Αρχική Ειδήσεις Κλιματική αλλαγή, πρόβλημα και ευθύνη όλων μας

Κλιματική αλλαγή, πρόβλημα και ευθύνη όλων μας

0
Διαφήμιση

Αποτελεί κοινό τόπο πως οι χειρότερες επιπτώσεις θα πλήξουν τους φτωχότερους που διαθέτουν πενιχρούς πόρους για να προσαρμοστούν στις αλλαγές.

Είμαι κλιματικός επιστήμονας στον οποίο μόλις ανακοίνωσαν ότι έχει καρκίνο στο πάγκρεας, στο τέταρτο στάδιο. Έχω διανύσει την επαγγελματική μου ζωή, σκεπτόμενος την επιστήμη της κλιματικής αλλαγής, την οποία μπορεί κανείς να εξετάσει καλύτερα μέσα από ένα «φακό» δεκαετιών.

Σε κάποιο βαθμό ήμουν σίγουρος ότι, ακόμα και στη σημερινή μου ηλικία των 60 χρόνων, θα ζούσα για να δω το κρισιμότερο μέρος του προβλήματος και τις πιθανές λύσεις του. Τώρα, που ο προσωπικός μου ορίζοντας βρέθηκε απότομα στο προσκήνιο, αναγκάστηκα να αποφασίσω πώς θα περάσω τον χρόνο που μου απομένει. Αξίζει τον κόπο να συνεχίσω να σκέφτομαι την κλιματική αλλαγή;

Αφού διαχειρίστηκα άμεσες δουλειές που σχετίζονταν με τα ιατρικά νέα, βρήκα χρόνο να καθίσω να συντάξω τη λίστα των επιθυμιών μου. Γρήγορα, διαπίστωσα ότι δεν είχα διάθεση να στοιβαχτώ μαζί με εύπορους τουρίστες στο Ορος Εβερεστ, ούτε να παλέψω για λίγα μέτρα όμορφης και πριβέ παραλίας.

Αντίθετα, κατέληξα ότι αυτό που ήθελα πραγματικά να κάνω είναι να ξοδέψω περισσότερο χρόνο με ανθρώπους που ξέρω και αγαπώ και να επιστρέψω στο γραφείο μου το συντομότερο.

Εργάζομαι για τη NASA, όπου διευθύνω μια μεγάλη ομάδα επιστημόνων που κάνουν έρευνα που αφορά συνολικά το Γήινο σύστημα (οι απόψεις σ’ αυτό το άρθρο είναι δικές μου και όχι της ΝASA).

Η έρευνα αυτή περιλαμβάνει μελέτες του κλίματος και του καιρού, χρησιμοποιώντας διαστημικές παρατηρήσεις και ισχυρά υπολογιστικά μοντέλα. Αυτά τα μοντέλα περιγράφουν το πώς λειτουργεί ο πλανήτης και τι μπορεί να συμβεί ενώ εμείς διοχετεύουμε διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η δουλειά είναι περίπλοκη, απαιτητική, συναρπαστική.

Ορόσημο το έτος 2015

Το περασμένο έτος υπήρξε το πιο καυτό που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα. Πιστεύω ότι οι μελλοντικές γενιές θα κοιτούν πίσω στο 2015 σαν ένα σημαντικό, αλλά όχι καθοριστικό, έτος στην πάλη για να εναρμονιστεί η επιστήμη με την πολιτική και τη χάραξη πολιτικών. Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί.

Από την πλευρά τής επιστήμης, μέσα στα τελευταία 15 έτη, έχει υπάρξει σταθερή συσσώρευση στοιχείων που αποδεικνύει ότι η κλιματική αλλαγή συμβαίνει και ότι η πορεία της μπορεί να μας οδηγήσει σε μια δυσάρεστη, εάν όχι επικίνδυνη, θέση. Από την πλευρά χάραξης πολιτικής, το πρόσφατο συνέδριο στο Παρίσι έθεσε στόχο να αναστείλει την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς.

Από τον Πάπα Φραγκίσκο έως ένα τεράστιο αριθμητικά επιστημονικό επιτελείο, όλοι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: Οι χειρότερες επιπτώσεις θα πλήξουν τους φτωχότερους του πλανήτη, οι οποίοι βρίσκονται ήδη υπό απέραντη πίεση και διαθέτουν πενιχρούς πόρους για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στις αλλαγές.

Και οι πληθυσμοί αυτοί δεν θα αργήσουν να θεωρήσουν «εαυτούς» ως τα αθώα θύματα της ασύδοτης ανάπτυξης του ανεπτυγμένου κόσμου.

Ο προηγούμενος χρόνος μπορεί, εκ των υστέρων, να θεωρηθεί ως έτος Θανάτου της Αρνησης. Παγκοσμίως, οι περισσότεροι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικών εμπιστεύονται πλέον τις επιστημονικές αποδείξεις και προβλέψεις, οπότε ίσως να είμαστε πια σε θέση να περάσουμε στο δύσκολο σκέλος της σκληρής εργασίας που πρέπει να γίνει από εκείνους που χαράσσουν πολιτικές.

Συμπάσχω μαζί τους. Είναι δύσκολο να πάρει κανείς μια σκληρή θέση σε ένα σημαντικό αλλά μακροπρόθεσμο ζήτημα, όταν βρίσκεται μπροστά σε πολλά βραχυπρόθεσμα προβλήματα.

Εκεί που μπορεί να βοηθήσει η επιστήμη είναι να παρακολουθεί τις αλλαγές στο Γήινο σύστημα και να χρησιμοποιεί τα όλο και πιο ισχυρά υπολογιστικά μοντέλα για να εξερευνά πιθανές μελλοντικές καταστάσεις που συνδέονται με τις προτεινόμενες πολιτικές.

Τα μοντέλα θα μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε ποιες προσεγγίσεις είναι εφαρμόσιμες, θυσιάζοντας βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις στην οικονομία σε αντάλλαγμα μακροπρόθεσμων επιπτώσεων στο κλίμα.

Στο χέρι των «ειδικών»

Τελικά όμως, θα είναι στο χέρι των μηχανικών και των βιομηχάνων του κόσμου να μας σώσουν. Αυτοί πρέπει να εφεύρουν νέες τεχνολογίες και μέσα για να τις εφαρμόσουν.

Οι τεχνικές και οργανωτικές προκλήσεις για τη λύση των προβλημάτων που σχετίζονται με την παραγωγή καθαρής ενέργειας, την αποθήκευση και τη διανομή της είναι τεράστιες, και πρέπει να λυθούν μέσα σε λίγες δεκαετίες και προκαλώντας την ελάχιστη δυνατή διατάραξη της παγκόσμιας οικονομίας.

Αυτό πιθανώς να συνεπάγεται μια σημαντική στροφή στην πυρηνική, την ηλιακή και άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στον όσο το δυνατό μεγαλύτερο εξηλεκτρισμό του συστήματος μεταφορών. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι; Δύο πράγματα μου έρχονται στο νου. Πρώτον πρέπει να προετοιμαστούμε για αλλαγές.

Είναι αναπόφευκτο. Δεύτερον, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να τις απορροφήσουμε με τη δέουσα ψυχραιμία. Κάποιες αλλαγές μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν, όπως η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, όμως πολλές άλλες θα έχουν θετική εξέλιξη. Οι νέες τεχνολογίες θα καταφέρουν να βελτιώσουν τις ζωές μας.

Όσον αφορά σε εμένα, δεν έχω παράπονα. Είμαι ευγνώμων για τις πολλές, ξεχωριστές, εμπειρίες που είχα σε αυτόν τον πλανήτη. Έτσι λοιπόν, θα πάω αύριο στη δουλειά.

*Ο Piers J. Sellers είναι ο αναπληρωτής διευθυντής Επιστημών και Εξερεύνησης του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA και προσωρινός διευθυντής του Τμήματος Γήινων Επιστημών. Ως αστροναύτης έχει επισκεφθεί τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τρεις φορές και έχει περπατήσει στο Διάστημα έξι φορές.

Πηγή: Καθημερινή

Διαφήμιση