Η υπερθέρμανση του πλανήτη «μπορεί να οδηγήσει σε επιδημία νεφρικής νόσου»

Συνταξη: ecozen.gr

Για επιδημία νεφρικής νόσου προειδοποιούν οι γιατροί λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, που ούτως ή άλλως απειλεί τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων λόγω διατροφικής έλλειψης.

Υπάρχει όμως και μία ακόμη παράμετρος απιελής για την υγεία εξίσου σημαντική: Η θανατηφόρα παρενέργεια του θερμικού στρες, απειλεί τους εργαζόμενους σε θερμά κλίματα, προειδοποιούν οι γιατροί.

Η χρόνια νεφρική νόσος που συνδέεται με το θερμικό στρες θα μπορούσε να γίνει μια σημαντική επιδημία υγείας για εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αναμένεται να σημειώσουν σημαντική αύξηση τις επόμενες δεκαετίες, προειδοποίησαν γιατροί.

Απαιτείται επειγόντως περισσότερη έρευνα για τη σχέση μεταξύ θερμότητας και χρόνιας νεφρικής νόσου αβέβαιης αιτίας (CKDu) για να εκτιμηθεί η πιθανή κλίμακα του προβλήματος, σημείωσαν.

Σε αντίθεση με τη συμβατική μορφή της χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ), η οποία είναι μια προοδευτική απώλεια της νεφρικής λειτουργίας που παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των ηλικιωμένων και εκείνων που πάσχουν από άλλες παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση. Οι επιδημίες της ΧΝΝ έχουν ήδη εμφανιστεί κυρίως σε ζεστές, αγροτικές περιοχές. χώρες όπως το Ελ Σαλβαδόρ και η Νικαράγουα, όπου ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός εργατών στη γεωργία έχουν αρχίσει να πεθαίνουν από μη αναστρέψιμη νεφρική ανεπάρκεια .

Το CKDu έχει επίσης αρχίσει να καταγράφεται ότι επηρεάζει μεγάλο αριθμό ανθρώπων που κάνουν βαριά χειρωνακτική εργασία σε υψηλές θερμοκρασίες σε άλλα μέρη της Κεντρικής Αμερικής, καθώς και στη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ινδία .

Ευαισθησία νεφρών σε ακραίες θερμοκρασίες

Τα νεφρά είναι υπεύθυνα για την ισορροπία των υγρών στο σώμα, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα ευαίσθητα στις ακραίες θερμοκρασίες. Υπάρχει μια όλο και πιο επικρατούσα θέση ότι η CKDu πρέπει να αναγνωρίζεται ως τραυματισμός που σχετίζεται με το θερμικό στρες. Οι εργαζόμενοι δηλαδή αναπτύσσουν ανεπαίσθητη βλάβη στα νεφρά τους κάθε μέρα ενώ βρίσκονται στο χωράφι. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή νεφρική νόσο ή πλήρη νεφρική ανεπάρκεια με την πάροδο του χρόνου.

Αυτή η επαναλαμβανόμενη επίθεση χαμηλού βαθμού στα νεφρά δεν συνοδεύεται απαραίτητα με συμπτώματα. Επομένως οι εργαζόμενοι μπορεί να μην γνωρίζουν καν ότι αρρωσταίνουν με την πάροδο του χρόνου έως ότου τα πράγματα γίνουν τόσο άσχημα που καταλήγουν σε νεφρική νόσο τελικού σταδίου, δήλωσε η Δρ Secilia Sorensen, διευθύντρια. της παγκόσμιας κοινοπραξίας για το κλίμα και την εκπαίδευση στην υγεία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.

«Νομίζω ότι απλά δεν έχουμε ιδέα ποιο είναι το εύρος του προβλήματος», είπε. «Υπάρχουν ορισμένες περιοχές που είναι σαφώς hotspots, αλλά όσον αφορά την επικράτηση και το πόσο σοβαρό πρόβλημα είναι, δεν νομίζω καν ότι έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε γύρω από αυτό».

Χώρες με μέτρια υγειονομική περίθαλψη

Οι τεκμηριωμένες επιδημίες, ωστόσο, έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά. Αυτοί που επηρεάζονται είναι άτομα που εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους σε θερμές συνθήκες και προέρχονται από δυσανάλογα ευάλωτα περιβάλλοντα – κοινωνικά και οικονομικά – με περιορισμένη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη ή ασφάλιση ή ζουν σε περιοχές με μέτρια υποδομή υγειονομικής περίθαλψης.

Η Sorensen είπε ότι, σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα, φαίνεται ότι η σοβαρότητα της νεφρικής βλάβης γίνεται χειρότερη όσο πιο ευάλωτος και απελπισμένος είναι ο εργαζόμενος. Λέει ότι όσοι δεν ελέγχουν τις συνθήκες εργασίας τους ή έχουν κίνητρα να εργάζονται για περισσότερες ώρες χωρίς διαλείμματα, όπως οι εργαζόμενοι που πληρώνονται για πόσα μούρα μαζεύουν ή πόσα ζαχαροκάλαμο κόβουν, είναι πιθανό να επηρεαστούν περισσότερο.

«Αρρρωσταίνουν από τη δουλειά που κάνουν, αλλά δεν έχουν άλλες επιλογές και υπάρχει πολύ μικρή ρυθμιστική εποπτεία στο εργασιακό περιβάλλον που εμποδίζει αυτό να συμβεί. Είναι ένα τεράστιο τυφλό σημείο και ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων», είπε.

Ο Δρ Ramón García Trabanino, κλινικός νεφρολόγος και ιατρικός διευθυντής στο Κέντρο Αιμοκάθαρσης του Ελ Σαλβαδόρ, παρατήρησε για πρώτη φορά έναν ασυνήθιστο υψηλό αριθμό ασθενών με ΧΝΝ στο νοσοκομείο του ως φοιτητής ιατρικής πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες.

«Ήταν νεαροί άνδρες», είπε, «και πέθαιναν επειδή δεν είχαμε τον προϋπολογισμό ή την ικανότητα να τους κάνουμε θεραπεία αιμοκάθαρσης. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, αλλά αυτοί συνέχισαν να πεθαίνουν και συνέχισαν να έρχονται περισσότερα».

Από τότε άρχισε να ερευνά παρόμοιες επιδημίες στο Μεξικό, Νικαράγουα, την Κόστα Ρίκα και τον Παναμά.

“Αν ρίξετε μια ματιά στους χάρτες μέγιστης θερμοκρασίας στην περιοχή στην Κεντρική Αμερική, θα παρατηρήσετε ότι ταιριάζουν με τις περιοχές όπου περιγράφουμε την ασθένεια, τα σημεία εστίασης”, είπε.