Τα θαλάσσια εδάφη είναι γεμάτα υφαντικές μικροΐνες που καταστρέφουν τα οικοσυστήματα

Οι ερευνητές, επισημαίνουν ότι η παρουσία των υφαντικών μικροϊνών στα θαλάσσια εδάφη – και οι αρνητικές επιπτώσεις που έχουν στα θαλάσσια οικοσυστήματα μακροπρόθεσμα – καθιστά σαφές ότι υπάρχει ανάγκη σχεδιασμού αποτελεσματικών στρατηγικών διαχείρισης για τη μείωση των εκπομπών, πριν να είναι αργά.

Η μελέτη με επικεφαλής τους ερευνητές της UB, ποσοτικοποίησε τις υφαντικές μικροΐνες στα θαλάσσια δάπεδα της Νότιας Ευρώπης, από την Κανταβρική Θάλασσα έως τη Μαύρη Θάλασσα.

Ο κύριος τύπος μικροϊνών που βρέθηκαν στα θαλάσσια βάθυ είναι η φυσική κυτταρίνη (βαμβάκι, λινό) και η αναγεννημένη κυτταρίνη (ρεγιόν βισκόζης), που προέρχονται κυρίως από ρούχα και βιομηχανικά υφάσματα.

Όσον αφορά στις συνθετικές ίνες, ο πιο συνηθισμένος είναι ο πολυεστέρας, ακολουθούμενος από ακρυλικό, πολυαμίδιο, πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο.

“Ορισμένες από αυτές τις συνθετικές μικροΐνες είναι κατασκευασμένες από πλαστικό, το οποίο χρειάζεται πολλούς αιώνες μέχρι να αποσυντεθεί. Πολλές ίνες περιέχουν χημικά πρόσθετα τα οποία μπορούν πολύ εύκολα να ενσωματωθούν στο τροφικό δίκτυο, τονίζουν οι ερευνητές.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη αναφέρει την παρουσία αυτού του υπολείμματος στα θαλάσσια δάπεδα και θα μπορούσε να βοηθήσει στην εκπόνηση αποτελεσματικών στρατηγικών διαχείρισης για τη μείωση της εκπομπής μικροϊνών που έχουν αρνητική επίδραση στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

Το άρθρου δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS ONE από τους ερευνητές των ομάδων θαλάσσιων γεωεπιστημών της Σχολής Επιστημών της Γης του Πανεπιστημίου UB, των ερευνητών Anna Sánchez Vidal, William P. de Haan και Miquel , σε συνεργασία με τον Richard C. Thompson, από το Πανεπιστήμιο του Plymouth (Ηνωμένο Βασίλειο).

Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά