Κλιματική αλλαγή και μείωση εκπομπών στο συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος

Το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί μείωσης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου απασχόλησαν το Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σωκ. Φάμελλος υποστήριξε ότι «η συμμαχία για το κλίμα δεν είναι αντίθετη με την εργασία και την ανάπτυξη, ούτε στις ΗΠΑ, ούτε σε άλλες χώρες, αλλά με το μοντέλο ανάπτυξης που καταναλώνει τη ζωή των επόμενων γενεών».

Ανέφερε επίσης ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να παραμείνει η ατμομηχανή της παγκόσμιας προσπάθειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, και για το λόγο αυτό οφείλουμε να καλέσουμε τις ΗΠΑ στη συμμαχία για τη σωτηρία του πλανήτη» και πρόσθεσε πως «είναι τουλάχιστον θετικό ότι η κοινωνία των πολιτών στις ΗΠΑ, μαζί με ιδιωτικούς οργανισμούς, τοπική αυτοδιοίκηση και αρκετές Πολιτείες παραμένουν δεσμευμένοι στην παγκόσμια προσπάθεια».

 Εξάλλου, στο Συμβούλιο Υπουργών παρουσιάστηκαν η πρόοδος και οι θέσεις των κρατών-μελών όσον αφορά στη διαμόρφωση των δύο Κανονισμών Μείωσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου στους τομείς που δεν καλύπτονται από το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου (ΕTS).

Οι δύο Κανονισμοί καλύπτουν αντίστοιχα τους τομείς κτιρίων μεταφορών, αποβλήτων, γεωργίας, βιομηχανίας που δεν υπάγεται στο ETS (Κανονισμός ESR) και τον τομέα χρήσεων γης- αλλαγών χρήσεων γης- δασοπονίας (Κανονισμός LULUCF).

O ευρωπαϊκός στόχος μείωσης εκπομπών έως το 2030 για τους τομείς που καλύπτονται από τον Κανονισμό ESR είναι 30% σε σχέση με το 2005 (για την Ελλάδα, ο εθνικός στόχος είναι 16% μείωση σε σχέση με το 2005) ενώ για τον Κανονισμό LULUCF η τρέχουσα πρόταση αφορά σε μηδενικό ισοζύγιο για όλα τα κράτη-μέλη.

Στη συζήτηση για τους δύο Κανονισμούς, ο Σ. Φάμελλος υπογράμμισε την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι αποτελεσματική ως προς την επίτευξη των δεσμεύσεων μείωσης εκπομπών, και απόλυτα διαφανής ως προς τον τρόπο με τον οποίο μετράται η επίτευξη των στόχων. Απαραίτητα στοιχεία και των δύο Κανονισμών πρέπει να είναι η περιβαλλοντική ακεραιότητα, ο δίκαιος επιμερισμός των βαρών και η διαφάνεια.

Ειδικά για τον κανονισμό ESR, o αναπληρωτής υπουργός τόνισε ότι η αλλαγή του σημείου εκκίνησης για την περίοδο 2021-2030 αδικεί χώρες όπως η Ελλάδα, που έχει υπεραπόδοση των στόχων την τρέχουσα περίοδο (2013-2020) και ευνοεί όσους δεν έχουν πετύχει τις μειώσεις που τους αναλογούν. Η πρόταση για αποθεματικό ασφαλείας διαθέσιμο σε κράτη-μέλη με χαμηλό ΑΕΠ και σημερινή υπεραπόδοση ως προς τους στόχους του 2020, μπορεί να απαλύνει την αίσθηση αδικίας και η Ελλάδα τη βλέπει θετικά, εφόσον δεν αλλοιώνει εμμέσως τους συμφωνημένους στόχους.

Ωστόσο, ο αν. ΥΠΕΝ. τόνισε ότι η Ελλάδα δεν προτίθεται να κάνει χρήση της συγκεκριμένης διάταξης, ακόμη και αν συμπεριληφθεί στο νέο Κανονισμό, καθώς η χώρα δεσμεύεται να πετύχει και τους στόχους για το 2030, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους.

Μειώσεις εκπομπών

Όσον αφορά στις μειώσεις εκπομπών από τον τομέα χρήσεων γης, αλλαγών χρήσεων γης και δασοπονίας (LULUCF), σχολίασε ότι η σημερινή πρόταση δεν φαίνεται να διασφαλίζει τη διαφάνεια στον υπολογισμό εκπομπών και επιτρέπει σημαντικά διαφοροποιημένη αντιμετώπιση από τα κράτη-μέλη.

«Δεν θα πρέπει να αποκρύπτονται πραγματικές εκπομπές με διοικητικές ρυθμίσεις όπως αυτές που έχουν γίνει στο παρελθόν με τις εκπομπές NOx από τα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα. Οι πρακτικές αυτές υπονομεύουν την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνές επίπεδο. Είναι καίριο για εμάς το λογιστικό σύστημα του LULUCF να είναι συμβατό με τις κατευθυντήριες γραμμές της IPCC, διαφανές και αξιόπιστο, και να μη δημιουργεί αναίτια διοικητικά βάρη στα κράτη-μέλη», υπογράμμισε.

Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο Σ. Φάμελλος επανέλαβε την κεντρική πολιτική δέσμευση της χώρας για την υπερκάλυψη των εθνικών στόχων για το 2020 και το 2030, για το σύνολο της συνθήκες και για τους δύο άξονες (ETS & non ETS), λέγοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει η γνώση και η βούληση να επιτευχθούν οι στόχοι μείωσης εκπομπών, χωρίς απώλεια εισοδήματος και εργασίας.