Μια νέα έκθεση για τον πέτρινο κύκλο του Στόουνχεντζ στη νότια Αγγλία ρίχνει φως στην 4.500χρονη ιστορία του, συνδέοντας τη φθίνουσα επιρροή του με την ανακάλυψη της μεταλλουργίας από τον πληθυσμό της Εποχής του Χαλκού.
Η κατασκευή του ξεκίνησε κατά τη νεολιθική εποχή από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες χωρίς μεταλλικά εργαλεία και συνεχίστηκε στην Εποχή του Χαλκού καθώς η μεταλλουργία καθιερώθηκε ευρέως.
Οι Ευρωπαίοι εργάτες μετάλλου έφτασαν κατά την πρώιμη Εποχή του Χαλκού, αντικαθιστώντας σταδιακά τον τοπικό νεολιθικό πληθυσμό.
«Μέσα σε μερικές εκατοντάδες χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι από την Ευρώπη αντικατέστησαν τον προηγούμενο πληθυσμό κατά σχεδόν 95%», δήλωσε ο Neil Wilkin, ο επιμελητής της έκθεσης.
Καθώς ο πολιτισμός και οι πεποιθήσεις τους έγιναν κυρίαρχες, το Στόουνχεντζ έχασε τον αρχικό του σκοπό και χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο, πρόσθεσε.
Τα σπάνια εκθέματα του Κόσμου του Στόουνχεντζ
Η έκθεση παρουσιάζει πολυάριθμους τάφους εποχής, καθώς και αντικείμενα όπως μεγάλα χρυσά περιδέραια κατασκευασμένα στη Γαλλία γύρω στο 2300 π.Χ.
Παρουσιάζεται επίσης ο δίσκος του ουρανού της Νέβρα, ο παλαιότερος σωζόμενος χάρτης των αστεριών στον κόσμο, λιωμένος σε χρυσό και μπρούτζο το 1600 π.Χ. όπως βρέθηκε στη σημερινή Γερμανία.
Συνολικά υπάρχουν περισσότερα από 430 αντικείμενα από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Δανία και την Ελβετία στην έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 17 Ιουλίου.
Το Βρετανικό Μουσείο παρουσιάζει επίσης 14 ξύλινους στύλους που διατηρήθηκαν για χιλιετίες κάτω από την άμμο μιας παραλίας στο Νόρφολκ, στην ανατολική Αγγλία, μέχρι την ανακάλυψή τους το 1998.
Αυτά είναι τα απομεινάρια ενός ξύλινου κύκλου που ονομάζεται Seahenge, που δανείζεται για πρώτη φορά στο μουσείο.
Ο κύκλος 4.000 ετών είχε κάποτε 54 σωρούς βελανιδιάς διατεταγμένους σε κύκλο διαμέτρου 6,6 μέτρων, με ένα τεράστιο αναποδογυρισμένο δέντρο στο κέντρο, με τις ρίζες του στραμμένες προς τον ουρανό.
Όπως συμπεραίνεται, αυτός ο κύκλος θα είχε χρησιμοποιηθεί για τελετουργίες με παρόμοιο τρόπο με το Στόουνχεντζ, αλλά χτίστηκε πέντε αιώνες αργότερα (2049 π.Χ.), χρησιμοποιώντας μεταλλικούς πελέκεις τυπικούς της Εποχής του Χαλκού, είπε ο Wilkin, καθώς η παράδοση της κατασκευής τέτοιων κύκλων εξαφανίστηκε.
«Το Seahenge είναι ένα από τα τελευταία μνημεία του τύπου που κατασκευάστηκαν στη Βρετανία. Είναι το τέλος μιας μακράς παράδοσης που εκτείνεται σε 1.000 χρόνια», σημείωσε.
Με πληροφορίες από Guardian και AFP