Η ταχύτητα ομιλίας επηρεάζει τον εγκέφαλο στον τρόπο που ακούει τα λόγια

Έχετε βρει ποτέ τον εαυτό σας να τελειώνει τις προτάσεις κάποιου άλλου, παρόλο που δεν τις γνωρίζετε καλά; Ευτυχώς, η ικανότητα να προβλέψουμε τι πρόκειται να πει ο συνομιλητής μας συνδέεται με το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται κάθε είδους πληροφορίες για να εκτιμήσει τι πρόκειται να έρθει στη συνέχεια, και η ταχύτητα με την οποία μιλάει ο ομιλητής ή ο λόγος ομιλίας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο.

Αυτή η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology, ανακαλύφθηκε τι συμβαίνει σε νευρικό επίπεδο. “Τα ευρήματα δείχνουν ότι η νευρωνική δραστηριότητα προβλέπει το χρονοδιάγραμμα των μελλοντικών θεμάτων ομιλίας με βάση το ρυθμό ομιλίας και αυτό επηρεάζει το πώς ακούγονται οι τρέχουσες λέξεις”, λέει η Anne Kösem του MPI και το Lyon Neuroscience Research Centre της ερευνητικής εργασίας.

Ρυθμοί ομιλίας και αντίληψη

“Ζητήσαμε από τους ολλανδούς συμμετέχοντες να ακούσουν ολλανδικές προτάσεις στις οποίες άλλαξαν ξαφνικά τα ποσοστά ομιλίας: Η αρχή των προτάσεων είτε ήταν συμπιεσμένη είτε επεκτάθηκε σε διάρκεια, οδηγώντας σε ένα γρήγορο ή αργό ρυθμό ομιλίας, ενώ οι τελευταίες τρεις λέξεις επανέρχονταν στο αρχικό ρυθμό ομιλίας “, λέει η Kösem.

Η τελευταία λέξη της φράσης περιελάμβανε ένα αμφιλεγόμενο φωνήεν, το οποίο θα μπορούσε να ερμηνευτεί, για παράδειγμα, είτε ως ένα σύντομο “α” είτε ως ένα μακρύ φωνή “αα”. Βασικά, η ταχύτητα της έναρξης της φράσης θα μπορούσε να επηρεάσει τον τρόπο που ακούγεται αυτό το διφορούμενο φωνήεν, οδηγώντας στην αντίληψη των λέξεων με ριζικά διαφορετικές έννοιες.

Για παράδειγμα, στα ολλανδικά, η διφορούμενη λέξη είναι πιο πιθανό να θεωρηθεί ως μια μακρά λέξη “aa” όταν κάποιος αρχικά μιλούσε γρήγορα (π.χ. taak, λέξη “task” στα ολλανδικά), και ως σύντομο “a” μιλώντας αργά (π.χ. tak, λέξη στα ολλανδικά).

Οι συμμετέχοντες ανέφεραν πώς αντιλήφθηκαν τον τελευταίο λόγο της φράσης. Η ομάδα κατέγραψε την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων με μαγνητοεγκεφαλογράφημα (MEG) ενώ άκουγαν τις προτάσεις και διερεύνησε αν η νευρωνική δραστηριότητα ήταν συγχρονισμένη με το αρχικό ρυθμό ομιλίας και αν αυτό επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες αντιλήφθηκαν την τελευταία λέξη.

Ακριβώς όπως το ποδήλατο

Η μελέτη έδειξε ότι ο εγκέφαλός μας ακολουθεί τους προηγούμενους ρυθμούς ομιλίας μετά από μια αλλαγή στο ρυθμό ομιλίας. Αν συγχρονιστεί με τον προηγούμενο ρυθμό αργής ομιλίας, είναι πιο πιθανό να ακούσουμε την τελευταία διφορούμενη λέξη με ένα σύντομο φωνήεν και αν συγχρονιστεί με τον προηγούμενο ρυθμό γρήγορης ομιλίας, είναι πιο πιθανό να ακούσουμε μια μεγάλη φωνήεν φωνή. “Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι η νευρωνική παρακολούθηση της δυναμικής του λόγου είναι ένας μηχανισμός πρόβλεψης, ο οποίος επηρεάζει άμεσα την αντίληψη”, προσθέτει η Kösem.

“Φανταστείτε ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σαν ένας τροχός ποδηλάτου. Ο τροχός γυρίζει στην ταχύτητα που επιβάλλεται από το πεντάλ, αλλά συνεχίζει να έρχεται σε τροχιά για κάποιο χρονικό διάστημα μετά το σταμάτημα του πεταλιού, επειδή εξαρτάται από την προηγούμενη ταχύτητα του”. Αυτός ο συνεχής συγχρονισμός μεταξύ των εγκεφαλικών κυμάτων και του ρυθμού ομιλίας μας βοηθά να προβλέψουμε το μήκος των μελλοντικών συλλαβών, επηρεάζοντας αιφνιδίως τον τρόπο επεξεργασίας και ακρόασης λέξεων.