«Άλφα εις την Ν, αν, Όταν η ψυχή συναντάει το Σύμπαν»

Μια σπάνια και μοναδική συνάντηση 9 σύγχρονων καλλιτεχνών με διεθνή αναγνώριση, που στόχο έχει την ανάδειξη της διαχρονικής σχέσης Επιστήμης και Τέχνης.

Η Dépôt Art gallery (Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι) εγκαινιάζει την Τετάρτη, 19 Σεπτεμβρίου 2018, στις 8.00μ.μ., την ομαδική εικαστική έκθεση με θέμα «Άλφα εις την Ν, αν , Όταν η ψυχή συναντάει το Σύμπαν» εμπνευσμένη από το ομότιτλο θεατρικό έργο της συγγραφέως Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη.

Η Αννίτα Πατσουράκη – Ιστορικός τέχνης , σε ιδέα και επιμέλεια της έκθεσης, αναφέρει στο κείμενο του καταλόγου:

«Το θεατρικό έργο «Α εις την Ν, αν, όταν η ψυχή συναντάει το σύμπαν», της Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη είναι η σύγχρονη μεταφορά πολύτιμων εμπειριών μιας κοινωνίας που λιμοκτονεί πνευματικά και ηθικά. Πανανθρώπινες αξίες που εμπεριέχουν πίστη, αφοσίωση, φιλία, αγάπη, εκτίμηση, προδιαθέτουν υπαινικτικά για την αμφισβήτησή τους.

Η συγγραφέας επιδεικνύοντας πρωτότυπες ιδέες ενός αυθόρμητου και πηγαίου ταλέντου, καταγράφει με στοιχεία φαντασίας έναν κόσμο μελλοντικό που διαχειρίζεται διαχρονικά ερωτήματα. Με επιδέξιους χειρισμούς λόγου και θεματικής πλοκής αποδίδει νοήματα με ρυθμό, έμπνευση έντασης και δομής απεριόριστου εύρους.

Με λόγο ευσύνοπτο, τολμηρό, καυστικό χωρίς δισταγμό, πνεύμα οξυδερκές αφοπλιστικής ειλικρίνειας και αυτοσαρκασμού και με διεισδυτική ματιά καταγράφει βιωματικές παραστάσεις και ανθρώπινες καθημερινές συνθήκες ύπαρξης, όπου η συμπαντική παρέμβαση συναινεί και συνηγορεί.

Χρησιμοποιώντας τη γνώση της εμπειρίας και τη σοφία των βιωμάτων, την προσωπική ενδοσκόπηση και τη διαχρονική συνείδηση, επιχειρεί με αποφασιστικότητα αλλά και διάχυση τρυφερότητας, να συνταιριάξει και να επιδιώξει την αρμονική συνύπαρξη πολιτισμών, εννοιών και ήθους του σήμερα με το απώτερο μέλλον.

Ιστορίες και περιστατικά της σουρεαλιστικής πραγματικότητας που συχνά βιώνουμε, μέσα από πολύπλευρες διαθέσεις και διάφορες ερμηνευτικές εκδοχές, αποτελούν το επιστέγασμα για την ανάδειξη απόψεων της επίγειας κοινωνικής ανοχής που μόνο η νομοτέλεια του σύμπαντος επιλύει.

Στη συμπαντική αντίληψη επικρατεί η άποψη της ανταποδοτικότητας, της συναλλαγής ως ανταμοιβής των πεπραγμένων μας. Είναι εκεί που απευθυνόμαστε για συμπαράσταση, υποστήριξη, παρηγοριά, συνεισφορά. Το Σύμπαν μας προειδοποιεί με θετικά ή αρνητικά μηνύματα που μπορούμε να ερμηνεύσουμε στη ζωή μας και ανάλογα να πορευθούμε.

Οι εικαστικές τέχνες συμβάλλοντας ως προασπιστής των αξιών της ύπαρξης οφείλουν να μεταφέρουν τα νοητικά μηνύματα μέσω της εικόνας. Έναυσμα της καλλιτεχνικής συνεύρεσης υπήρξε η κοινή θεματική προσέγγιση με διαφορετικές μορφοπλαστικές τεχνικές που αναδεικνύουν την προσωπική ταυτότητα του εκάστοτε δημιουργού. Μια ιδιαίτερα σημαντική εικαστική πρόταση, σύγχρονη και πολυδιάστατη, που έλκει το ενδιαφέρον και εκπλήσσει απροσδόκητα θετικά.

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες : Άγγελος Αντωνόπουλος, Frédéric Bootz, Όλγα Γουλανδρή, Δημοσθένης Δαββέτας, Απόστολος Κιλεσσόπουλος, Ηλίας Παπανικολάου, Άγγελος Σκούρτης, Βαγγέλης Τζερμιάς, Αριστομένης Τσολάκης.

Βρίσκονται συναυτουργοί με συλλογική έκφραση, σε ένα ιδιότυπο εικαστικό επιχείρημα, εκφράζοντας μέσα από τη διαφορετικότητα της εικαστικής τους διαδρομής και εμπειρίας, καθώς και την ποικιλία των τεχνικών μέσων, μια παρακαταθήκη αξιών και κοινών οραμάτων.

Το σύμπαν γίνεται πηγή έμπνευσης και θέμα κοινής αντίληψης για τον εκάστοτε καλλιτέχνη, όπου μέσα από τη δική του ξεχωριστή εικαστική διαδρομή και αξιοπρόσεκτη συμβολή, συνυπάρχει με αποδοχή και σεβασμό στην κάθε εκφραστική ιδιαιτερότητα. Από την αφηρημένη αναπαράσταση μέχρι τις εικόνες του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου, ανάλογα με την ερμηνεία, τις πεποιθήσεις και την προσωπική αντίληψη του καθενός για τον κόσμο.

Η διαφορετική υπόσταση του εικαστικού έργου, εγκαθιστά την μοναδικότητα του και επιβεβαιώνει την αυθεντικότητα της έκφρασης με το προσωπικό ύφος και την καλλιτεχνική δημιουργία μέσα από την καταγραφή βιωμάτων. Η ποικιλία των έργων και των εικαστικών αναζητήσεων αποσκοπεί στην διευρυμένη αντίληψη και στο πνεύμα ανανέωσης. …………………..
Στον ανείδωτο παράδεισο που όλοι ονειρευτήκαμε, επιδίωξη μας είναι η ορατή εκδήλωση ενός άγνωστου κόσμου που με παρέμβαση αόρατων δυνάμεων θα μας μεταφέρει σε ένα κόσμο δίκαιο και αισιόδοξο. Στην πορεία του άυλου και αέναου χρόνου, η υλικότητα της φύσης και του ανθρώπου δεν ορίζονται από χρονικούς προσδιορισμούς.

Οι έννοιες των ανθρώπινων σχέσεων και των συναισθηματικών ισορροπιών που τις ορίζουν διαγράφουν την πιο αισθαντική όψη της ίδιας της ζωής. Στον κυρίαρχο χρόνο και στην μοναδικότητα της κάθε στιγμής που παραμένει ανεπανάληπτη, διαμεσολαβητής ανάμεσα στο παρελθόν και στο σήμερα, όλα τείνουν να επαναπροσδιοριστούν.

Αξίες και ηθική υπό αμφισβήτηση, με τη διαδικασία της έντονης εσωτερικής αναζήτησης που κατευθύνει στην αυτογνωσία συνυπάρχουν με την ενατένιση και την υφέρπουσα αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον, της Ομηρικής ευχής «έσσετ ήμαρ» («θα’ ρθει η μέρα…»)».