Στην προσπάθειά του να μηδενίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να δημιουργήσει μια μονάδα παραγωγής ηλιακής ενέργειας και να την τοποθετήσει στο διάστημα μέχρι το 2035.
Πάνω από 50 βρετανικοί τεχνολογικοί οργανισμοί, μεταξύ των οποίων βαριά ονόματα όπως η Airbus, το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και η SSTL, έχουν συμμετάσχει στην πρωτοβουλία U. K. Space Energy Initiative, η οποία ξεκίνησε πέρυσι για την ανάπτυξη ενός διαστημικού σταθμού ηλιακής ενέργειας.
Η δημιουργία του σταθμού αυτού θεωρείται ότι θα είναι πιο αποδοτική οικονομικά από πολλές υπάρχουσες τεχνολογίες. Η απαίτηση να σταματήσουν εντελώς οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι τα μέσα του αιώνα αποτελεί μέρος των παγκόσμιων προσπαθειών για την ανακοπή της κλιματικής αλλαγής που περιγράφηκαν στη σύνοδο κορυφής COP 26 των Ηνωμένων Εθνών που πραγματοποιήθηκε στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο του 2021.
Η τεχνολογία για το έργο υπάρχει
Μιλώντας στο συνέδριο Toward a Space Enabled Net-Zero Earth που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, ο πρόεδρος της πρωτοβουλίας Martin Soltau δήλωσε στις 27 Απριλίου ότι όλη η τεχνολογία που απαιτείται για την ανάπτυξη ενός διαστημικού σταθμού παραγωγής ηλιακής ενέργειας υπάρχει ήδη– η πρόκληση είναι το εύρος και το μέγεθος ενός τέτοιου έργου.
Έχει καταρτιστεί ένα 12ετές σχέδιο ανάπτυξης που θα μπορούσε να δει ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο θα συναρμολογείται από ρομπότ σε τροχιά, να μεταφέρει γιγαβάτ ενέργειας από το διάστημα στη Γη από το 2035, δήλωσε ο Soltau.
“Οι κύριες λειτουργίες του δορυφόρου είναι η συλλογή της ηλιακής ενέργειας μέσω μεγάλων, ελαφρών κατόπτρων και η συγκέντρωση της οπτικής σε φωτοβολταϊκά κύτταρα, όπως ακριβώς κάνουμε στη Γη“, δήλωσε ο Soltau. “Παράγουν ηλεκτρισμό συνεχούς ρεύματος, ο οποίος στη συνέχεια μετατρέπεται σε μικροκύματα μέσω ενισχυτών ισχύος ραδιοσυχνοτήτων στερεάς κατάστασης και μεταδίδεται σε μια συνεκτική δέσμη μικροκυμάτων προς τη Γη“.
Σε σύγκριση με ένα ηλιακό πάνελ που τοποθετείται στη Γη στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα πανομοιότυπο ηλιακό πάνελ στο διάστημα θα συγκέντρωνε πάνω από 13 φορές περισσότερη ενέργεια, δήλωσε ο Soltau.
Επιπλέον, ένας διαστημικός σταθμός παραγωγής ηλιακής ενέργειας δεν θα υποφέρει από το πρόβλημα της διαλείψεως, το οποίο μαστίζει τις περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στη Γη. Ο ήλιος δεν λάμπει πάντα στον πλανήτη μας και ο άνεμος δεν φυσάει σταθερά.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικές γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας ή αποθηκευτικοί χώροι μπαταριών για την αποφυγή διακοπών ρεύματος σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Το διάστημα, από την άλλη πλευρά, θα παρείχε σταθερή παραγωγή ισχύος.
Επιπλέον, δεν υπάρχουν ακόμη τεχνολογίες που θα έκαναν το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας να λειτουργεί μόνο με βάση τη γήινη ανανεώσιμη ενέργεια.
