Εποχή για ψάρεμα. Ένα χόμπι ιδιαίτερα δημοφιλές. Και στην χώρα μας υπάρχουν ουκ ολίγοι ψαράδες του είδους. Το ψάρεμα από χόμπι όμως έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Περίπου 9 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη ψαρεύουν για….χαρά. Πολλές μικρές κοινότητες και φτωχότερες περιοχές βασίζονται στο δημοφιλές χόμπι.
Οι εμπειρογνώμονες όμως ανησυχούν ότι το χόμπι μπορεί να έχει υψηλό τίμημα στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Λόγω της πανδημίας μια σημαντική δραστηριότητα που έχει επηρεαστεί είναι η αλιευτική βιομηχανία αναψυχής. Που φέρνει περίπου 10,5 δις ευρώ στις παράκτιες οικονομίες της Ευρώπης.
Το euronews μίλησε με επαγγελματίες και ψαράδες αναψυχής για να εκτιμήσει την έκταση του προβλήματος.
Απαιτείται περισσότερη έρευνα
Οι ελεύθεροι ψαράδες δεν επιτρέπεται συνήθως να χρησιμοποιούν επαγγελματικό εξοπλισμό. Αλλά εξακολουθούν να επηρεάζουν τα αποθέματα ψαριών.
Η ΕΕ περιορίζει την ερασιτεχνική αλιεία εξαντλημένων αποθεμάτων, όπως ο τόνος της Μεσογείου.
Οι βιολόγοι λένε ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα, καθώς οι απειλές για ευάλωτα είδη με λιγότερη εμπορική αξία συχνά αγνοούνται.
Ο Josep Lloret Romañach είναι βιολόγος ναυτικών και αλιείας στο Ινστιτούτο Υδατικής Οικολογίας του Πανεπιστημίου της Girona.
“Υπάρχουν λιγότεροι παραδοσιακοί εμπορικοί ψαράδες και όλο και περισσότεροι ερασιτέχνες, λέει.
Βρήκαμε για ορισμένα είδη, ότι οι ερασιτέχνες ψαράδες πιάνουν όσο και τους επαγγελματίες. Αυτά τα αποτελέσματα φαίνονται αρκετά σοκαριστικά”.
Η υπεραλίευση είναι μια διπλή απειλή για μέρη που βασίζονται στον παράκτιο τουρισμό. Οι ψαράδες που επιλέγουν προορισμούς όπως τα Roses στην Καταλονία αφήνουν σημαντικά χρήματα στην τοπική οικονομία.
Είναι και για φαγητό και όχι μόνο για διασκέδαση
Πολλές οικογένειες, ιδιαίτερα σε λιγότερο οικονομικά αναπτυγμένες περιοχές, ψαρεύουν για φαγητό. Το ψάρι είναι κάτι περισσότερο από χόμπι.
“Βλέπουμε τη λεγόμενη αλιεία διαβίωσης, λέει ο Josep Lloret Romañach. Άτομα που δεν το κάνουν από χόμπι. Πιάνουν ψάρια για να ταΐσουν την οικογένεια τους. Δεν έχουμε πολλά δεδομένα για αυτά τα είδη ψαράδων, αλλά είναι ενδιαφέρων.”
Εν τω μεταξύ, οι παραδοσιακοί ψαράδες ανησυχούν όλο και περισσότερο ότι πρέπει να μοιραστούν θαλάσσιο χώρο και πόρους με πολύ λιγότερο ρυθμιζόμενους, λιγότερο ελεγχόμενους και λιγότερο έμπειρους ερασιτέχνες.
Μακριά από την ακτή, ο εύπορος χομπίστας κάνει καταδύσεις και ψαροτούφεκο. Αυτές οι ομάδες έχουν επικριθεί από περιβαλλοντολόγους.
Αλλά οι υποστηρικτές απαιτούν πιο έξυπνη ρύθμιση αντί για απαγορεύσεις. Υποστηρίζουν ότι, σε αντίθεση με άλλους ψαράδες, βλέπουν τα ψάρια που κυνηγούν.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να επιλέξουν τους στόχους τους. Για να ελαχιστοποιήσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αρκεί ο κανονισμός να είναι σαφής.
Η πιο εμπεριστατωμένη έρευνα και η καλύτερη ρύθμιση θα διατηρήσουν την αλιεία αναψυχής ασφαλή για τη θάλασσα. Καλή για την οικονομία και ανοιχτή σε όλους.
με Αριθμό Μητρώου 12691
