ΟΗΕ: Η Ελλάδα στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη

Η χώρα μας σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ανήκει στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής! Έτσι, ακόμα και στην Ελλάδα έχουμε κλιματικούς πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη γη τους και μεταναστεύουν. Οι χώρες της νότιας και κεντρικής Ευρώπης πλήττονται όλο και πιο συχνά από κύματα καύσωνα, δασικές πυρκαγιές και ξηρασίες.

Η λειψυδρία στις περιοχές της Μεσογείου αυξάνεται συνεχώς με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν οι κίνδυνοι ξηρασίας και ανεξέλεγκτων πυρκαγιών. Οι αστικές περιοχές, εκτίθενται ιδιαίτερα σε καύσωνες και πλημμύρες.

Το διάστημα 1980-2011, οι πλημμύρες έπληξαν περισσότερα από 5,5 εκατομμύρια άτομα και προκάλεσαν άμεσες οικονομικές ζημίες άνω των 90 δις ευρώ.

Τομείς που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το επίπεδο της θερμοκρασίας και των βροχοπτώσεων, όπως η γεωργία, η δασοκομία και ο τουρισμός πλήττονται σε μεγάλο βαθμό.

Η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών. Δεν είναι τυχαίο, ότι μέχρι πριν το 2013 (και την προσφυγική κρίση λόγω του πολέμου στη Συρία), οι κλιματικοί πρόσφυγες ήταν η πιο πολυπληθής ομάδα προσφύγων.

Χιλιάδες συνάνθρωποί μας που δεν μπορούσαν να καλλιεργήσουν τη γη τους εγκαταλείπουν τον τόπο τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.

Οι μεταναστευτικές ροές από κλιματικούς πρόσφυγες προς τον πλούσιο Βορρά, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, θα πολλαπλασιάζονται.

Επίσης, παγκοσμίως, περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.

Περισσότερα από 125.000.000.000 δολάρια κοστίζουν κάθε χρόνο οι ζημιές που προκαλούνται από τις κλιματικές αλλαγές.

Το 20% με 30% όλων των ζωντανών οργανισμών στον πλανήτη θα αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εξαφάνισης, αν η άνοδος της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας ξεπεράσει τους 1,5-2,5°C.

Τα παραπάνω στοιχεία έδωσε ο Υφ. Περιβάλλοντος, Γιώργος Δημαράς, σε χαιρετισμό του στην έναρξη των εργασιών της 9ης ετήσιας εκδήλωσης BRAVO 2018, με θέμα «Η αντιμετώπιση των προκλήσεων της Κλιματικής Αλλαγής», στέλνοντας το μήνυμα: «Στα χέρια μας, το μέλλον του πλανήτη!».

Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος τόνισε ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί πλέον τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τον πλανήτη και τη ζωή του ανθρώπου πάνω σε αυτόν και για πρώτη φορά φαίνεται ένα «περιβαλλοντικό» πρόβλημα να απειλεί το φυσικό θεμέλιο των κοινωνιών μας.

Συγκεκριμένα, η κλιματική αλλαγή οδηγεί στην ερημοποίηση ολόκληρων περιοχών, στη μείωση της γεωργικής παραγωγής, στη μείωση των διαθέσιμων υδάτινων πόρων, στην αύξηση των δασικών πυρκαγιών που καταστρέφουν μεγάλες δασικές εκτάσεις και σε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών.

Ο Γιώργος Δημαράς υπογράμμισε ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου δεν είναι η μόνη αιτία της αλλαγής του κλίματος, αλλά αποτελούν και το σύμπτωμα του σπάταλου και παράλογου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης που ακολουθεί η ανθρωπότητα της τελευταίες κυρίως δεκαετίες.

Ο Υφυπουργός τόνισε την ανάγκη να μετατραπεί η σημερινή κρίση σε ευκαιρία για μια συνολική επαναξιολόγηση του μοντέλου αυτού και σε έναν επανακαθορισμό των εννοιών της ευημερίας και της διαγενεακής δικαιοσύνης.

Τόνισε επίσης την ανάγκη για μια άμεση στροφή των οικονομιών προς μια βιώσιμη κατεύθυνση, μια στροφή που θα οδηγούσε ταυτόχρονα στην έξοδο από τη σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση, δημιουργώντας εκατομμύρια πράσινες θέσεις εργασίας.

Τι πρέπει να γίνει σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

Στόχοι της ΕΕ για το 2020

• Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 20% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
• Ποσοστό 20% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
• Αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20%.

Στόχοι της ΕΕ για το 2030

• Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% τουλάχιστον σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
• Άντληση του 27% τουλάχιστον της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
• Αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 27% τουλάχιστον.

Μακροπρόθεσμος στόχος

Μέχρι το 2050, η ΕΕ σκοπεύει να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές της – κατά 80-95% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 – στο πλαίσιο των προσπαθειών που απαιτούνται από το σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών.