Τα αισθήματα της αγάπης μπορεί να βελτιώσουν μια αξιοσημείωτη ποικιλία παραγόντων για την υγεία, από τη μείωση της επίδρασης του πόνου έως τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Και σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η αγάπη μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να νικήσουμε το άγχος…
Στο πανεπιστήμιο του Exeter ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν παρουσιάστηκαν θέματα με φωτογραφίες των άλλων να φροντίζουν και να αγαπούν, μειώθηκε η αίσθηση της απειλής στον εγκέφαλο.
Για τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό κοινωνική, γνωστική και συναισθηματική Neuroscience, σε 42 υγιείς ενήλικες, εμφανίζονται στιγμιαία εικόνες των άλλων ανθρώπων σε πόζες που απέδειξαν την αγάπη και τη συναισθηματική υποστήριξη.
Στη συνέχεια, είχαν δείξει λίγο τις εικόνες των ανθρώπων που κάνουν “απειλές” (θυμωμένοι ή φοβισμένοι). Σε όλο το χρόνο, τα θέματα ήταν συνδεδεμένα με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) σε μηχανήματα, έτσι ώστε οι ερευνητές θα μπορούσαν να μελετήσουν αντιδράσεις του εγκεφάλου τους. Μια ομάδα ελέγχου κοίταξε ακριβώς τα απειλητικά πρόσωπα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μετά την προβολή των εικόνων της αγάπης, η αμυγδαλή – το οποίο λειτουργεί ως οθόνη για την απειλή του εγκεφάλου – μεταγενέστερα δεν θα ανταποκριθεί στις απειλητικές εικόνες. Επειδή θύμισε την αίσθηση ότι αγαπούσε, οι ερευνητές υποθέτουν, ότι εμποδίζει την απάντηση για απειλή του εγκεφάλου, και μπορεί να μας επιτρέψει να λειτουργήσουμε πιο αποτελεσματικά σε καταστάσεις άγχους.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι η κοινωνική υποστήριξη ή και η ενεργοποίηση ενός ασφαλούς μέρους μπορεί να λειτουργήσει επειδή μειώνει την υπερβολική αντίδραση στην απειλή» είπε ο AnkeKarl, ανώτερος ερευνητής της μελέτης.
Η επίδραση ήταν ιδιαίτερα έντονη μεταξύ των ατόμων που ανέφεραν ότι είχαν υψηλότερα επίπεδα άγχους, σημείωσαν οι ερευνητές, γεγονός που υποδηλώνει ότι η κοινωνική υποστήριξη μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στη διευκόλυνση των αποκρίσεων στο στρες μεταξύ άγχους στα επιρρεπή άτομα ή τα άτομα με διαταραχή άγχους.
«Αυτά τα νέα ευρήματα της έρευνας μπορεί να βοηθήσουν να εξηγήσει γιατί, για παράδειγμα, την επιτυχή ανάκαμψη από ψυχολογικό τραύμα σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τα επίπεδα του αντιληπτού των ατόμων κοινωνικής στήριξης που λαμβάνουν», δήλωσε ο Karl και πρόσθεσε «είμαστε τώρα με βάση αυτά τα ευρήματα σε θέση για να βελτιώσουμε τις υπάρχουσες θεραπείες για τη διαταραχή μετα-τραυματικού στρες (PTSD)…»
Πιο συγκεκριμένα, ενεργοποιώντας ασφαλή σύστημα σύνδεσης του εγκεφάλου (δηλαδή αισθάνομαι ασφαλής και υποστηρίζεται στις σχέσεις μου) μπορεί να ενισχύσει τις παραδοσιακές PTSD όπως η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία, γνωστό ως CBT.
Το «CBT απαιτεί από τους πολίτες να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες τους, τις τραυματικές αναμνήσεις τους, και αυτό μπορεί να είναι πολύ αγχωτικό και δύσκολο να διαχειριστεί για ορισμένα άτομα,» συμπλήρωσε ο Karl στη TheHuffingtonPost.
«Γνωρίζοντας την αγάπη και την υποστήριξη των άλλων πριν και μετά από μια θεραπευτική συνεδρία μπορεί να ορίσει το μυαλό τους για παράδειγμα από το «δεν μπορώ να κάνω αυτό, να το αντιμετωπίσω αυτό!» σε «θα είναι δύσκολο, αλλά μπορώ να το κάνω, θα είμαι μια χαρά, δεν είμαι μόνος σε αυτό.»
Με άλλα λόγια, η ρύθμιση προς τα κάτω της ενισχυμένης ανταπόκρισης της απειλής από ασφαλείς υπενθυμίσεις μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με επεξεργασία του τραυματικού γεγονότος με έναν τρόπο που δεν τους συντρίβει, αλλά ενεργοποιεί νέα μάθηση για ένα πιο αποτελεσματικό τρόπο.
με Αριθμό Μητρώου 12691
