις της παρατεταμένης έκθεσης στην ακτινοβολία στα σκουλήκια που ζουν στην περιοχή. Αφού συνέλεξαν σκουλήκια του είδους Oschieus tipulae από διάφορες περιοχές με διαφορετικές ποσότητες έκθεσης σε ακτινοβολία, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το γονιδίωμα των σκουληκιών δεν παρουσίαζε σημάδια βλάβης.
Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences, σημειώνεται πως αυτό δεν υποδηλώνει ότι η εν λόγω περιοχή είναι ασφαλής, αλλά μάλλον ότι τα σκουλήκια είναι ανθεκτικά και ικανά να προσαρμοστούν σε συνθήκες που μπορεί να είναι αφιλόξενες για άλλα είδη. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τη διεθνή ομάδα βιολόγων με επικεφαλής την Σοφία Τιντόρι από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, το εύρημα αυτό θα μπορούσε να δώσει νέες πληροφορίες σχετικά με τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης του DNA.
«Τώρα που γνωρίζουμε ποια στελέχη του O. tipulae είναι πιο ευάλωτα ή πιο ανεκτικά, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να δούμε γιατί ορισμένα άτομα είναι πιο πιθανό να υποστούν τις επιπτώσεις των καρκινογόνων ουσιών», εξήγησε η ερευνήτρια.
