Η τεμπελιά των Ελλήνων εργαζομένων αποδεικνύεται μύθος, κατέχοντας μόνο το όνομα, αλλά όχι την χάρη. Αυτήν την έχουν οι Γερμανοί εργαζόμενοι που, ενώ έχουν πείσει για την φιλεργατικότητα τους, αποδεικνύεται πως αρέσκονται στις αναρρωτικές άδειες!
Τα στοιχεία από την έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, σπάζοντας τα στερεότυπα που επικρατούσαν μέχρι σήμερα!
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ, ο «φιλεργατικός» λαός της Γερμανίας, αποδεικνύεται λάτρης των αναρρωτικών αδειών και της εργασιακής βραδυκινησίας. Στην αντίπερα όχθη η Πολωνία και η Ελλάδα βρίσκονται στις πρώτες θέσεις των πιο εργατικών ευρωπαϊκών λαών.
Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και δημοσιεύτηκαν από την ελβετική εφημερίδα Neuer Zürcher Zeitung, οι Γερμανοί όχι μόνο έχουν μειώσει το ωράριο εργασίας τους ήδη από το 2022, αλλά αντιθέτως παίρνουν και τις περισσότερες αναρρωτικές άδειες.
Παράλληλα, η Αυστρία κυμαίνεται στο ίδιο μήκος κύματος, καθώς και αυτοί έχουν μειώσει αισθητά το σύνολο των ωρών που εργάζονται.
Σε ένα επίπεδο, επισημαίνεται, είναι δείγμα ευημερίας το γεγονός ότι π.χ. ένας εργαζόμενος στην Ελβετία έχει την άνεση να εργάζεται κατά 40% λιγότερο από έναν εργαζόμενο στην Πολωνία ή την Ελλάδα. Με λίγα λόγια τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταρρίπτουν τον μύθο για την τεμπελιά των Ελλήνων εργαζομένων έναντι των άλλων λαών.
Αξίζει να σημειωθεί πως σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, όπως τη Σουηδία ή την Ελβετία παρουσιάζεται έντονα το φαινόμενο της ημιαπασχόλησης, λόγω των επιπρόσθετων οικογενειακών υποχρεώσεων.
Η Σουηδία αναγνώρισε το πρόβλημα και μείωσε τους συντελεστές φορολογίας για οικογένειες από 53% σε 32%, ενθαρρύνοντας πολλούς να επιστρέψουν σε εργασία πλήρους απασχόλησης, ενώ την ίδια ώρα η Γερμανία επιβάλλει 41% και η Ελβετία 26%.
Τέλος, για τους χαμηλόμισθους, η κατάσταση στην Γερμανία είναι ακόμη πιο αποθαρρυντική για περισσότερη εργασία, καθώς σύμφωνα με την έρευνα αρέσκονται στην επιδοματική πολιτική, τα οποία μειώνονται όσο αυξάνεται το εισόδημα του εργαζόμενου.
