Ο σωσίας σου έχει το ίδιο DNA με εσένα και… καμία συγγένεια

Η σκέψη ότι κάπου στον υπόλοιπο πλανήτη υπάρχει ένας σωσίας μας θεωρείται υπερβολή. Όμως επιστήμονες απέδειξαν ότι όχι μόνο υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρχει ζεύγος ομοίων ανθρώπων αλλά έχουν το ίδιο DNA και ίδιες συνήθειες.

Μια νέα ισπανική επιστημονική μελέτη, την πρώτη που κάνει σαφώς αυτή τη συσχέτιση, ανακαλύπτοντας μια βιολογική εξήγηση στο φαινόμενο του σωσία δημοσιεύτηκε στις 23 Αυγούστου στο περιοδικό Cell Reports.

Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη ανθρώπων που μοιάζουν τρομερά μεταξύ τους παρόλο που δεν έχουν οικογενειακούς δεσμούς, αλλά δεν είχαν βρει μια εξήγηση γι’ αυτό. Η νέα έρευνα βασίστηκε σε φωτογραφίες ανθρώπων με όμοιο πρόσωπο αλλά χωρίς γενετική συγγένεια μεταξύ τους, καθώς και σε ανάλυση του γενετικού υλικού τους.

Χάρη στο διαδίκτυο και την ανάρτηση ενός μεγάλου όγκου φωτογραφιών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλες πλατφόρμες, έχει διευκολυνθεί η αναζήτηση τέτοιων περιπτώσεων με τη βοήθεια αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης και έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός τους. Έγινε έτσι αντιληπτό ότι το φαινόμενο του σωσία είναι συχνότερο από ό,τι θεωρείτο μέχρι πρόσφατα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Μανέλ Εστελέρ, διευθυντή του Ινστιτούτου Ερευνών Λευχαιμίας Γιοζέπ Καρέρας και καθηγητή γενετικής του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, εντόπισαν 32 άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους (16 ζεύγη), αλλά με μεγάλη ομοιότητα προσώπου (σαν δίδυμοι ή σωσίες).

“Η εμφάνιση των σωσιών ενός ανθρώπου, σαν να πρόκειται για φωτοαντίγραφα, έχει εδώ και καιρό τραβήξει το ενδιαφέρον της τέχνης και της λαϊκής κουλτούρας, αλλά ποτέ δεν είχε προσεγγιστεί από πραγματική επιστημονική σκοπιά. Αυτό που κάναμε είναι να συλλέξουμε βιολογικό υλικό από υπερβολικά όμοια άτομα για να δούμε αν υπάρχει αντικειμενικός λόγος γι’ αυτή την ομοιότητα τους”, δήλωσε ο Εστελέρ.

“Η μελέτη μας παρέχει μια σπάνια εικόνα της ανθρώπινης ομοιότητας, δείχνοντας ότι οι άνθρωποι με όμοια πρόσωπα μοιράζονται κοινούς γονότυπους, ενώ δεν συμφωνούν σε επίπεδο επιγονιδιώματος και μικροβιώματος”, λέει ο Esteller και συμπληρώνει “Η γονιδιωματική τα συγκεντρώνει μαζί και τα υπόλοιπα τα διαχωρίζουν”.

Οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια με βιομετρικά και στοιχεία του τρόπου ζωής τους, ενώ παρείχαν και δείγμα DNA για ανάλυση του γονιδιώματος τους, του επιγενετικού προφίλ τους (μηχανισμοί ρύθμισης του γονιδιώματος) και του μικροβιώματος τους (σύνθεση μικροβιακών κοινοτήτων στο σώμα).

Η μελέτη έδειξε ότι τέτοιοι άνθρωποι έχουν παρόμοιους γενότυπους, ιδίως αναφορικά με γονίδια που εμπλέκονται στον σχηματισμό του στόματος, την μύτης, των ματιών, του μετώπου και του σαγονιού, αλλά διαφορετικό μικροβίωμα.

Η γενετική ομοιότητα δεν περιορίζεται στο πρόσωπο, καθώς στα εννέα από τα 16 ζευγάρια βρέθηκε μεγάλη ομοιότητα DNA, καθώς επίσης μεγάλη ομοιότητα βιολογικών χαρακτηριστικών όπως το βάρος και το ύψος, συμπεριφορικών (π.χ. κάπνισμα) και άλλων (π.χ. μορφωτικό επίπεδο).

“Προσφέραμε μια μοναδική εικόνα των μοριακών χαρακτηριστικών που ενδεχομένως επηρεάζουν την κατασκευή του ανθρώπινου προσώπου”, λέει ο Esteller.
“Προτείνουμε ότι αυτοί οι ίδιοι καθοριστικοί παράγοντες συσχετίζονται τόσο με τα φυσικά όσο και με τα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά που συνιστούν τα ανθρώπινα όντα”.

Τα ευρήματα μπορούν να αποτελέσουν μοριακή βάση για μελλοντικές εφαρμογές σε διάφορους τομείς, όπως η βιοϊατρική, η εξέλιξη και η εγκληματολογία.

“Τα αποτελέσματα αυτά θα έχουν μελλοντικές επιπτώσεις στην ιατροδικαστική -την ανακατασκευή του προσώπου του εγκληματία από το DNA- και στη γενετική διάγνωση -η φωτογραφία του προσώπου του ασθενούς θα σας δίνει ήδη ενδείξεις για το γονιδίωμα που έχει”, λέει ο Esteller.

“Μέσω συνεργατικών προσπαθειών, η απόλυτη πρόκληση θα είναι να προβλέψουμε τη δομή του ανθρώπινου προσώπου με βάση το πολυομικό τοπίο του ατόμου”.

Με πληροφορίες από: https://neurosciencenews.com