Η μείωση της χοληστερόλης είναι η λύση;

της Maria de los Milagros Velez

    Πολλές φορές όταν θέλω να εξηγήσω στους ασθενείς μου, τι συμβαίνει με τη χοληστερόλη στις αρτηρίες τους, κάνω μια σύγκριση με τον τοίχο του γραφείου μου. Είναι πολύ απλό: αν είχαμε πολλούς μύκητες στο δωμάτιο και έναν τοίχο …ερείπιο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σύντομα ο τοίχος θα γέμιζε μούχλα! Αλλά αν έχουμε πολλούς μύκητες και έναν τοίχο σε καλή κατάσταση, οι πιθανότητες ότι ο τοίχος να «αρρωστήσει» μειώνονται… Είναι σαφές, βέβαια, ότι εάν το επίπεδο των μυκήτων είναι πολύ υψηλό, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, ώστε ο τοίχος να μην έχει κανένα απολύτως αδύνατο σημείο, γιατί αλλιώς θα «αρρωστήσει».

    Με άλλο λόγια, ο τοίχος είναι οι αρτηρίες μας και οι μύκητες αντιπροσωπεύουν την χοληστερόλη.

    Συμπέρασμα: Μπορείτε να μειώσετε τη χοληστερόλη και να μειώσετε τις πιθανότητες να «αρρωστήσει» ο τοίχος, αλλά πολύ – πολύ πιο σημαντικό είναι να διατηρήσουμε τους τοίχους μας σε καλή υγεία.

    Αν έχω έναν τοίχο (αρτηρία) άρρωστο, είτε μειωμένη – είτε αυξημένη η χοληστερόλη, θα …τρυπώσει με μεγαλύτερη ευκολία σε εκείνο τον τοίχο. Ωστόσο, εάν ο τοίχος μου είναι ισχυρός, ολοκληρωμένος και διαθέτει τους πόρους για να ξεπεράσει μικρά περιστατικά, τότε θα έχει λιγότερες πιθανότητες να αρρωστήσει… Είναι κατανοητή η όλη ιδέα;

    Οι στατίνες είναι τα φάρμακα που από το 1976 όταν ανακαλύφθηκαν, είναι η τυπική θεραπεία για την «υψηλή χοληστερόλη» ή υπερχοληστερολαιμία, όπως την αποκαλούμε οι γιατροί.

    Βέβαια, μελέτες των τελευταίων ετών έχουν επιβεβαιώσει αυτό που είχε φανεί ήδη από την κλινική πρακτική: δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι στατίνες μειώνουν την πιθανότητα πρόωρου θανάτου σε σύντομο χρονικό διάστημα.

    Τα αποτελέσματα θέτουν υπό αμφισβήτηση την ευρέως διαδεδομένη χρήση φαρμάκων όπως το «Lipitor» και το «Crestor» σε ασθενείς που δεν έχουν καρδιαγγειακή πάθηση, αλλά «θα μπορούσαν» να την αναπτύξουν (Καθηγητής Kausik Ray, Πανεπιστήμιο του Cambridge). Και για να προχωρήσουμε πιο προσεκτικά, οι στατίνες εμπεριέχουν τον κίνδυνο ηπατικής δυσλειτουργίας, νεφρικής ανεπάρκειας, μυϊκών διαταραχών και καταρράκτη.

    Η πρώτη μεγάλη μελέτη που παρουσίαζε τα οφέλη αυτών των φαρμάκων για την πρωτογενή πρόληψη ήταν η μελέτη JUPITER («Justificacion para el Uso de Estatinas en la Prevenci?n Primaria» – «Αιτιολόγηση για τη χρήση των στατινών στην πρωτογενή πρόληψη»). Εστίασε, ειδικά, στην ουσία ροσουβαστατίνη, που εισήχθη στην αγορά ως το φάρμακο «Crestor» από τον παρασκευαστή του, την φαρμακοβιομηχανία «AstraZeneca», ένας από τους «χορηγούς» της μελέτης JUPITER (σ.σ: συναντάμε εδώ εδώ και πάλι, αλλά από καθαρή σύμπτωση, την «AztraZeneca, την οποία είχαμε αναφέρει και στο άρθρο μας για την ομεπραζόλη). Αλλά αυτά τα οφέλη δεν είναι πλέον καθόλου σαφή και, από την άλλη πλευρά, πρέπει να εξετάσουμε την ηθική μιας κλινικής έρευνας, ιδιαίτερα όταν η χρηματοδότηση των κλινικών δοκιμών προέρχεται από την ίδια την φαρμακοβιομηχανία και υπάρχει στρατηγική χειραγώγηση των δεδομένων προς βελτίωση της εικόνας της φαρμακευτικής θεραπείας.

    Είναι πολύ επικίνδυνο να εστιάζουμε μόνο στα ενδιάμεσα ή στα «δευτερεύοντα» αποτελέσματα (σε αυτή την περίπτωση, στη μείωση της χοληστερόλης και της «κακής» χοληστερόλης LDL), αντί σε εκείνα που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον: κατ ‘ουσίαν στους θανάτους (στη θνησιμότητα) και στην ποιότητα της ζωής και στις ασθένειες  (στη νοσηρότητα).

    Και όπως, επίσης, λέω στους ασθενείς μου… «μην αφήνετε τους άλλους να διαχειρίζονται την υγεία σας – αναλάβετε εσείς οι ίδιοι την ευθύνη για την κατάστασή της».

• H Maria de los Milagros Velez είναι επιστημονικός συνεργάτης του www.ecozen.gr, Νεφρολόγος, ειδικευμένη σε θέματα φυτοθεραπείας, διατροφής και τροφίμων. Διευθύντρια της κλινικής “Salut Verda” (www.salutverda.es) στην πόλη Ντένια, στην περιφέρεια της Βαλένθια, Ισπανία.