Ίσως το Σύμπαν να είναι ένα Μatrix, ήτοι ένα είδος εικονικής προσομοίωσης που «οργανώνεται» από την βαρύτητα, σύμφωνα με τον Μέλβιν Βόψον, αναπληρωτή καθηγητή φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ.
«Ο εξαναγκασμός αντικειμένων με μάζα προς μία κατεύθυνση, για παράδειγμα προς τα κάτω προς τον πυρήνα της Γης, είναι παρόμοιος με τον τρόπο με τον οποίο οι υπολογιστές συμπιέζουν τον κώδικα.
Το Σύμπαν εξελίσσεται με τρόπο ώστε το περιεχόμενο πληροφοριών σε αυτό να συμπιέζεται, να βελτιστοποιείται και να οργανώνεται όπως ακριβώς κάνουν οι υπολογιστές και ο κώδικας του υπολογιστή. Επομένως, η βαρύτητα φαίνεται να είναι μια άλλη διαδικασία συμπίεσης δεδομένων σε ένα πιθανώς προσομοιωμένο Σύμπαν» υποστηρίζει ο Βόψον.
«Η μελέτη εισάγει έναν νέο τρόπο σκέψης για τη βαρύτητα όχι μόνο ως έλξη, αλλά ως κάτι που συμβαίνει όταν το Σύμπαν προσπαθεί να παραμείνει οργανωμένο.
Τα ευρήματά μου σε αυτή τη μελέτη ταιριάζουν με τη σκέψη ότι το Σύμπαν μπορεί να λειτουργεί σαν ένας γιγαντιαίος υπολογιστής ή η πραγματικότητά μας είναι μια κατασκευασμένη προσομοίωση» λέει ο Βρετανός επιστήμονας.
Η θεωρία αυτή προτείνει ότι αυτό που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ως πραγματικότητα είναι μια προσομοίωση που δημιουργείται από υπολογιστή.
Το 2003, ο φιλόσοφος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Νικ Μπόστρουμ πρότεινε για πρώτη φορά το επιχείρημα ότι «ζούμε σχεδόν σίγουρα σε μια προσομοίωση υπολογιστή».
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία άλλη οπτική γωνία των κανόνων της Κβαντικής Φυσικής με βάση τους οποίους οι άνθρωποι είναι παρατηρητές που επηρεάζουν το πείραμα μόνο και μόνο επειδή το παρατηρούν!
Αυτό σημαίνει ότι η ζωή μας γεννιέται μέσω της αντίληψης μας, των στερεοτύπων μας και των προθέσεών μας
