Έρχεται το 1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας

Το 1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου Αθήνας πλησιάζει με ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους από όλον τον κόσμο.

Από τις 2 έως τις 5 Μαρτίου 2023, το όνειρο που οραματίστηκε η διευθύντρια του Φεστιβάλ Νίνα Βελιγράδη πριν από μία δεκαετία, θα γίνει πραγματικότητα στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων και στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης που φιλοξενούν τις προβολές.

«Ξεκινήσαμε να χτίζουμε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ χωρίς περιορισμούς, ανοιχτό σε όλες και όλους. Ανεξαρτησία για εμάς σημαίνει ελευθερία και καμία ελευθερία δεν έρχεται εύκολα», δηλώνει η διευθύντρια του Φεστιβάλ. «Για να φτάσουμε στην έναρξη του φεστιβάλ, χρειάστηκαν 10 χρόνια αγώνα. Όμως, ήδη από τις πρώτες προετοιμασίες αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι το όνειρό μας δημιουργούσε ενδιαφέρον στη διεθνή αγορά κινηματογράφου και σε ανεξάρτητους σκηνοθέτες που δέχτηκαν να μας εμπιστευτούν τη δουλειά τους. Ο αριθμός των ταινιών που λάβαμε κατά τη διαδικασία υποβολής ταινιών ήταν συγκλονιστικός. Συγκεκριμένα, είχαμε περισσότερες από 5.000 υποβολές ταινιών από περισσότερες από 100 χώρες».

Την αυλαία του 1^ου Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας θα ανοίξει η εμβληματική ταινία No Bears (Αρκούδες δεν υπάρχουν) του επιφανούς δημιουργού και εκπροσώπου του Ιρανικού Νέου Κύματος, Τζαφάρ Παναχί.

Οι ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού

Soy Libre | Είμαι Ελεύθερος
Laure Portier
Γαλλία, Βέλγιο, 2021, 78’
Ο Αρνό είναι ο μικρός μου αδερφός. Μία μέρα συνειδητοποίησα πως είχε πια μεγαλώσει. Γεννήθηκε σ’ έναν τόπο που στερεί απ’ τους ανθρώπους τις επιλογές. Ο αδερφός μου προσπαθεί να γίνει αυτό που θα έπρεπε να ήταν εξ αρχής. Ελεύθερος.

Lobo e Cão | Λύκοι και Σκυλιά
Cláudia Varejão
Πορτογαλία, Γαλλία, 2022, 111’
Η Άννα γεννήθηκε στο Σάο Μιγκέλ, ένα νησί στη μέση του Ατλαντικού, το οποίο διέπεται από θρησκευτικούς κανόνες και παραδόσεις. Μέσα από τη φιλία της με τον Λούι, τον queer φίλο της στον οποίο αρέσουν τόσο τα φορέματα όσο και τα παντελόνια, η Άννα αμφισβητεί τον κόσμο που της είχαν υποσχεθεί. Όταν η φίλη της η Κλοέ έρχεται από τον Καναδά, κουβαλώντας μαζί της τις λαμπερές μέρες της νιότης, η Άννα βάζει πλώρη για ένα ταξίδι πέρα από τον ορίζοντα. Γεμάτο πάθος και ελευθερία, το φως του Λύκος και Σκύλος θα αποκαλύψει στην Άννα ποια είναι για εκείνη η ιδανική θάλασσα να διασχίσει. Μια συναρπαστική ωδή στην queer κοινότητα του νησιού, όπου η λάμψη του λυκόφωτος διαχέεται στον απέραντο Ατλαντικό Ωκεανό.

Camuflaje | Καμουφλάζ
Jonathan Perel
Αργεντινή, 2022, 93’
Ο συγγραφέας Félix Bruzzone υποδύεται έναν δρομέα, ο οποίος έχει εμμονή με το Κάμπο ντε Μάγιο, τη μεγαλύτερη στρατιωτική μονάδα της Αργεντινής. Πρόκειται επίσης για το μέρος όπου εξαφανίστηκε η μητέρα του το 1976, αλλά και το βασικό υπόγειο κέντρο παράνομης κράτησης, βασανιστηρίων και εκτελέσεων κατά τη διάρκεια της τελευταίας δικτατορίας. Η ταινία ακολουθεί τον Félix καθώς συναντά ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να διεισδύσει και να εξερευνήσει αυτό το μέρος, τόσο επιβαρυμένο από την ιστορία του τόπου.

