Η φωνή του Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράιν (video)

Μετά από 350 χρόνια από τον θάνατο του Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράιν (15 Ιουλίου 1606 – 4 Οκτωβρίου 1669), γνωστός ευρύτερα ως Ρέμπραντ το έργο του εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά για την Ιστορία της Τέχνης. Η περίπλοκη προσωπικότητά του, δεν σταματά να μας εκπλήσσει καθώς διαρκώς έρχονται στο φως νέες πληροφορίες.

Σήμερα ένα πληροφοριακό σύστημα κατάφερε να αναπλάσει κι ανασυστήσει το ηχόχρωμα της φωνής του, ανοίγοντας νέες προοπτικές για την κατανόηση αυτής της περίπλοκης καλλιτεχνικής φυσιογνωμίας.

O Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράιν (15 Ιουλίου 1606 – 4 Οκτωβρίου 1669), ήταν ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους και χαράκτης του 17ου αιώνα, που σήμερα συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ζωγράφων όλων των εποχών.

Ο Ρέμπραντ είναι ίσως ο διαπρεπέστερος εκπρόσωπος του λεγόμενου Χρυσού Αιώνα της ολλανδικής/φλαμανδικής ζωγραφικής. Υπήρξε ο φωτισμένος «δάσκαλος» πολλών άλλων καλλιτεχνών του καιρού του, που διέπρεψαν κατόπιν και ως ανεξάρτητοι καλλιτέχνες, όπως ο Φέρντιναρντ Μπολ, ο Κάρελ Φαμπρίτσιους, ο Βίλεμ Ντοστ.

Ο ίδιος ο Ρέμπραντ, μέσα από τα μαθήματά του, τους καθοδηγούσε στον χώρο της τεχνικής: τώρα, ο ήχος των εμπνευσμένων λόγων του αναβιώνει χάρη στη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, που βασίσθηκε στις διεξοδικές έρευνες των συντηρητών του Rijkmuseum του Άμστερνταμ για τον χαρακτήρα του ιδιοφυούς ζωγράφου.

Η «φωνή του Ρέμπραντ» είναι διαθέσιμη σε κάθε χρήστη του Youtube και αποκαλύπτει το σχετικώς ένρινο ηχόχρωμα ενός άνδρα που μιλά με ταχύτητα τα ολλανδικά.

Η εργασία αυτή ήταν πρωτοποριακή, καθώς βασιζόταν στη βιομετρία των φυσικών χαρακτηριστικών του Ρέμπραντ και των λεπτομερειών της καθημερινής του συμπεριφοράς, στο πλαίσιο του εντοπισμού ενός φωνητικού ηχοχρώματος που θα προσεγγίζει την αληθινή φωνή του.

Πρόκειται για μία έρευνα εντελώς αντίθετη από αυτήν που ακολουθούν οι ειδικοί στην ιατροδικαστική, που πασχίζουν να ανακατασκευάσουν το πρόσωπο του ομιλητή,  με βάση τις ηχογραφήσεις της φωνής του. Για τον λόγο αυτό η ειδική επιστήμονας του Πανεπιστήμιου Κάρνεγκι Μέλον (Πίτσμπουργκ) Είτα Σίνγκχ, ανέλαβε να το φέρει εις πέρας και η οποία εκμυστηρεύεται πως έμεινε ενεή όταν το Rijkmuseum της ζήτησε να ανασυστήσει τον τρόπο που μιλούσε ο Ρέμπραντ. Ήθελαν ο κόσμος να ακούσει πώς μιλούσε ο μεγάλος δημιουργός, με αφορμή την 350ή επέτειο από τον θάνατό του.

Η Σινγκχ συνεργάζεται με το FBI και επισημαίνει πως γι’ αυτό το εγχείρημα «υπάρχουν εκατοντάδες παράγοντες που πρέπει να συμβάλουν για την επακριβή αναπαράσταση της φωνής».

«Για παράδειγμα, τονίζει, για τον Ρέμπραντ δεν γνωρίζουμε εάν είχε όλα του τα δόντια». Για να έλθει εις πέρας το επίτευγμα τούτο θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψη η επακριβής κατάσταση της υγείας του και οι ιδιαιτερότητες της μύτης του, του λαιμού του, το ύψος και το βάρος του. Επίσης έγιναν μετρήσεις του κρανίου του, μία λεπτομέρεια που διευκόλυναν οι πολυπληθείς αυτοπροσωπογραφίες του δημιουργού σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. «Μόνο που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη πως δεν υπάρχουν εκεί όλες οι λεπτομέρειες, καθώς δεν είναι φωτογραφίες», εξηγεί η Σινγκχ.

