Κριλ: Ένα ακόμα θύμα της κλιματικής αλλαγής

Η πολύπλευρη καταστροφή του περιβάλλοντος έχει αποβεί μοιραία για κάθε μορφής οικοσύστημα, εκείνα όμως που πλήττονται καθημερινά με πολλούς τρόπους είναι τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τα οποία έχουν ν’ αντιμετωπίσουν τα απόβλητα των πόλεων που καταλήγουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εκεί, την υπέρμετρη αλίευση, την ακαθόριστη μεταβολή της θερμοκρασίας των υδάτων και άλλα πολλά ζητήματα που θέτουν σε κίνδυνο την βιωσιμότητα πολλών διαφορετικών ειδών που ζουν στους ωκεανούς.

Το Κριλ έχει έναν καθοριστικό ρόλο στην διατήρηση της ισορροπίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Αν αυτό το είδος εξαφανιστεί οι ισορροπίες θα αλλάξουν μοιραία. Μάλιστα, αποτελεί κομβικό συστατικό της διατροφικής αλυσίδας στην Ανταρκτική, παρέχοντας τροφή για ψάρια, φάλαινες, φώκιες, πιγκουίνους, αλμπατρός και άλλα θαλασσοπούλια καθώς και θαλάσσια ασπόνδυλα. Ταυτόχρονα, κάνουν σημαντική δουλειά στην απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, αφού προσλαμβάνουν φαγητό με υψηλά επίπεδα από το συγκεκριμένο αέριο του θερμοκηπίου, κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού, αποβάλλοντάς το όταν βυθίζονται σε χαμηλότερα και πιο κρύα νερά.

Σε έρευνα που δημοσίευσε η Deutshe Welle, οι επιστήμονες φαίνονται επιπλέον ανήσυχοι σχετικά με την ικανότητα του Κριλ να διασπά το πλαστικό μέσω της πέψης. Αυτή η τακτική ενώ σε πρώτη φάση δίνει ελπίδα σχετικά με την ρύπανση των ωκεανών, μπορεί να έχει και ανεπιθύμητες συνέπειες. Πιο συγκεκριμένα, μολονότι το Κριλ καταφέρνει να διασπά με φυσικό τρόπο το πλαστικό σε μικρότερα σωματίδια, κάποια μέρη του παραμένουν μέσα στον οργανισμό του. Με λίγα λόγια, αν το Κριλ αποτελεί την βάση της διατροφική αλυσίδας του παγκόσμιου οικοσυστήματος πρέπει να αναλογιστούμε ότι πολλά είδη αυτού καταλήγουν στο πιάτο μας και όχι μόνο.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε το επιστημονικό περιοδικό PLOS One, ο πληθυσμός αυτού του μικροσκοπικού ροζ μαλακού καρκινοειδούς που θυμίζουν γαρίδες κινδυνεύει να μειωθεί κατά 40% κυρίως λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Οι πληθυσμοί Κριλ έχουν μειωθεί κατά 80% από τη δεκαετία του 1970. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου ευθύνεται για ένα μέρος αυτής της συρρίκνωσης, κι αυτό γιατί ο πάγος, που αποτελεί το «σπίτι» της άλγης και του πλαγκτόν με τα οποία τρέφονται, υποχωρεί συνεχώς.

Πέρα όμως και απ’ όλα αυτά ο ανθρώπινος παράγοντας του κινδύνου δεν θα μπορούσε να λείπει . Οι ερευνητές και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν ότι ο συνδυασμός της αλλαγής του κλίματος και της αλιείας σε βιομηχανική κλίμακα απειλεί τον πληθυσμό του Κριλ στα ύδατα της Ανταρκτικής, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για τα μεγαλύτερα αρπακτικά ζώα.

Προκειμένου να διαφυλαχτεί η ισορροπία του οικοσυστήματος κυρίως της Ανταρκτικής, με τεράστια εκστρατεία ξεκίνησε, ώστε να οριστεί ως το μεγαλύτερο καταφύγιο άγριας ζωής η θαλάσσια περιοχή γύρω από την Ανταρκτική και να απαγορευτεί πλήρως η αλιεία. Με συνολική επιφάνεια 1,8 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων ο προστατευόμενος τόπος αποτελεί μία έκταση από τη Θάλασσα του Γουέντελ και ένα μικρό κομμάτι από τη Χερσόνησο της Ανταρκτικής, και συνιστά ένα από τα τρία προτεινόμενα νέα καταφύγια υπό εξέταση από τη Συνθήκη για τη Διατήρηση Θαλασσίων Έμβιων Πόρων της Ανταρκτικής.

Παρ’ όλα αυτά οι εταιρείες που ειδικεύονται στην αλιεία των Κριλ δεν φαίνονται διατεθειμένες να περιορίσουν την δραστηριότητα τους, επισημαίνοντας μάλιστα, ότι η συγκεκριμένη πρακτική μέχρι στιγμής δεν αποτελεί κίνδυνο για τους τοπικούς βιότοπους, καθώς υπάρχουν ήδη συμφωνίες με τις τοπικές κοινωνίες και η αλιεία των Κριλ περιορίζεται σ’ ένα ποσοστό τόσο που δεν επηρεάζει τον ζωοπλαγκτονικό πληθυσμό.

Επιμέλεια Κειμένου: Μ. Μάργαρη

ΠΗΓΗ: TheGuardian, Deutshe Welle