Πράσινοι-Αλληλεγγύη: Να μην προχωρήσουν οι διατάξεις για τον αιγιαλό

Την αντίθεσή τους για τις προβλέψεις της κυβέρνησης σχετικά με τον αιγιαλό (όπως τουλάχιστον μεταφέρθηκαν ως πληροφορίες από τον Τύπο) εκφράζουν με έντονο τρόπο οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη.

Χαρακτηρίζουν “προκλητική” την αντιμετώπιση του αιγιαλού συνολικά όπως αυτή αναδύεται μέσα από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, υποστηρίζοντας ότι “5 μήνες μετά τη δημοσίευση σε ΦΕΚ του νόμου 4607/2019 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τον αιγιαλό, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για νομιμοποίηση ορισμένων κατηγοριών αυθαιρέτων «πάνω στο κύμα», έρχεται  η νέα κυβέρνηση να συνεχίσει την πολιτική καταστροφή του φυσικού και κοινωνικού μας πλούτου, υπό την “πίεση” οικονομικών φορέων που αντιλαμβάνονται την “ανάπτυξη” ως ξέφραγο αμπέλι και δεν έμειναν ικανοποιημένοι από τις πρόσφατες ρυθμίσεις και ήθελαν κι άλλη…απελευθέρωση. Οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, βρίσκονται στο 4ο κεφάλαιο του «αναπτυξιακού νομοσχεδίου”.

Οι διατάξεις

 Ειδικότερα, αναφέρονται στα εξής:

• Καταργείται η ρύθμιση με την οποία το ελάχιστο πλάτος μιας παραλίας (πλην εξαιρέσεων) οριζόταν στα 30 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού. Αντί να αυξηθεί τουλάχιστον στα 100, όπως προβλέπει η διεθνής νομοθεσία αλλά και μια πολιτική πρόληψης, η κυβέρνηση απορρυθμίζει τη νομοθεσία.
• Καταργείται ρύθμιση που περιόριζε στο 60% ενός αιγιαλού (μη συνυπολογιζόμενου τυχόν δυσπρόσιτου τμήματός του) τον χώρο που παραχωρείται σε ομπρελοκαθίσματα. Επανέρχεται αντ’ αυτού η ελάχιστη απόσταση των 100 μέτρων ανάμεσα στις διαδοχικές παραχωρήσεις, που μπορούν να καλύψουν την υπόλοιπη παραλία.
• Ο κυρίως δημόσιος παλαιός αιγιαλός παύει να θεωρείται ανεπίδεκτος χρήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και υποχρεωτικά κοινόχρηστος. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και δύναται να “παραχωρείται και να οικοδομείται”.
• Το μίσθωμα για απλή χρήση ενός αιγιαλού, θα υπολογίζεται όχι με βάση την αντικειμενική και μισθωτική αξία του πλησιέστερου ακινήτου, αλλά του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου.
• Σήμερα, η παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας απαγορεύεται, εκτός αν επιβάλλεται “για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης, ασφάλειας, υγείας ή προστασίας αρχαιοτήτων και περιβάλλοντος” (κάτι ήδη πολύ γενικόλογο που άφηνε πολλά παράθυρα). Με τη νέα ρύθμιση, το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται και σε περιπτώσεις «ασφάλειας βιομηχανικών ή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων», μια διάταξη που διευκολύνει πολλές ερμηνείες. Εξάλλου μια σειρά διατυπώσεων προετοιμάζουν για το τι πρόκειται να γίνει:
• Στις περιπτώσεις στρατηγικών επενδύσεων, δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης στον επενδυτή του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκεται όχι μόνο σε επαφή με το ακίνητο, αλλά και σε παρακείμενο χώρο!
• Δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο στη θάλασσα.
• Καταργείται ρύθμιση με την οποία δινόταν δυνατότητα ανάκλησης της παραχώρησης ενός αιγιαλού, προς αποκατάσταση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του.
• Παρατείνεται αυτοδικαίως η χρήση αιγιαλού όταν αφορά έργα που εξυπηρετούν λατομικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις, όσο χρόνο υφίσταται το σχετικό δικαίωμα.

Ο λόγος στην κοινωνία των πολιτών

Για τους Πράσινοι-Αλληλεγγύη, το αν θα περάσουν αυτές οι ρυθμίσεις εξαρτάται από την κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών και των επιστημονικών φορέων, τους οποίους και καλούν να πάρουν θέση και να εμποδίσουν αυτό το “περιβαλλοντικό έγκλημα”.

Ημέρα της Ακτής

Σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούν τους ενδιαφερόμενους φορείς να συντονιστούν για μια σειρά δράσεων με αφορμή και την Ημέρα της Ακτής που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Σεπτεμβρίου. Η ημέρα αυτή έχει οριστεί από το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP/MAP) με στόχο την προστασία του φυσικού παρακτίου περιβάλλοντος, και επιδίωξη την αύξηση της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης για την αξία της ακτής και στην εφαρμογή της ολοκληρωμένης διαχείρισης και σχεδιασμού των παράκτιων ζωνών.

Η σημασία της παράκτιας ζώνης

Η παράκτια ζώνη είναι μια ευαίσθητη από κάθε άποψη περιοχή και απαιτεί προσεκτική διαχείριση για λόγους οικολογικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς, συνεχίζει η πολιτική κίνηση. “Δεν είναι εκεί σαν οικόπεδο προς δόμηση, δεν είναι απλώς η μπροστινή αυλή τουριστικών ή άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων, δεν είναι μόνο ένα κομμάτι γης με οικονομική αξία για το real estate. Παίζει σημαντικό ρόλο για την βιοποικιλότητα, την διασφάλιση των υδατικών πόρων, την προστασία από ακραία καιρικά φαινόμενα, την καλή ποιότητα ζωής, την καλώς νοούμενη οικονομική δραστηριότητα (και) πέρα από την παράκτια ζώνη.

Αυτή η πολλαπλή σημασία της είναι πλέον κατοχυρωμένη από την διεθνή, ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία, δεν επαφίεται στην καλή θέληση μιας κυβέρνησης, συνεχίζει. “Επομένως δεν λέμε κάτι που είναι μια “ευαισθησία” των Πράσινων-Αλληλεγγύη ή των οικολογικά ενεργά πολιτών, είναι υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να ενσωματώνει αυτή την πολιτική σε όλες τις άλλες πολιτικές”.

Συνέχεια της κακής πρακτικής

Η σημερινή κυβέρνηση, υποστηρίζουν οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη, συνεχίζει την κακή πρακτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, προσπαθεί να προωθήσει ρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν την παράκτια ζώνη και τον αιγιαλό ως οικόπεδο προς πώληση, δόμηση, “αξιοποίηση”. “Η κυβέρνηση προσπαθεί να νομοθετήσει μια πολιτική για τις επενδύσεις που απαξιώνει τον φυσικό πλούτο και ενισχύει μια πρακτική που έρχεται από το πολύ παρελθόν: ο αιγιαλός θυσία στις επενδύσεις”. Και καταλήγουν: “Στην εποχή, όμως, της οικολογικής και κλιματικής κατάρρευσης και των επιστημονικών γνώσεων που έχουμε, μια τέτοια πολιτική δεν είναι απλώς απαράδεκτη, είναι εγκληματική και παραβιάζει την διεθνή και την εθνική νομοθεσία”.