Χάρη στο Δίκτυο Εκθαλασσώσεων / Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ μία νεαρή χελώνα Καρέττα βρέθηκε στο στομάχι μιας πεσκαντρίτσας και έτσι καταγράφηκαν για πρώτη φορά ως θηρευτές θαλάσσιων χελωνών στη Μεσόγειο!
H ιστορία
Στις 13 Μαρτίου 2010, οι αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος στην ιχθυαγορά της Νέας Μηχανιώνας στη βόρεια Ελλάδα, διαβίβασαν στον ΑΡΧΕΛΩΝ μία αναφορά για νεκρή νεαρή Καρέττα (Caretta caretta) που αφαιρέθηκε από το στομάχι μιας πεσκαντρίτσας (Lophius sp) μήκους 65 cm.
Η χελώνα, φρέσκια και εντελώς άθικτη, φωτογραφήθηκε και μετρήθηκε (30 cm ευθύ μήκους κελύφους, 25 cm ευθύ πλάτους κελύφους) από τους λιμενικούς. Το συνολικό μήκος της χελώνας εκτιμήθηκε σε 40-45 cm.
Διάφορα είδη θαλάσσιων και χερσαίων ζώων αποτελούν τους φυσικούς θηρευτές της Καρέττα στα διαφορετικά στάδια του κύκλου ζωής της. Στο θαλάσσιο περιβάλλον, υποτίθεται ότι τα ποσοστά θήρευσης είναι μεγαλύτερα στα αρχικά στάδια ζωής της χελώνας και μειώνονται καθώς οι χελώνες φθάνουν μεγαλύτερα μεγέθη. Οι θαλάσσιοι θηρευτές για τις μεγαλύτερες σε ηλικία Καρέττα είναι κυρίως καρχαρίες καθώς και Μεσογειακές φώκιες και μεγάλα ψάρια.
Στην βιβλιογραφική έρευνά μας δεν βρέθηκε αναφορά προηγούμενης καταγραφής της θήρευσης Καρέττα από πεσκαντρίτσα.
Οι πεσκαντρίτσες
Οι πεσκαντρίτσες βρίσκονται τόσο στη Μεσόγειο όσο και στον Ανατολικό Ατλαντικό και αλιεύονται κυρίως από τράτες. Είναι είδος γνωστό ως ευκαιριακός θηρευτής που τρέφεται κυρίως με ψάρια, καρκινοειδή και, σε μικρότερο βαθμό, με κεφαλόποδα, γαστερόποδα, δίθυρα και εχινόδερμα.
Μεταξύ 61 ειδών ψαριών που εξετάστηκαν στο βόρειο Αιγαίο, οι πεσκαντρίτσες είχαν το μεγαλύτερο άνοιγμα στόματος. Οι πεσκαντρίτσες μένουν ακίνητες στο βυθό της θάλασσας και παραμονεύουν να πιάσουν ότι περάσει από εκεί επιτιθέμενες ξαφνικά ή προσελκύουν τη λεία τους κουνώντας ένα αγκυλωτό στέλεχος (illicium) πάνω από το φαρδύ στόμα τους.
με Αριθμό Μητρώου 12691
