Πώς μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να επηρεάσει τις επιλογές των ανθρώπων

Η τεχνητή νοημοσύνη, η «επιστήμη και η μεθοδολογία της δημιουργίας νοημόνων μηχανών», όπως την ορίζει ο Τζον Μακάρθι, μπορεί να αναγνωρίζει τα τρωτά σημεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς και να τα χρησιμοποιεί για να επηρεάσει την λήψη αποφάσεων στον άνθρωπο. Πρόκειται για μία ανακάλυψη που υπογραμμίζει τη δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης και την ανάγκη για σωστή διακυβέρνηση ώστε να αποτραπεί οποιασδήποτε μορφής κατάχρηση.

Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο να αναφέρουμε για ακόμα μία φορά πως η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να μεταβάλλει κάθε πτυχή του τρόπου με τον οποίο ζούμε και εργαζόμαστε, αλλά ωστόσο είναι αλήθεια. 

Είναι γεγονός, μπορούμε να την αξιοποιήσουμε σε τόσους πολλούς διαφορετικούς τομείς, από την ανάπτυξη εμβολίων μέχρι και την περιβαλλοντική διαχείριση και την διοίκηση γραφείων.

Και μπορεί να μην διαθέτει ανθρώπινη και συναισθηματική νοημοσύνη, αλλά οι δυνατότητές της είναι ισχυρές και αναπτύσσονται γρήγορα.

Πώς η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να επηρεάσει την ανθρώπινη συμπεριφορά

Μια ομάδα ερευνητών στο CSIRO’s Data61 και τα δεδομένα και ο ψηφιακός βραχίονας της Εθνικής Επιστημονικής Υπηρεσίας της Αυστραλίας, επινόησαν μια συστηματική μέθοδο εύρεσης και εκμετάλλευσης των τρωτών σημείων του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι κάνουν τις επιλογές τους.

Έτσι, χρησιμοποιήσαν ένα είδος συστήματος τεχνητής νοημοσύνης που ονομάζεται επαναλαμβανόμενο νευρωνικό δίκτυο και βαθιά ενισχυμένη- μάθηση.

Για να δοκιμάσουν το μοντέλο τους, πραγματοποίησαν τρία πειράματα στα οποία οι συμμετέχοντες έπαιξαν παιχνίδια σε έναν υπολογιστή.

Το πρώτο πείραμα

Στο πρώτο πείραμα οι συμμετέχοντες έπρεπε να κάνουν κλικ σε κόκκινα ή μπλε κουτιά για να κερδίσουν ένα ψεύτικο νόμισμα, με την τεχνητή νοημοσύνη να κατανοεί τα μοτίβα επιλογής του συμμετέχοντα και να τον καθοδηγεί προς μια συγκεκριμένη επιλογή. Σημειώθηκε ποσοστό επιτυχίας περίπου στο 70% του χρόνου.

Το δεύτερο πείραμα

Στο δεύτερο πείραμα, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να παρακολουθήσουν μια οθόνη και να πατήσουν ένα κουμπί όταν τους δείξει ένα συγκεκριμένο σύμβολο (όπως ένα πορτοκαλί τρίγωνο) και να μην το πατήσουν όταν τους δείξει ένα άλλο (ας πούμε ένα μπλε κύκλο). Σε αυτό το πείραμα η τεχνητή νοημοσύνη ξεκίνησε να τακτοποιεί την ακολουθία των συμβόλων, έτσι ώστε οι συμμετέχοντες να κάνουν περισσότερα λάθη και πέτυχαν αύξηση των λαθών κατά σχεδόν 25%.

Το τρίτο πείραμα

Το τρίτο πείραμα περιλάμβανε αρκετούς γύρους στους οποίους ένας συμμετέχων προσποιούταν ότι ήταν επενδυτής που έδινε χρήματα σε έναν διαχειριστή, δηλαδή στην τεχνητή νοημοσύνη. Στη συνέχεια, η τεχνητή νοημοσύνη επέστρεφε ένα χρηματικό ποσό στον συμμετέχοντα, ο οποίος στη συνέχεια αποφάσιζε πόσα θα επενδύσει στον επόμενο γύρο. Αυτό το παιχνίδι παίχτηκε με δύο διαφορετικούς τρόπους: στο ένα η τεχνητή νοημοσύνη προσπαθούσε να μεγιστοποιήσει το με πόσα χρήματα θα κατέληγε και στο άλλο είχε ως στόχο μια δίκαιη κατανομή χρημάτων μεταξύ του και του ανθρώπινου επενδυτή. Η τεχνητή νοημοσύνη ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη σε κάθε λειτουργία.

Σε κάθε πείραμα, η τεχνητή νοημοσύνη έμαθε από τις απαντήσεις των συμμετεχόντων, εντόπισε και στόχευσε στα τρωτά σημεία του τρόπου που οι άνθρωποι λαμβάνουν αποφάσεις. Έτσι, κατάφερε να μάθει πως να κατευθύνει τους συμμετέχοντες σε συγκεκριμένες ενέργειες.

Η σημασία της τεχνητής νοημοσύνης στο μέλλον

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να καθοριστεί το πώς αυτή η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να εφαρμοστεί και να χρησιμοποιηθεί για να ωφελήσει την κοινωνία.

Ωστόσο, η έρευνα μας βοηθάει να κατανοήσουμε όχι μόνο το τι μπορεί να κάνει η τεχνητή νοημοσύνη αλλά και για το πώς οι άνθρωποι κάνουν επιλογές. Παράλληλα, δείχνει ότι οι μηχανές μπορούν να μάθουν να καθοδηγούν την ανθρώπινη επιλογή μέσω των αλληλεπιδράσεών τους με εμάς.

Η έρευνα έχει ένα τεράστιο φάσμα πιθανών εφαρμογών, από την ενίσχυση των επιστημονικών συμπεριφορών και της δημόσιας πολιτικής έως τη βελτίωση της κοινωνικής πρόνοιας, την κατανόηση και τον επηρεασμό του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι υιοθετούν υγιεινές διατροφικές συνήθειες ή ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Μάλιστα, η τεχνητή νοημοσύνη και η μηχανική μάθηση θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αναγνωρίσουν τις ευπάθειες των ανθρώπων σε ορισμένες καταστάσεις και να τους βοηθήσουν να αποφύγουν τις κακές επιλογές.

Το μόνο που μένει είναι να μάθουμε να την αξιοποιούμε με το σωστό τρόπο και προς όφελος μας για μια καλύτερη κοινωνία.

Πηγή: sciencealert.com