Ανατροπή: Τα πλημμυρισμένα εδάφη χάνουν την οργανική ύλη – Τι δείχνει νέα μελέτη

Όταν πρόκειται για τη διατήρηση της οργανικής ύλης που περιέχεται στα εδάφη, οι πλημμύρες δεν ενισχύουν πάντοτε τα οργανικά συστατικά του, αλλά αντίθετα πολλές φορές τα καταστρέφουν! Τουλάχιστον, αυτό υποδηλώνει μια νέα μελέτη με επικεφαλής έναν οικολόγο επιστήμονα του Πανεπιστημίου της Αϊόβα.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, δείχνουν ότι τα πλημμυρισμένα εδάφη ενδέχεται να χάνουν την οργανική ύλη με επιταχυνόμενους ρυθμούς, δήλωσε ο Steven Hall, βοηθός καθηγητής οικολογίας, Εξέλιξης και Οργανικής Βιολογίας.

Τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι τα εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό συσσωρεύουν απαραίτητα οργανικά υλικά καλύτερα από τα ξηρά εδάφη, γεγονός που μπορεί να έχει επιπτώσεις στις πρακτικές διατήρησης γεωργικών και υγροτόπων.

Η διατήρηση της οργανικής ύλης ή των υπολειμμάτων που έχουν απομείνει μετά το “θάνατο” ή την συγκομιδή καλλιεργειών και άλλων φυτών στο έδαφος οδηγεί σε δύο σημαντικά οφέλη.

Πρώτον, τα βέλτιστα επίπεδα οργανικής ύλης στο έδαφος βελτιώνουν τη γονιμότητα. Το δεύτερο όφελος αφορά τη δέσμευση άνθρακα. Εάν ο άνθρακας που αποτελεί μεγάλο μέρος της οργανικής ύλης παραμένει αποθηκευμένος στο έδαφος, τότε δεν εισέρχεται στην ατμόσφαιρα όπου μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή του κλίματος.

Ο Hall δήλωσε ότι το υγρό χώμα κόβει το οξυγόνο σε πολλούς από τους μικροοργανισμούς που διασπούν την οργανική ύλη, οδηγώντας σε βραδύτερη αποσύνθεση και καλύτερη συγκράτηση στο έδαφος.

Αυτό οδήγησε στην πεποίθηση ότι τα υγρά εδάφη καταφέρνουν καλύτερα να διατηρούν τη οργανική ύλη στη θέση τους. Αλλά τα ευρήματα του Hall έδειξαν ότι η απουσία οξυγόνου σε υγρά εδάφη δημιουργεί κάποια βακτήρια που αναπνέουν σίδηρο, τα οποία διασπούν τα ορυκτά που προστατεύουν σημαντικό μέρος της οργανικής ύλης από την αποσύνθεση.

Αυτά τα βακτήρια έχουν τότε ελεύθερη βασιλεία για να αποσυνθέσουν την οργανική ύλη και να απελευθερώσουν άνθρακα στην ατμόσφαιρα ως αέρια του θερμοκηπίου διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο χρονισμός διαδραματίζει βασικό ρόλο στο πόσο καλά τα υγρά εδάφη διατηρούν την οργανική ύλη.
Ενώ τα εδάφη με σταθερά υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία διατηρούν μακροπρόθεσμα οργανική ύλη, τα εδάφη μπορεί στην πραγματικότητα να χάσουν οργανική ύλη κατά τη διάρκεια μικρότερων περιόδων πλημμύρας.

Τα ευρήματα έχουν συνέπειες για αγροτικά πεδία που δεν έχουν στραγγίσει ή πλημμυρίσουν για μερικές εβδομάδες του έτους πριν από την αποξήρανση, δήλωσε ο Hall.

Η μελέτη δείχνει επίσης ότι οι υγροβιότοποι, που θεωρούνται χρήσιμο εργαλείο για τη διατήρηση και τη δέσμευση του άνθρακα, ενδέχεται να απαιτούν συνεχείς πλημμύρες για την πραγματοποίηση περιβαλλοντικών οφελών από τη συσσώρευση οργανικής ύλης.

“Βρήκαμε ότι περιοδικά τα υγρά εδάφη δεν προστατεύουν απαραιτήτως την οργανική ύλη από την αποσύνθεση και μπορεί να οδηγήσουν σε απώλειες, τουλάχιστον σε χρονικό διάστημα από εβδομάδες έως μήνες”, ανέφερε.

Οι ερευνητές πήραν δείγματα εδάφους από κεντρικό αραβόσιτο της Αϊόβα και υπέβαλαν το δείγμα σε διάφορες συνθήκες πριν πραγματοποιήσουν χημικές αναλύσεις.