Οι ηλικιωμένοι που ζωγραφίζουν μπορούν να ενισχύσουν τη μνήμη τους, σύμφωνα με νέα μελέτη. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Waterloo διαπίστωσαν πως ακόμα και αν οι άνθρωποι δεν είναι καλοί σε αυτό, η σχεδίαση ως μέθοδος για τη διατήρηση νέων πληροφοριών είναι καλύτερη από την σύνταξη σημειώσεων, ασκήσεων οπτικοποίησης ή παθητικής ανίχνευσης εικόνων.
“Διαπιστώσαμε ότι η σχεδίαση βοηθάει την ενισχυμένη μνήμη σε ηλικιωμένους ενήλικες περισσότερο από άλλες γνωστές τεχνικές μελέτης“, δήλωσε η Melissa Meade, υποψήφια για διδακτορική διατριβή στη γνωστική νευροεπιστήμη στο Waterloo.
“Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι από αυτά τα αποτελέσματα και εξετάζουμε τρόπους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τα άτομα με άνοια, που βιώνουν ταχεία πτώση της μνήμης και της λειτουργίας της ομιλίας”, επισημαίνει.
Ως μέρος μιας σειράς μελετών, οι ερευνητές ζήτησαν από νέους και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας να κάνουν διάφορες τεχνικές κωδικοποίησης μνήμης και στη συνέχεια να δοκιμάσουν την ανάκλησή τους. Η Meade διεξήγαγε αυτή τη μελέτη με τη Myra Fernandes καθηγήτρια ψυχολογίας στη γνωστική νευροεπιστήμη στο Waterloo και τον πρόσφατο μεταπτυχιακό φοιτητή UW Jeffrey Wammes.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ζωγραφική, (σχέδιο), οδήγησε σε καλύτερη μνήμη σε σύγκριση με άλλες τεχνικές μελέτης, επειδή ενσωματώνει πολλαπλούς τρόπους απεικόνισης της πληροφορίας – οπτικής, χωρικής, λεκτικής, σημασιολογικής και κινητικής.
“Το σχέδιο βελτιώνει τη μνήμη σε μια ποικιλία καθηκόντων και πληθυσμών και η απλότητα της στρατηγικής σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλά περιβάλλοντα“, δήλωσε η Myra Fernandes.
Στο πλαίσιο των μελετών, οι ερευνητές συνέκριναν διάφορους τύπους τεχνικών μνήμης για να βοηθήσουν στη διατήρηση ενός συνόλου λέξεων, σε μια ομάδα προπτυχιακών φοιτητών και μια ομάδα ηλικιωμένων πολιτών. Οι συμμετέχοντες θα κωδικοποιούσαν κάθε λέξη είτε γράφοντάς την, σχεδιάζοντας την, είτε αναφέροντας φυσικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με κάθε αντικείμενο. Αργότερα μετά την εκτέλεση κάθε εργασίας, αξιολογήθηκε η μνήμη.
Και οι δύο ομάδες έδειξαν καλύτερη συγκράτηση όταν χρησιμοποίησαν το σχέδιο αντί να γράψουν για να κωδικοποιήσουν τις νέες πληροφορίες και αυτό το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερα μεγάλο στους ηλικιωμένους.
Η διατήρηση νέων πληροφοριών συνήθως μειώνεται καθώς οι άνθρωποι γερνούν, λόγω της επιδείνωσης των κρίσιμων δομών του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη μνήμη, όπως ο ιππόκαμπος και οι μετωπικοί λοβοί. Αντίθετα, γνωρίζουμε ότι οι περιοχές ορατότητας του εγκεφάλου, που ασχολούνται με την απεικόνιση εικόνων και σχεδίων, είναι άθικτες κατά τη φυσιολογική γήρανση και την άνοια.
“Πιστεύουμε ότι το σχέδιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα άτομα με άνοια επειδή χρησιμοποιεί καλύτερα τις περιοχές του εγκεφάλου που διατηρούνται ακόμα και μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που βιώνουν γνωστική δυσλειτουργία με τη λειτουργία μνήμης“, δήλωσε η Meade.
“Τα ευρήματά μας έχουν συναρπαστικές συνέπειες για τις θεραπευτικές παρεμβάσεις για να βοηθήσουν τους ασθενείς με άνοια να διατηρήσουν πολύτιμες μνήμες σε όλη την εξέλιξη της νόσου τους“, τονίζει.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην Πειραματική Γήρανση και Έρευνα.
Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά
με Αριθμό Μητρώου 12691
