Το πλουσιότερο 1% στον κόσμο τροφοδοτεί την κλιματική κρίση

Οι πλουσιότεροι άνθρωποι σε ποσοστό 1% ευθύνονται για την κλιματική κρίση. Και συγκεκριμένα για το 15% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα συγκριτικά με τους φτωχότερους.

Τα στοιχεία αποκαλύπτει η έκθεση “Αντιμετώπιση της ανισότητας άνθρακα” της Oxfam και του Ινστιτούτου Περιβάλλοντος της Στοκχόλμης.

Το πλουσιότερο 10% στον κόσμο ήταν υπεύθυνο για το 52% όλων των εκπομπών άνθρακα μεταξύ 1990 και 2015.

Το πλουσιότερο 1% αντιπροσώπευε το 15% των εκπομπών. Αυτό είναι περισσότερο από το διπλάσιο του 7% που είναι υπεύθυνο για το φτωχότερο μισό του πληθυσμού του πλανήτη.

“Η υπερβολική κατανάλωση μιας πλούσιας μειονότητας τροφοδοτεί την κλιματική κρίση.

Αλλά οι φτωχές κοινότητες και οι νέοι πληρώνουν το τίμημα”. Αυτό ανέφερε σε δήλωσή του ο Τιμ Γκορ, συγγραφέας της μελέτης και επικεφαλής της πολιτικής για το κλίμα στην Oxfam.

Ποιος είναι ο…ένοχος

Οι μεταφορές είναι μια σημαντική αιτία. Τα αεροπορικά και τα χερσαία ταξίδια αντιπροσώπευαν περισσότερο από το ήμισυ των συνολικών εκπομπών CO2 για το πλουσιότερο 1% της ΕΕ.

Όσο πιο πλούσιοι είστε τόσο περισσότερο ταξιδεύετε. Και τόσο περισσότερο ταξιδεύετε ιδιωτικά, σημειώνεται στην έκθεση.

Ενώ οι εύποροι οδηγούν τα δικά τους αυτοκίνητα και κάνουν διακοπές στο εξωτερικό, οι ακόμα πλουσιότεροι αγοράζουν μεγάλα ρυπογόνα μέσα όπως ιδιωτικά τζετ και superyachts.

Σε αντίθεση με τους φτωχότερους που ταξιδεύουν συνήθως με τις δημόσιες συγκοινωνίες ή δεν ταξιδεύουν καθόλου.

Τι μέτρα προτείνονται στην έκθεση

Η έκθεση προτείνει στις κυβερνήσεις να:

• Εφαρμόσουν φόρους περιουσίας.
• Τερματίσουν το αφορολόγητο καθεστώς των καυσίμων των αεροσκαφών.
• Επενδύσουν για να βελτιώσουν την ενεργειακή απόδοση και τη στέγαση.
• Διασφαλίσουν οφέλη για τις ομάδες χαμηλού εισοδήματος και περιθωριοποιημένων.

“Ακόμη και όταν οι ανανεώσιμες τεχνολογίες γίνονται βιώσιμο μέρος του ενεργειακού μας μέλλοντος, ο παγκόσμιος προϋπολογισμός για τον άνθρακα παραμένει ένας πολύτιμος φυσικός πόρος, τονίζεται στην έκθεση.

Οι κοινωνικοοικονομικές και κλιματικές πολιτικές μας πρέπει να σχεδιαστούν ώστε να διασφαλίζουν την πιο δίκαιη χρήση τους”.