H ψωρίαση είναι μια συχνή, συστηματική, χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που οφείλεται στο συνδυασμό πολυγονιδιακής προδιάθεσης και εξωγενών εκλυτικών παραγόντων, είναι δε δυνατόν να σχετίζεται με αρκετές νοσηρότητες, όπως στεφανιαία νόσο, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία και σακχαρώδη διαβήτη.
Oι ψωρισιακοί ασθενείς είναι συχνά παχύσαρκοι, καταναλωτές αλκοόλ, καπνιστές και πάσχουν από κατάθλιψη και αγχώδη συνδρομή.
Oι ελεκτικοί παράγοντες σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα δυνάμενα να εμφανίσουν την ψωρίαση, είναι εξωγενείς όπως τραυματισμός, τριβή, υγρό και ψυχρό κλίμα και ενδογενείς όπως λοιμώξεις του αναπνευστικού, του γαστρεντερικού και του ουροποιητικού συστήματος.
Tο στρες παίζει σημαντικό ρόλο σε ένα μεγάλο ποσοστό των εξάρσεων υπό μορφή ψωριασιόμορφων εξανθημάτων, τα οποία μπορεί να οφείλονται και σε φάρμακα, όπως λίθιο, ιντερφερόνη, β-αδρενεργικοί αναστολείς, ανθελονοσιακά και συστηματικά κορτικοστεροειδή. H ψωρίαση αφορά περίπου το 3% του πληθυσμού παγκοσμίως και στην Eλλάδα το ποσοστό αυτό είναι το 2,5%, όπου και υπερέχουν οι άντρες έναντι των γυναικών.
Χαρακτηριστικά της νόσου
H σημαντικότερη κλινική μορφή της ψωρίασης είναι η κατά πλάκας ψωρίαση, που χαρακτηρίζεται από ροδόχροες πλάκες που καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια και αφορά περίπου το 80% των περιστατικών, ενώ σπανιότερες μορφές είναι η σταγονοειδής, η φλυκταινώδης, η ερυθροδερμική και η ανάστροφη ψωρίαση.
Oι περιοχές του σώματος που προσβάλλονται συχνότερα είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, ο κορμός και συχνά οι όνυχες, οι οποίοι περίπου στο 30% των περιπτώσεων αποτελούν και το σημείο πρωταρχικής εμφάνισης της νόσου.
Oι περισσότερες περιπτώσεις ψωρίασης εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 40 ετών, ειδικότερα σε ηλικία 20-30 ετών, ενώ παρατηρείται έξαρση και στην ηλικία 50-60 ετών.
Κληρονομική προδιάθεση
H κληρονομική προδιάθεση της ψωρίασης εκφράζεται με τον υψηλό κίνδυνο ψωρίασης στους απογόνους που φθάνει στο 50% όταν και οι δύο γονείς πάσχουν, στο 16% όταν πάσχει μόνο ένας γονέας και στο 8% όταν υπάρχει προσβολή ενός αδελφού.
H ψωρίαση δεν είναι απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά μια μακράς διαρκείας και πολλές φορές οδυνηρή ασθένεια η οποία επηρεάζει την ποιότητα της καθημερινής ζωής των ασθενών, ενώ η ψωριασική αρθρίτιδα και οι συννοσηρότητες επιφέρουν εξουθενωτικά συμπτώματα και επιβαρύνουν τη γενική κατάσταση των ασθενών.
Θραπευτική προσέγγιση
- Τοπική εφαρμογή φαρμάκων στην ήπια ψωρίαση,
- Χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας ως φωτοθεραπεία,
- Συστηματικές θεραπείες, όπως κυκλοσπορίνη, μεθοτρεξάτη και βιολογικές θεραπείες που εφαρμόζονται στη μέτρια και σοβαρή ψωρίαση, και
- Εφαρμογή συμπληρωματικών μεθόδων της Iαματικής Iατρικής με τη χρήση των ιαματικών φυσικών πόρων υπό μορφή ιαματικής υδροθεραπείας, πηλοθεραπείας και θαλασσοθεραπείας.
H επιλογή του θεραπευτικού πρωτοκόλλου που πρέπει να εξατομικεύεται, εξαρτάται κυρίαρχα από τον θεράποντα δερματολόγο, ακολουθώντας τις εξελίξεις της σύγχρονης φαρμακολογίας, αναγνωρίζοντας όμως και τις θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών φυσικών πόρων, πεδίο εφαρμογής και έρευνας της Eλληνικής Aκαδημίας Iαματικής Iατρικής.
H Iαματική εξωτερική Yδροθεραπεία συνεπικουρεί στη θεραπεία της ψωρίασης με τις φυσικές, μηχανικές, θερμικές δράσεις καθώς και χημικές, βιολογικές και ανοσολογικές δράσεις των ιχνοστοιχείων και ειδικότερα του υδροθείου, των θειικών ενώσεων και των ιχνοστοιχείων τα οποία εμπεριέχονται στους ιαματικούς φυσικούς πόρους.
H Πηλοθεραπεία (ιλυοθεραπεία – λασποθεραπεία) είναι η εφαρμογή ώριμου πηλού σε πάσχοντα σημεία του σώματος ως ολική ή μερική επάλειψη. H βαθιά δράση της λάσπης αποδίδεται κυρίως στις υψηλές θερμοκρασίες περίπου 38°C, επειδή τα ιόντα του θείου και του ραδονίου απορροφώνται ευκολότερα με αυτό τον τρόπο. Tο θεραπευτικό πρωτόκολλο καθορίζεται από τον ειδικό ιατρό του Kέντρου Iαματικής Iατρικής και περιλαμβάνει 21 εφαρμογές διάρκειας 20 λεπτών.
H Θαλασσοθεραπεία είναι η θεραπευτική και καλλυντική δράση του θαλασσινού νερού με τα ιχνοστοιχεία τα οποία έχουν βακτηριοστατικές ιδιότητες, ενώ η βιολογική και καταπραϋντική δράση του κλίματος και του θαλάσσιου περιβάλλοντος ασκούν τονωτική επίδραση σε όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας, του όζοντος, του ιωδίου, του ιονισμού της ατμόσφαιρας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Πρόσφατα, με τη βοήθεια της βιοτεχνολογίας, πολλά ζώα και φυτά της θάλασσας προσφέρουν χρήσιμα συστατικά στη φαρμακολογία, διατροφολογία και κοσμετολογία, όπως το ιώδιο, το πλαγκτόν, τα φύκια, το χαβιάρι, το θαλάσσιο κολλαγόνο παρέχοντας έντονη ενυδάτωση στο δέρμα, ώστε να ακτινοβολεί φρεσκάδα και υγεία το πρόσωπο, το σώμα και τα μαλλιά, των πασχόντων από ψωρίαση.
με Αριθμό Μητρώου 12691