Εμπόδιο τα μέσα αποθήκευσης ενέργειας
“Η τεχνολογία αποθήκευσης ενέργειας δεν υπάρχει ακόμη στη σωστή τιμή και κλίμακα“, δήλωσε ο Soltau. “Χρειαζόμαστε άλλες τεχνολογίες, διότι δεν έχουμε ένα σχέδιο που να προσθέτει. Το καθαρό μηδέν θα είναι πολύ δύσκολο και η ηλιακή ενέργεια από το διάστημα μπορεί να αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα επιλογή”
Το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να καλύψει πάνω από το 40% των σημερινών αναγκών του σε ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά η ζήτηση για καθαρή ενέργεια πρόκειται να τριπλασιαστεί τις επόμενες τρεις δεκαετίες, σύμφωνα με τον Soltau, καθώς οι υποδομές μεταφορών και θέρμανσης απεξαρτώνται από τα ορυκτά καύσιμα.
Για να καλυφθεί μια τέτοια ζήτηση με υπεράκτια αιολικά πάρκα, το είδος της τεχνολογίας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που έχει σήμερα τη μεγαλύτερη συμβολή στο ενεργειακό μείγμα του Ηνωμένου Βασιλείου, θα απαιτούνταν “μια ζώνη τουρμπίνων πλάτους 10 χιλιομέτρων [6,2 μιλίων] γύρω από ολόκληρη την ηπειρωτική ακτή της Βρετανίας“, σύμφωνα με τον Soltau.
Για να λάβει την ενέργεια από το διάστημα, το σύστημα θα χρειαστεί μια γιγαντιαία κεραία στη Γη, η οποία θα ονομαστεί ορθή κεραία. Η ορθή κεραία δέχεται τη μικροκυματική ακτινοβολία που αποστέλλεται από το διάστημα και τη μετατρέπει σε ηλεκτρική ενέργεια συνεχούς ρεύματος, η οποία χρησιμοποιείται για τη μετάδοση υψηλής τάσης.
“Η ορθή κεραία είναι σαν ένα μεγάλο ανοιχτό δίχτυ με μικρές διπολικές κεραίες και θα πρέπει να έχει μέγεθος 7 επί 13 χιλιόμετρα“, δήλωσε ο Soltau. “Αυτό είναι πολύ μεγάλο, αλλά στο πλαίσιο του Ηνωμένου Βασιλείου, θα καταλάμβανε μόνο το 40% της έκτασης ενός ισοδύναμου ηλιακού πάρκου“.
Μια ιδέα του 1960
Μιλώντας στο ίδιο συνέδριο, ο Andrew Ross Wilson, ερευνητής αεροδιαστημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Strathclyde της Σκωτίας, συμφώνησε ότι ένας διαστημικός σταθμός ηλιακής ενέργειας είναι μια ρεαλιστική ιδέα.
“Η ιδέα υπάρχει από τη δεκαετία του 1960″, είπε, προσθέτοντας ότι μεταξύ των προκλήσεων για να λειτουργήσει ένα τέτοιο εργοστάσιο είναι το ζήτημα του τι θα συμβεί με τη γιγαντιαία κατασκευή μετά το τέλος της ζωής της.
Το κοινό μπορεί να ανησυχεί για την πιθανή ακτινοβολία από αυτή την ακτινοβολούμενη ηλεκτρική ενέργεια, αλλά σύμφωνα με τον Ρος, ο κίνδυνος είναι αμελητέος.
Είναι πιο πιθανό να λάβετε περισσότερη ακτινοβολία από το τηλέφωνο στην τσέπη σας από ό,τι αν στεκόσασταν κάτω από μία από τις ακτίνες
Ο Soltau πρόσθεσε ότι το σχέδιο έχει συγκεντρώσει υποστήριξη στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου καθώς και μεταξύ των εμπειρογνωμόνων στον τομέα της ενέργειας.
“Η διαστημική ηλιακή ενέργεια περιλαμβάνεται στην Εθνική Διαστημική Στρατηγική“, είπε. “Και υπάρχει ένα αρχικό ποσό ύψους 3 εκατομμυρίων λιρών για την ανάπτυξη ορισμένων από τις βασικές τεχνολογίες ως μέρος του χαρτοφυλακίου καινοτομίας για το μηδενικό ισοζύγιο“.
ΠΗΓΗ: www.space.com
με Αριθμό Μητρώου 12691
