Μικρή ομάδα ερευνητών με το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία διενήργησε μελέτη για την προτίμηση των ανθρώπων σε θέματα κινδύνου και έχει βρει στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η προτίμηση του κινδύνου πρέπει να θεωρείται ψυχολογικό χαρακτηριστικό όπως η νοημοσύνη.
Στο άρθρο που δημοσίευσε στο site open-access Science Advances, η ομάδα περιγράφει τα πειράματα που πραγματοποίησαν και τι βρήκαν κατά τη μελέτη των αποτελεσμάτων τους.
Πολλές προσπάθειες έχουν καταβληθεί για την ανάπτυξη μεθόδων μέτρησης του τρόπου με τον οποίο είναι ευφυής ένα άτομο, οδηγώντας σε τυποποιημένες δοκιμές που πιστεύεται ότι είναι εύλογα αξιόπιστες.
Πιο πρόσφατα, οι επιστήμονες του εγκεφάλου και οι γνωστικοί ειδικοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται εάν μπορεί να υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τον εγκέφαλο, τα οποία θα μπορούσαν να μετρηθούν και να υποβληθούν σε τυποποιημένες δοκιμές.
Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στην προτίμηση ή την αποστροφή των κινδύνων και τη δυνατότητα να είναι μετρήσιμες και συγκρίσιμες με άλλες, προσφέροντας μια κλίμακα.
Για να μάθουν περισσότερα για το πόσο πρόθυμοι είναι να συμμετάσχουν σε επικίνδυνη συμπεριφορά, οι ερευνητές ζήτησαν τη βοήθεια 1500 εθελοντών ενηλίκων για να κάνουν μια σειρά από δοκιμές (συνολικά 39 δοκιμασίες), οι οποίες μαζί είχαν σκοπό να μετρήσουν την επιθυμία ενός ατόμου να αναζητήσει ριψοκίνδυνη συμπεριφορά.
Στη συνέχεια η ομάδα ανέλυσε τα δεδομένα και διαπίστωσε ότι το 61% της διακύμανσης των επικίνδυνων βαθμολογιών συμπεριφοράς θα μπορούσε να συνοψιστεί με ένα μόνο συστατικό – το πηλίκο προτίμησης κινδύνου ενός ατόμου, αν το επιθυμείτε.
Οι υπόλοιποι παράγοντες θα μπορούσαν να αποδοθούν σε όλους τους συγκεκριμένους τύπους κινδύνων. Το κοινό σημείο, το οποίο η ομάδα ονομάζεται R, είναι γενικό, σημειώνει η ομάδα, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να εφαρμοστεί πολλαπλά σε καταστάσεις κινδύνου μαζί με άλλους παράγοντες που οφείλονται σε ένα συγκεκριμένο είδος κινδύνου.
Οι ερευνητές δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί ένα άτομο μπορεί να έχει μια δεδομένη βαθμολογία (που προσφέρει μια εικόνα για το πόσο πιθανό είναι να συμμετάσχουν σε επικίνδυνη συμπεριφορά), αλλά υποδηλώνει ότι μπορεί να έχει να κάνει με τη γενετική ή ίσως μια ισχυρότερη ή ασθενέστερη ικανότητα να εκτιμήσει τα πιθανά αποτελέσματα επικίνδυνη συμπεριφορά.
Σημειώνουν επίσης ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να συνεισφέρουν σε έναν παράγοντα κινδύνου, όπως φυσικές χημικές αντιδράσεις που εμφανίζονται όταν εκτίθενται σε πιθανό κίνδυνο ή διαφορές στους παράγοντες που συμβάλλουν στην αναστολή.
Η ομάδα καταλήγει υποδεικνύοντας ότι οι μελέτες τους δείχνουν ότι η προτίμηση του κινδύνου πρέπει να χαρακτηριστεί ως διαρκές γνωστικό χαρακτηριστικό.
με Αριθμό Μητρώου 12691