Monica | Μόνικα
Andrea Pallaoro
Ιταλία, 2022, 106’
Το Monica είναι το προσωπικό πορτραίτο μίας γυναίκας που επιστρέφει σπίτι μετά από πολύχρονη απουσία και καλείται να αντιμετωπίσει τα τραύματα του παρελθόντος. Καθώς επανασυνδέεται με τη μητέρα της και την υπόλοιπη οικογένεια της για πρώτη φορά μετά την εφηβεία της, η Μόνικα ξεκινά ένα ταξίδι συμφιλίωσης και αποδοχής. Η ταινία εμβαθύνει στα έγκατα του εσωτερικού κόσμου και της ψυχολογίας της πρωταγωνίστριας, στον πόνο και τις φοβίες της, τις ανάγκες και τους πόθους της, διερευνώντας τα πανανθρώπινα ζητήματα της εγκατάλειψης και της συγχώρεσης.

La edad media | Μεσαίωνας
Alejo Moguillansky, Luciana Acuña
Αργεντινή, 2022, 90’
Σ’ αυτήν την εξαιρετικά χιουμοριστική και ταυτόχρονα βαθυστόχαστη ταινία, συν-σκηνοθετημένη από τη χορογράφο Luciana Acuña και τον σκηνοθέτη Alejo Moguillansky, αφηγήτρια είναι η δεκάχρονη κόρη των δημιουργών, η Cleo. Μέσα από τα μάτια της, η ταινία καταπιάνεται με ζητήματα πέρα από την ρουτίνα της πανδημίας, όπως διαδικτυακά μαθήματα και εικονικές αγορές. Τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά αλλόκοτα καθώς εξελίσσεται η ταινία. Ο καλπάζων πληθωρισμός, οι πολιτικές για τον πολιτισμό και η αγοραία αξία των πάντων βρίσκονται στο επίκεντρο του The Middle Ages. Η ταινία αποτελεί συνέχεια του ερωτήματος που έθεσε ο σκηνοθέτης μέσω της προηγούμενης ταινίας του, το Por el dinero (2019): μπορούν οι καλλιτέχνες να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους κάνοντας τη δουλειά τους; Και αν ναι, ποιο είναι το κόστος;

Petrol | Πετρόλ
Alena Lodkina
Αυστραλία, 2022, 95’
Η Εύα, μία ευεπηρέαστη φοιτήτρια κινηματογράφου, αναπτύσσει μία φιλία με την αινιγματική παραστατική καλλιτέχνιδα Μία. Η Μία σύντομα θα κυριεύσει τη φαντασία της Εύα. Όταν οι δυο τους συγκατοικούν και οι ζωές τους συνυφαίνονται όλο και περισσότερο, η Εύα βυθίζεται σε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι αφύπνισης, στοιχειωμένη από όνειρα, φαντασιώσεις και φαντάσματα. Το Petrol είναι μία ιστορία για την έμμονη φιλία μεταξύ δύο νεαρών γυναικών, και τη διαδικασία ανακάλυψης του κόσμου και του εαυτού μέσω μία ιδιαίτερης σχέσης.

Três Tigres Tristes | Τρεις Τίγρεις
Gustavo Vinagre
Βραζιλία, 2022, 86’
Η ταινία μάς μεταφέρει σε ένα δυστοπικό Σάο Πάολο του μέλλοντος, το οποίο δεν απέχει και πολύ από το παρόν. Ένας ιός κυκλοφορεί και απειλεί κυρίως τον ανθρώπινο εγκέφαλο και την ικανότητα της μνήμης. Τρία queer άτομα νεαρής ηλικίας περιφέρονται σε μία πόλη εξασθενημένη από την πανδημία και τον απανταχού παρόντα καπιταλισμό, ανακαλώντας μνήμες από περασμένους έρωτες, συζητώντας τις εμπειρίες τους με τον ιό του HIV, μαθαίνοντας κόλπα μακιγιάζ για μάσκες προσώπου. Σε αυτήν την εγκάρδια και σουρεαλιστική καταγραφή μίας κατάστασης αμνησίας πολιτικών προεκτάσεων, ο Gustavo Vinagre μας συστήνει μία νέα, queer εποχή, στην οποία οι αναμνήσεις επιβιώνουν μόνον επειδή τις μοιραζόμαστε σε συλλογικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Skazka | Παραμύθι
Alexander Sokurov
Ρωσία, Βέλγιο, 2022, 78’
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν δυο αλήτες… όχι… – τρεις… όχι τέσσερις ήταν… Όμως υπήρχαν κι άλλοι, πολλοί διαφορετικοί…Τους ήξερα. Για πολύ καιρό. Πολλά χρόνια. Όμως ανάμεσα σε αυτά τα άτομα ήταν που ένιωθα στριμωγμένος. Μετά κάτι συνέβη κι εξαφανίστηκαν. Και για πολλά χρόνια δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτούς. Μια φορά κι έναν καιρό… ήταν τέσσερις. Ήμουν απορροφημένος από τη ζωή και από καινούριους μπελάδες. Όμως τα τελευταία χρόνια, που και που συμβαίνει κάτι ανεξήγητο, μία αίσθηση πως κάποιος περπατάει γύρω μου, και περπατάει και περπατάει… Τα βράδια άκουγα φωνές, αποσπάσματα από σύνθετα ερωτήματα, λέξεις σε ξένη γλώσσα, βογγητά, χιλιάδες φωνές να ουρλιάζουν… Ένας ανεξήγητος ενθουσιασμός με διέγειρε… Εκείνη τη νύχτα άνοιξαν οι ουρανοί… Κι έτσι χάθηκαν…

