Οστά που μαρτυρούν την παρουσία του αρχαιότερου ανθρώπινου είδους στη Δυτική Ευρώπη εντόπισαν σε πόλη της Ισπανίας.
Τα θραύσματα από τα οστά που βρέθηκαν σε σπήλαιο και ανήκουν στο αρχαιότερο γνωστό ανθρώπινο είδος στη δυτική Ευρώπη, χρονολογούνται πριν από 1,1 έως 1,4 εκατομμύρια χρόνια.
Τα απολιθωμένα λείψανα αποτελούν το αριστερό μάγουλο και την άνω γνάθο ενός ενήλικου μέλους ενός εξαφανισμένου ανθρώπινου είδους που έζησε και πέθανε στην Ιβηρική χερσόνησο πριν από 1,1 έως 1,4 εκατομμύρια χρόνια.
«Αυτή η εργασία εισάγει έναν νέο παράγοντα στην ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης στην Ευρώπη», δήλωσε η Δρ Rosa Huguet του Πανεπιστημίου Rovira i Virgili στη νότια Καταλονία, η οποία βοήθησε στην αποκάλυψη των απολιθωμάτων στο σπήλαιο Sima del Elefante (Λάκκος του Ελέφαντα) κοντά στην Atapuerca στο Burgos.
Μέχρι τώρα, τα παλαιότερα ανθρώπινα κατάλοιπα στη δυτική Ευρώπη ήταν κομμάτια σαγονιών και δοντιών ηλικίας 1,1 έως 1,2 εκατ. ετών από το Sima del Elefante. Νεότερα ανθρώπινα λείψανα, που χρονολογούνται πριν από 800.000 χρόνια, είχαν ανακαλυφθεί στο κοντινό σπήλαιο Gran Dolina. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τελευταίων οδήγησαν τους ερευνητές να τα θεωρήσουν ξεχωριστό είδος, δηλαδή τον Homo antecessor, ή αλλιώς τον πρωτοπόρο άνθρωπο.
Όπως έγραψε η ισπανική ομάδα στο περιοδικό Nature, τα τελευταία λείψανα είναι πιο πρωτόγονα από τον Homo antecessor, αλλά μοιάζουν με τον Homo erectus. Δεδομένης της αβεβαιότητας σχετικά με την ταυτότητα του απολιθώματος, η ομάδα ονόμασε το είδος Homo affinis erectus, αντανακλώντας τη στενή του σχέση με τον παλαιότερο άνθρωπο.
Οι ανασκαφές στο Sima del Elefante δίνουν μια εικόνα πλούσιων λιβαδιών και δασών πριν από 1,1 εκατομμύρια χρόνια με άφθονες βελανιδιές, πεύκα, αρκεύθους και φουντουκιές. Τα ποτάμια που διέσχιζαν το τοπίο προσέλκυαν νερόμυες και ποντίκια, ιπποπόταμους, βίσονες και ελάφια. Εργαλεία από χαλαζία και πυριτόλιθο έχουν επίσης ανακτηθεί μαζί με οστά ζώων που φέρουν σημάδια κοπής από σφαγές.
Περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής του Sima del Elefante προκύπτουν από ένα αυλάκι που διατρέχει τη μερική κόμη ενός δοντιού στο ροζ απολίθωμα, το οποίο πιστεύεται ότι είναι σημάδι φθοράς από τη χρήση μιας υποτυπώδους οδοντογλυφίδας.
