Αρχική Special Topics Γυναίκες Μανιάτισσες – Όταν τα (θηλυκά*) έριχναν στη θάλασσα τους άντρες του...

Γυναίκες Μανιάτισσες – Όταν τα (θηλυκά*) έριχναν στη θάλασσα τους άντρες του Ιμπραήμ

23 Ιουνίου 2025 - 17:56

Διαφήμιση

Οι Μανιάτισσες γυναίκες έγιναν σύμβολο της ελευθερίας και του θάρρους σε μια δύσκολη εποχή. Ήταν εκείνες που με αυταπάρνηση και χωρίς δεύτερη σκέψη σήκωσαν τα δρεπάνια για να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη…Εδάφη που οι Τούρκοι δεν είχαν τολμήσει να πατήσουν και ο Ιμπραήμ με τους τουρκοαιγύπτιους στρατιώτες του ήθελε να πατάξει, εκμεταλλευόμενος την απουσία των ανδρών.

Η ιστορία όμως τον διέψευσε! Δεν περίμενε ότι οι Μανιάτισσες γυναίκες θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν επάξια σε μία τέτοια επιχείρηση…

Σε ανάρτησή του ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος υπενθυμίζει την προσφορά αυτών των γυναικών για τη Μάνη αλλά και ολόκληρη την ελληνική ιστορία.

Δημοσίευση του χρήστη Τάκης Θεοδωρικάκος – Takis Theodorikakos

Τάκης Θεοδωρικάκος – Takis Theodorikakos

21 ώρ.

Μια στιγμή που έμεινε στην ιστορία. Μια μάχη σε δύο μέτωπα. Άντρες και γυναίκες της Μάνης, άξιοι συνεχιστές του ηρωικού παρελθόντος. Άξιοι συνεχιστές μιας αδιατάρακτης ιστορικής γραμμής. Και παράδειγμα για κάθε μελλοντική γενιά.

22 Ιουνίου 1826.

Η ημέρα που οι Μανιάτισσες υπερασπίστηκαν τα σπίτια, τα παιδιά τους και την ελευθερία της Πατρίδας μας, απέναντι στις ορδές του Ιμπραήμ που ήθελαν να τη λεηλατήσουν και να την κρατήσουν σκλαβωμένη.

Μια ημέρα καμπής για τον Αγώνα. Μια σημαντική παρακαταθήκη για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα.

Μανιάτισσες γυναίκες: Το χρονικό της αυτοθυσίας τους τον Ιούνιο του 1826

Ήταν το πρωί της 22ας Ιουνίου 1826 όταν ο Ιμπραήμ άρχισε την επίθεση στις οχυρωματικές θέσεις των Μανιατών στη Βέργα, ανατολικά της Καλαμάτας. Ακολούθησαν επιθέσεις και στις 23 και στις 24 Ιουνίου, κατά τις οποίες περίπου 2.500 Μανιάτες ήλθαν αντιμέτωποι με περίπου 10.000 ιππείς και πεζούς Τουρκοαιγυπτίους και τους απέκρουσαν με επιτυχία.

Ο ίδιος Ιμπραήμ με μερικά πλοία για αντιπερισπασμό βομβάρδιζε τα παράλια της Μάνης, σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να μετακινήσουν οι Μανιάτες δυνάμεις από το μέτωπο της Βέργας.

Ταυτόχρονα με την επίθεσή τους εναντίον της Βέργας οι Τουρκοαιγύπτιοι επιχείρησαν αποβατική ενέργεια στον όρμο του Διρού τη νύχτα της 21ης προς την 22α Ιουνίου. Οι λίγοι Μανιάτες που είχαν παραμείνει στα χωριά τους αντεπιτέθηκαν με θυελλώδη ορμή. Οι Μανιάτισσες, σχεδόν άοπλες, επίσης αποφάσισαν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους.

Στο χωριό του Διρού είχαν παραμείνει μόνο οι γυναίκες, οι οποίες με τα δρεπάνια του θερισμού, με πέτρες, με ξύλα, και με τα σώματά τους ακόμη κυνήγησαν τους εχθρούς ως την ακρογιαλιά του Διρού. Πολλοί Αιγύπτιοι ρίχτηκαν στη θάλασσα και κολυμπώντας προσπάθησαν να σωθούν στα πλοία. Παρά τους κανονιοβολισμούς που έριχναν τα πλοία του Ιμπραήμ προς εκφοβισμό, οι δρεπανηφόρες γυναίκες της Μάνης έγραψαν τη δική τους ιστορία.

Ο ακαδημαϊκός Δ. Κόκκινος αναφερόμενος στη Μάχη του Δυρού και ιδιαίτερα στις ηρωίδες της Μάνης, τους αφιερώνει τα ακόλουθα λυρικά λόγια: «Διά μίαν ακόμη φοράν, η δραματική και ηρωική πραγματικότης υπερέβη τας συλλήψεις των θρύλων κατά τον Ιερόν Αγώνα της ανεξαρτησίας μας. Όλα όσα αναφέρονται διά τας γυναίκας της Μάνης, που έτρεξαν εις την μάχην και εκρατούσαν αντί όπλων δρεπάνια, ρόπαλα και πέτρας, ξεπερνούν την φαντασίαν. Είναι ασύλληπτου πολεμικού μεγαλείου. Η Μάνη μάς έδωσε νέας Αμαζόνας…».

*Στη Μάνη τα παλιά τα χρόνια τα κορίτσια αποκαλούνταν κυρίως θηλυκά, μία έννοια που έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία, ενώ τα αγόρια, παιδιά και τουφέκια.

Διαφήμιση