Les Ardents
Esther Mysius, Camille Rouaud
Γαλλία, 2021, 39’
Η ταινία μάς μεταφέρει στη Γαλλία του 15ου αιώνα. Μια συμφορά άγνωστης προέλευσης ξεσπά ξαφνικά, και οι κάτοικοι ενός χωριού αρχίζουν να υποφέρουν από αϋπνίες, ρίγος και παραισθήσεις. Ο νεαρός Λουπ φτάνει στο χωριό με τους γονείς του. Ο πατέρας του, ο δήμιος Σιμόν, κλήθηκε να βοηθήσει τον Τουσάν, τον ντόπιο δήμιο, ο οποίος πάσχει επίσης από την περίεργη ασθένεια.

Neighbour Abdi
Douwe Dijkstra
Ολλανδία, 2022, 29’
Πώς μπορεί να κατανοήσει κανείς ένα βίαιο παρελθόν; Με τη βοήθεια του γείτονα και φίλου του, Douwe, ο Σομαλός Αμντί αναπαριστά τη ζωή του, μια ζωή μες στον πόλεμο και την εγκληματικότητα. Μέσα από ευφυείς ανασυνθέσεις εντός ενός στούντιο ειδικών εφέ, ο Abdi και ο Douwe επιβιβάζονται σε ένα διερευνητικό ταξίδι ειλικρίνειας, ανατρέχοντας σε επώδυνα κομμάτια τις ιστορίας, με το ενδιαφέρον τους συνεχώς επικεντρωμένο στη δημιουργική διαδικασία.

Paradiso, XXXI, 108
Kamal Aljafari
Παλαιστίνη, Γερμανία, 2022, 18’
Συντεθειμένο από υλικό στρατιωτικής προπαγάνδας του Ισραήλ της δεκαετίας του ’60 και του ’70, το Paradiso, XXI, 108 παραθέτει (με ένα αίσθημα ειρωνείας) ένα «κινηματογραφικό αυτό-πορτραίτο ανδρών που παίζουν πόλεμο», κατά τα λεγόμενα του σκηνοθέτη. Ο Kamal Aljafari χρησιμοποιεί ένα δίκτυο διακειμενικών αποσπασμάτων – του Sebald, του Borges, του Alighieri – για να δημιουργήσει μία εννοιολογική αντίστιξη με τις εικόνες της οθόνης.

Reihe 6
Bidzina Gogiberidze, Lennart Hüper
Αυστρία, Γεωργία, Γερμανία, 2022, 25’
Ο Robinson και η οικογένειά του μένουν στην 6η σειρά ενός συγκροτήματος πολυκατοικιών στην Τσεροβάνη. Το ξέσπασμα του πολέμου στην Αρμενία το 2008, τον εμπόδισε να επιστρέψει σπίτι του στη Νότια Οσετία. Όμως, η γυναίκα του παραμένει εκεί και το να φτάσει σ’ αυτήν είναι αδύνατο. Ενώ ο Robinson περνά τις μέρες του απομονωμένος, η ζωή στην Τσεροβάνη συνεχίζεται. Το Reihe 6 παραθέτει δίπλα-δίπλα δύο ζωές: μία παγωμένη στο χρόνο και μία που συνεχίζει να ανθίζει.

Rompente
Eloy Dominguez Serén
Ισπανία, 2022, 26’
Ο Σάντι είναι ένας έφηβος πατέρας που ζει σε μία μικρή παραθαλάσσια πόλη. Την ημέρα, δουλεύει ως ψαράς ενώ το βράδυ κάνει παράνομη διακίνηση θαλασσινών. Καθώς η κοπέλα του, Λουσία, φροντίζει το παιδί τους ολομόναχη, ο Σάντι, απών και υπερφορτωμένος με ευθύνες, στρέφεται προς τη θάλασσα αναζητώντας καταφύγιο αλλά και λύτρωση.

