Πώς η πανδημία μπορεί να επηρεάσει την αρχιτεκτονική

Η κρίση Covid-19 μας αναγκάζει να προσαρμοστούμε στον τόπο όπου ζούμε, εργαζόμαστε, τρώμε, γυμναζόμαστε, χαλαρώνουμε. Και αναμένεται να φέρει αλλαγές στην αρχιτεκτονική. Δημιουργώντας την επόμενη γενιά σπιτιών, γραφείων και άλλων κτιρίων.

Ο κόσμος θα αλλάξει, λένε καθηγητές από τη Σχολή Τεχνών και Αρχιτεκτονικής UCLA του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Και αυτό που πρέπει να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε ενόψει αυτής της μεταμόρφωσης, της αυξημένης απομόνωσης και της μειωμένης επαφής, είναι η κοινότητα.

Σε μια τηλεδιάσκεψη οι καθηγητές Dana Cuff και Greg Lynn και η βοηθός καθηγήτρια η Natasha Sandmeier εξετάζουν πώς μπορεί να εξελιχθεί η αρχιτεκτονική, μετά την πανδημία.

Ζητούμενο ο αέρας

Πως μπορεί να αλλάξει η αρχιτεκτονική και ο σχεδιασμός ως αποτέλεσμα του αυξημένου φόβου των ανθρώπων για μόλυνση;

“Η ιστορικός Beatriz Colomina έγραψε για το πώς η φυματίωση διαμόρφωσε μια καθαρή, λευκή, ηλιόλουστη, υπαίθρια μοντέρνα αρχιτεκτονική, λέει η Dana Cuff.

Με την τρέχουσα πανδημία, έμφαση θα δοθεί στον εξαερισμό. Κι αυτή θα είναι ορατή στην αρχιτεκτονική μορφή”.

Το ζητούμενο τονίστηκε στη τηλεδιάσκεψη είναι τα μέρη όπου οι άνθρωποι είναι πιο ευάλωτοι.
Εκείνοι που ζουν σε γηροκομεία, στους δρόμους, σε πολυμελής οικογένειες και άτομα που εργάζονται σε βασικές βιομηχανίες όπως η αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων.

Με την υποστήριξη του δημόσιου τομέα, μπορεί να δοθεί προτεραιότητα στην ευημερία τους. Αυτό θα ξεκινούσε με ασφαλείς εξωτερικούς χώρους και επαρκή εσωτερικό χώρο, λένε οι καθηγητές αρχιτεκτονικής.

“Η υγεία και η ευεξία συχνά θυσιάστηκαν απέναντι σε προσωπικές, πολιτικές, οικονομικές ή κοινωνικές επιθυμίες, επισημαίνει η Natasha Sandmeier.
Ο Πύργος του Grenfell (η πολυκατοικία του Λονδίνου που καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 2017) είναι απόδειξη των χειρότερων αυτών των θυσιών.
Και καθώς τα πυκνά συγκροτήματα κατοικιών γίνονται πιθανά σημεία ιών, είναι σαφές ότι οι ευρείες πολιτικές σχεδιασμού θα είναι ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό της εξάπλωσης της ασθένειας, της μοναξιάς και της γκέτο”.

Το νέο στυλ υγιεινής

“Η υγιεινή έχει σίγουρα αισθητική και θα μπορούσε να προκύψει ένα νέο στυλ υγιεινής, υπογραμμίζει ο Greg Lynn.
Συχνά, ο φόβος και η κρίση φωτίζουν πράγματα που υπάρχουν ήδη και ξαφνικά τους δίνουν έναν λόγο να υιοθετηθούν ευρέως.
Οι άνθρωποι θα είναι πιο πρόθυμοι να δώσουν την τοποθεσία, την κατάσταση της υγείας τους, τις δραστηριότητες, τις κινήσεις και τα δεδομένα τους περισσότερο από ότι είναι ήδη.
Έτσι, η κοινή χρήση δεδομένων και πληροφοριών σχετικά με την υγιεινή των χώρων που διανύουμε και διαμένουμε θα είναι πιο διαδεδομένη.
Θα θέλουμε να μάθουμε πότε βρισκόμαστε σε χώρους που έχουν υψηλότερο και χαμηλότερο κίνδυνο.
Ο τρόπος με τον οποίο φοράμε μάσκες σε “δημόσια” αλλά όχι σε “ασφαλείς” χώρους μπορεί ήδη να ενημερωθεί με δεδομένα και στατιστικά στοιχεία”.

Πώς θα προσαρμοστούν οι χώροι εργασίας μας σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα

Όταν θα επιστρέψουμε στο γραφείο θα κλείσουμε την “κοινόχρηστη” κουζίνα, τη μηχανή εσπρέσο και όλα τα μέρη όπου τα τρόφιμα και τα ποτά μοιράζονται.

“Το γραφείο ανοιχτού σχεδιασμού δεν είναι καθόλου νεκρό. Θα χρησιμοποιηθεί με μεγαλύτερη ευελιξία στο μέλλον, τονίζει η Dana Cuff.
Αντί να βρίσκονται οι άνθρωποι δίπλα-δίπλα στα γραφεία, θα εργάζονται από το σπίτι. Και όσοι έρχονται κατά διαστήματα στο γραφείο θα έχουν αρκετό χώρο για να εργαστούν και να συναντηθούν με ένα αίσθημα ασφάλειας.
Οι μικρές αίθουσες συνεδριάσεων είναι πιο πιθανό να χρειάζονται μετασχηματισμό. Όπως καλύτερο εξαερισμό ή την ικανότητα διεύρυνσης οποιουδήποτε χώρου συσκέψεων ανοίγοντας εύκαμπτα διαχωριστικά δωματίων. Το μέγεθος της αίθουσας θα προσαρμόζεται με το μέγεθος της συνάντησης.

Πώς μπορεί να αλλάξει ο σχεδιασμός του σπιτιού

Στη δεκαετία του ’40, αρχιτέκτονες όπως ο Gregory Ain έκαναν τα μικρά σπίτια ευέλικτα. Οι χώροι μπορούσαν να προσαρμοστούν στις διαφορετικές ανάγκες διαφορετικών νοικοκυριών σε διαφορετικές ώρες της ημέρας.
Όπως ένα δωμάτιο δίπλα στο σαλόνι που μπορεί να μετατραπεί σε υπνοδωμάτιο τη νύχτα ή να ανοίξει ως γραφείο στο σπίτι την ημέρα.
Αυτό βοηθά ειδικά σε μικρά διαμερίσματα και σπίτια. Να υπάρχουν χώροι όπου τα παιδιά μπορούν να μελετήσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς τα Σαββατοκύριακα ή τα βράδια.