Συνεχίζονται οι κακές ειδήσεις για το παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής

Μετά από τις προειδοποιήσεις, στις αρχές του μήνα, για μη αναστρέψιμη τήξη των πάγων στα ανατολικά, αλλά και στα δυτικά, επιστήμονες από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσαν ότι το παγοκάλυμμά της λιώνει με ρυθμό διπλάσιο σε σχέση με τις τελευταίες μετρήσεις.

Συγκεκριμένα, επικαλούμενοι δεδομένα από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Cryosat-2, οι επιστήμονες λένε ότι η ήπειρος χάνει πλέον σχεδόν 160 δισεκατομμύρια τόνους πάγου το χρόνο, ποσότητα που αρκεί για να ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας παγκοσμίως κατά 0,43 χιλιοστά το χρόνο.

Οι μεγαλύτερες απώλειες – σε ποσοστό 87% – καταγράφονται στο παγοκάλυμμα της δυτικής Ανταρκτικής. Τα στοιχεία, που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters, αφορούν την περίοδο 2010 έως 2013, ενώ περιλαμβάνουν ενημερώσεις αποτελεσμάτων από παλαιότερες παρατηρήσεις.

«Η αυξανόμενη μείωση των πάγων που ανιχνεύσαμε στη δυτική Ανταρκτική αποτελεί ανησυχητική εξέλιξη», αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωση ο καθηγητής Άντριου Σέπερντ από το πανεπιστήμιο του Λιντς, επικεφαλής της ομάδας που πραγματοποίησε την έρευνα. «Προσθέτει απτές ενδείξεις ότι δραματικές αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη σε αυτήν την περιοχή του πλανήτη μας.»

Κατά μέσο όρο, το παγοκάλυμμα χάνει πάχος 2 εκατοστών το χρόνο, όμως ο δορυφόρος κατέγραψε ακόμη και υποχώρηση 9 μέτρων το χρόνο στον παγετώνα Σμιθ, έναν από τους έξι που βρίσκονται στη θάλασσα Αμούνδσεν. Την περασμένη εβδομάδα, επιστήμονες της NASA προειδοποίησαν ότι η ολοκληρωτική διάβρωση αυτών των παγετώνων από τα θερμά νερά του ωκεανού αποτελεί θέμα χρόνου. Έχει υπολογιστεί ότι η τήξη τους θα ανέβαζε τη στάθμη των υδάτων παγκοσμίως κατά 1,2 μέτρα.

«Η όλο και μεγαλύτερη συνδρομή της Ανταρκτικής στην άνοδο της στάθμης των υδάτων αποτελεί διεθνές ζήτημα και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάθε τεχνική που έχουμε στη διάθεσή μας προκειμένου να κατανοήσουμε πού και πόσος πάγος χάνεται», τόνισε ο Ντέιβιντ Βον από τη Βρετανική Ερευνητική Ομάδα της Ανταρκτικής.

Παρότι δεν συμμετείχε στη μελέτη, υποστήριξε ότι η εργασία του Σέπερντ και των συναδέλφων του αποτελεί την καλύτερη μέχρι σήμερα χαρτογράφηση της απώλειας πάγου στην Ανταρκτική.