Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού στα 7.4 δις το 2015 (αύξηση 270% από το 1950), εξελίχθηκε παράλληλα με την αύξηση του ΑΕΠ στα $112τρις (αύξηση κατά 2.140% ! σε σχέση με το 1950) και την παγκόσμια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας από τα περίπου 100 Exajoules (1950) στα 583 Exajoules (2015 – αύξηση κατά 483%).
Με βάση την έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας , η τρέχουσα παγκόσμια εγκατεστημένη ισχύς αιολικής και ηλιακής ενέργειας αναμένεται να αυξηθεί κατά 40% έως το 2025 και να φτάσει τα σχεδόν 2.400 Gigawatts.
Η συμμετοχή του άνθρακα αναμένεται να μειωθεί, σε αντίθεση με το φυσικό αέριο και τα υδροηλεκτρικά, που παρουσιάζουν συνεχή αύξηση.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Ισπανία έχει αδειοδοτήσει αιολικά πάρκα 9 φορές μεγαλύτερης ισχύος (22GW) σε σχέση με τις υπό κατασκευή (2.4GW) αιολικές μονάδες. Αντίστοιχη σημαντική χρονική υστέρηση εμφανίζεται σε Πολωνία, Γερμανία, Ιταλία.
Στην Ελλάδα η αδειοδοτημένη ισχύς είναι 3.7GW και υπο κατασκευή 0.9GW. Στη σημερινή ενεργειακά κρίσιμη συγκυρία, με την τεράστια ανάγκη ταχείας επέκτασης της πράσινης ενέργειας, τέτοιες καθυστερήσεις πρέπει να εξαλειφθούν σε όλη την ΕΕ.
Η αλυσίδα παραγωγής – κατανάλωσης τροφίμων είναι υπεύθυνη για το 1/3 (34%) των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το μεγαλύτερο ποσοστό (39%) αφορά στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων, το 32% στις μεταβολές Χρήσεων Γης (πχ. αποψίλωση δασών), ενώ το υπόλοιπο 29% αφορά στα υπόλοιπα στάδια, (σπατάλη, μεταφορά, επεξεργασία, συσκευασία, κ.α.)
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 3η χειρότερη παγκόσμια θέση σπατάλης τροφίμων (142κιλά/κάτοικο) και στην 1η χειρότερη της ΕΕ. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (UNEP), το 17% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων (931 εκατ. τόνοι/έτος) πετιούνται στα σκουπίδια.
Από αυτά, το 61% σπαταλάται από τα νοικοκυριά, το 26% από τα εστιατόρια και το 13% από το λιανεμπόριο. Η ζύμωση των τροφίμων που πετιούνται σε χωματερές προκαλεί το 8%-10% της παγκόσμιας παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου.
Το ποσοστό της σπατάλης τροφίμων κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι σχεδόν παντού το ίδιο υψηλό (28% – 33%). Στην Ευρώπη, από σύνολο 32.4%, οι μεγαλύτερες σπατάλες παρατηρούνται στην κατανάλωση (12.6%) και τη συγκομιδή (10.5%).
Παρόμοια ποσοστά ισχύουν σε ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα. Αντίθετα, εντυπωσιακά μικρότερο ποσοστό σπατάλης στην κατανάλωση (μόλις 2.6%), αλλά πιο αυξημένο στις μετά τη συγκομιδή διαδικασίες (9.6%), εμφανίζεται στη Νοτιοανατολική Ασία.
Του καθηγητή Γιάννη Μανιάτη, πρ. υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής
Πρώτη δημοσίευση του άρθρου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
με Αριθμό Μητρώου 12691