Μόλις συλλέχθηκαν οι λεπτομέρειες κι έγινε η επεξεργασία κι ανάλυσή τους, χρειάσθηκε να αναπαραχθεί πιστά και η προφορά των ολλανδικών του Χρυσού Αιώνα. Η φωνή που προέκυψε είναι βέβαια ρομποτική, όμως το πανεπιστήμιο του Λάιντεν, από την πλευρά του, προσάρμοσε από γλωσσολογικής πλευράς τα σημερινά ολλανδικά σε εκείνα που μιλούσαν κατά τον Χρυσούν 17ο Αιώνα.

Στην περίπτωση του Ρέμπραντ δεν ήταν μία διάλεκτος, αλλά «το επίσημο ιδίωμα της εποχής», σύμφωνα με τους ειδικούς. Μεταξύ άλλων (για να κατανοήσει κανείς τη διαφορά), οι ειδικοί πιστεύουν πως ο Ρέμπραντ εξέφερε τον τύπο skilderdook για να δηλώσει τον καμβά, αντί της σημερινής εκφοράς της λέξης skilderdoek.

Μετά την προσαρμογή στον τόνο, το λεξιλόγιο και ακόμη στον υποθετικό τρόπο αναπνοής κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, μπορεί κάποιος να ακούσει και να φαντασθεί τον Ρέμπραντ να εξηγεί το πώς αναμειγνύονται τα χρώματα, ποιες είναι οι βασικές αρχές του προσχεδίου, ή την προσωπική του ιδέα περί τέχνης. Σα να παρέδιδε μαθήματα στους βοηθούς του εργαστηρίου του.

Από την πλευρά του, ο Γιόναθαν Μπίκερ, συγγραφέας του έργου «Ρέμπραντ, η βιογραφία ενός επαναστάτη», διαβεβαιώνει πως ο μεγάλος καλλιτέχνης «μπορεί να μη συμβιβαζόταν με τους κανόνες και να μην ήταν συνεπής με τους πελάτες του, όμως ήταν ένας άνθρωπος ζεστός στις προσωπικές του και τις οικογενειακές του σχέσεις και πολύ γενναιόδωρος με τους μαθητές του».

Ο Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράιν

Το όνομά του, όπως προαναφέραμε,  συμβολίζει την περίοδο της «χρυσής εποχής» της Ολλανδίας, στην οποία ανήκει χρονικά το έργο του. Φιλοτέχνησε συνολικά περίπου 400 πίνακες, περισσότερα από 1000 σχέδια ζωγραφικής και περίπου 290 χαρακτικά, αν και μέρος των έργων που αποδίδονται στον Ρέμπραντ –κυρίως έργα ζωγραφικής και σχέδια– αμφισβητείται. Περισσότερο στο πρώιμο και λιγότερο στο ύστερο έργο του, κυριάρχησαν οι προσωπογραφίες, ωστόσο διακρίθηκε σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, αναπαριστώντας επίσης, τοπιογραφίες, καθώς και ιστορικές, βιβλικές, μυθολογικές ή αλληγορικές σκηνές.

Το σύνολο του έργου του χαρακτηρίζεται στην πορεία του χρόνου από εκτεταμένες και βαθιές αλλαγές στο ύφος του, ένδειξη μίας διαρκούς αναζήτησης. Ακόμη σε κάθε μεμονωμένο έργο ή εκδοχή του, παρατηρούνται συνεχείς μετασχηματισμοί πριν την κατάληξη σε μία τελική εικαστική μορφή.

Τα πρώιμα έργα του Ρέμπραντ, που ολοκληρώθηκαν κατά την περίοδο της εκπαίδευσής του δίπλα στον Σβάνενμπουρχ, δεν διασώζονται εκτός από δύο πίνακες που τού αποδίδονται, χωρίς ωστόσο να μπορεί να πιστοποιηθεί η αυθεντικότητά τους.

Ο «Λιθοβολισμός του αγίου Στεφάνου», (1626, Λυών, Μουσείο Καλών Τεχνών) είναι το παλαιότερο σωζόμενο έργο του και φέρει στοιχεία που μαρτυρούν την επίδραση του Λάστμαν.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, parismatch