Ρομπότ-ψάρια: Η ρομποτική ένα βήμα παραπέρα

Ρομπότ-ψάρια τα οποία έχουν την ικανότητα να συγχρονίσουν αυθόρμητα τις κινήσεις τους στο νερό, όπως ένα πραγματικό κοπάδι ψαριών, χωρίς να υπάρχει κανένας εξωτερικός έλεγχος, ανέπτυξαν επιστήμονες. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά στην ιστορία που επιτυγχάνεται συλλογική συμπεριφορά υποθαλάσσιων ρομπότ χωρίς να υπάρχει η παραμικρή εξωτερική επέμβαση.

Η συμπεριφορά των ψαριών

Γενικότερα, είναι γεγονός ότι τα κοπάδια των ψαριών εμφανίζουν πολύπλοκη και συγχρονισμένη συμπεριφορά. Αυτή τους η συμπεριφορά είναι μάλιστα που τους βοηθάει να εντοπίσουν τροφή, να μεταναστεύουν και να ξεφεύγουν από τους θηρευτές.

Τα ψάρια δεν επικοινωνούν μεταξύ τους για να συνεννοηθούν τι θα κάνουν μετά. Η συλλογική συμπεριφορά τους αναδύεται μέσα από έναν αυθόρμητο συντονισμό. Δηλαδή, το κάθε ψάρι παίρνει αποφάσεις ανάλογα με το τι βλέπει να κάνουν τα άλλα γύρω του.

Ρομπότ- ψάρια

Γοητευμένοι από αυτή την συλλογική και αποκεντρωμένη συμπεριφορά, ερευνητές της Σχολής Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών και του Ινστιτούτου Βιολογικά Εμπνευσμένης Μηχανικής Wyss του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Ρομποτικής «Science Robotics», αναπτύσσουν για πρώτη φορά τα ρομπότ-ψάρια.

«Τα ρομπότ συχνά αναλαμβάνουν αποστολές σε περιοχές απρόσιτες ή επικίνδυνες για τους ανθρώπους, όπου η ανθρώπινη παρέμβαση μπορεί να μην είναι δυνατή. Σε αυτές τις καταστάσεις είναι πραγματικά χρήσιμο να μπορεί ένα άκρως αυτόνομο ρομποτικό κοπάδι να έχει αυτάρκεια, ακόμη και αν δεν υπάρχουν κάτω από το νερό πράγματα όπως το GPS και το Wi-Fi», υπογράμμισε ο ερευνητής Φλόριαν Μπέρλινγκερ.

Πώς αναπτύχθηκαν τα ρομπότ-ψάρια

Για να επιτευχθεί ο συγχρονισμός των έως επτά ρομποτικών ψαριών, τα ίδια εφοδιάστηκαν με ένα νέο σύστημα οπτικού συντονισμού με μπλε φως LED, ανάλογο της βιοφωταύγειας των πραγματικών ψαριών.

Κάθε μηχανικό ψάρι διαθέτει δύο κάμερες-πτερύγια και τρία φώτα LED.

Οι κάμερες ανιχνεύουν τα φωτάκια στα γύρω ψάρια και μετά ένας αλγόριθμος, ενσωματωμένος στο κάθε ρομπότ, καθορίζει την απόσταση και την κατεύθυνση των άλλων, ώστε το κάθε «ψάρι» να προσαρμόσει ανάλογα τη συμπεριφορά του, όπως για παράδειγμα κολυμπώντας ομαδικά σε κύκλους.

Να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη του ρομποτικού κοπαδιού έγινε με την υποστήριξη του Γραφείου Ερευνών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Ρομπότ-ψάρια με μία μορφή ενσυναίσθησης

Επιπλέον, να σημειωθεί ότι έχει δημιουργηθεί και ένα ρομπότ το οποίο μαθαίνει να προβλέπει οπτικά πώς θα συμπεριφερθεί ένα άλλο ρομπότ, εμφανίζοντας ένα υποτυπώδες είδος ενσυναίσθησης.

Το συγκεκριμένο ρομπότ αποτελεί μια ακόμα σημαντικά πρωτιά στον χώρο της ρομποτικής, το οποίο μάλιστα δημιουργήσαν ερευνητές της Σχολής Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής της καθηγητή του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών Χοντ Λίπσον. Η σχετική δημοσίευση αναρτήθηκε στο περιοδικό «Nature».

Μέχρι στιγμής, τα ρομπότ δεν είχαν την δυνατότητα να επικοινωνούν αποτελεσματικά μεταξύ τους. Το νέο αυτό ρομπότ ανοίγει τον δρόμο για να επικοινωνούν καλύτερα τα ρομπότ μεταξύ τους και να προβλέπουν τις πράξεις των άλλων, διευκολύνοντας έτσι τη συμβίωση, τη συνεργασία και την επιδίωξη κοινών στόχων.

Σύμφωνα με τα πειράματα ένα ρομπότ ήταν σε θέση να προβλέψει τον στόχο του άλλου ρομπότ στο 98% των περιπτώσεων, απλώς και μόνο μέσω οπτικής παρατήρησης και με τον κατάλληλο αλγόριθμο.

Τα ρομπότ στο μέλλον και το ηθικό ερώτημα

Ωστόσο, προς το παρόν οι συμπεριφορές των ρομπότ είναι πολύ απλούστερες από εκείνες των ανθρώπων. Μελλοντικά αναμένεται τα ρομπότ να βελτιώσουν τις δυνατότητές τους και να μπορούν να προβλέπουν τις πράξεις μεταξύ τους.

Να σημειωθεί, ότι στην άλλη μεριά της ζυγαριάς βρίσκεται το ηθικό ερώτημα, του εάν η τεχνολογία επιτρέψει στα ρομπότ να έχουν ενσυναίσθηση παρόμοια με των ανθρώπων, τότε ίσως να μπορούν επίσης να χειραγωγούν και τις σκέψεις των ανθρώπων, όπως υπογραμμίζει και ο Λίπσον.