Saving Some Random Insignificant Stories
Anna Vasof
Αυστρία, Ελλάδα, 2022, 13’
Το Saving Some Random Insignificant Stories είναι μία ταινία-αντίο αφιερωμένη στο σπίτι των γονιών μου. Ένα βράδυ, τον Δεκέμβριο του 2021, έπειτα από ένα ασυνήθιστα ακραίο καιρικό φαινόμενο, το σπίτι των γονιών μου πλημμύρισε κι εκείνοι χρειάστηκε να διασωθούν με βάρκα. Δυο μέρες μετά την πλημμύρα, όταν μπορούσα πια να μπω στο σπίτι, προσπάθησα να
συλλέξω όσα περισσότερα αντικείμενα μπορούσα. Για τα υπόλοιπα, έφτιαξα αυτήν την ταινία. (Άννα Βάσωφ)

Songy Seams
Darezhan Omirbaev
Καζακστάν, 2022, 30’
Η τέχνη και η ζωή είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Αυτό που τους χωρίζει, είναι μία αδιαπέραστη άβυσσος. Όπου υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει τέχνη, και το αντίστροφο. Οι νέοι καλλιτέχνες καλούνται να κάνουν αυτήν την επιλογή, συνήθως από πολύ μικρή ηλικία. Η ταινία πραγματεύεται το ανήσυχο πεπρωμένο ενός καλλιτέχνη που οφείλει να είναι προετοιμασμένος να
κουβαλήσει το βάρος της μοναξιάς. Πρόκειται για ένα φρικτό, και παράλληλα υπέροχο πεπρωμένο από το οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.

Staging Death
Jan Soldat
Αυστρία, Γερμανία, 2022, 8’
Έστω ότι το σινεμά υπάρχει για να μας υπενθυμίζει ξανά και ξανά πως δεν είμαστε παρά απλοί θνητοί. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, το έργο του Jan Soldat από υλικό αρχείου και με θέμα τους πολλαπλούς κινηματογραφικούς θανάτους του επιφανούς ηθοποιού Udo Kier, έρχεται να αναμετρηθεί με το ίδιο το μέσο, μέσω της ουσία του. Αφού μελέτησε περίπου 350 ταινίες και σειρές, ο Soldat δημιούργησε ένα συναρπαστικό μοντάζ φόβου, ομορφιάς, χάρης και βίας. (Patrick Holzapfel)

The Fruit Tree
Isabelle Tollenaere
Βέλγιο, 2022, 15’
Η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, της Σαρλίς, η οποία περιπλανιέται σε ένα σπίτι προς ενοικίαση, στο California City, την ήσυχη πόλη της ερήμου όπου ζει. Καθώς αγναντεύει έξω από το παράθυρο της, την κυριεύουν απρόσκλητες αναμνήσεις από το παιδικό της σπίτι στο Λος Άντζελες.

The Potemkinists
Radu Jude
Ρουμανία, 2022, 17’
Το 1905, οι ναύτες του θωρηκτού Ποτέμκιν βρίσκουν πολιτικό άσυλο στη Ρουμανία – μία κίνηση προκλητική προς τη Ρωσία. Το 2021, ο γλύπτης Alexandru Dabija θέλει να φτιάξει ένα έργο εμπνευσμένο από το γεγονός. Μία κωμωδία για την τέχνη, την ιστορία, τη μνήμη και το σινεμά.

Will My Parents Come and See Me
Mo Harawe
Αυστρία, Γερμανία, Σομαλία, 2022, 28’
Το Will My Parents Come to See Me μας μεταφέρει στη Σομαλία. Μία αστυνομικός εισέρχεται σε μία φυλακή. Εκεί, ο νεαρός Φαρά έχει περάσει ώρες αγωνίας. Ένας γιατρός τον εξετάζει, δέχεται οδηγίες από τον δικαστικό επιμελητή, ενώ στο πλάι του στέκεται ένας ιμάμης. Το μόνο που περιμένει ο Φαρά είναι να φανούν οι γονείς του. Κάθε μέρα, όλοι του κάνουν την ίδια
ερώτηση: «Πώς είσαι;». Και κάθε φορά, η απάντηση είναι η ίδια: «Καλά». Μόνο όταν η αστυνομικός παίρνει τον Φαρά εκτός πόλης το επόμενο πρωί, αυτό που φοβόταν γίνεται πραγματικότητα.

Same Old
Lloyd Lee Choi
Αμερική, Καναδάς, 2022, 15’
Ο Λου είναι ένας Κινέζος μετανάστης που δουλεύει κάνοντας κατ’ οίκων παραδόσεις και τα βγάζει πέρα με δυσκολία, βασιζόμενος στα φιλοδωρήματα του. Συντηρεί παράλληλα τη γυναίκα του και την άρρωστη μητέρα του καθώς προσπαθούν τα βγάλουν τα προς το ζην σε μία πόλη που δε συγχωρεί εύκολα. Όταν του κλέβουν το ποδήλατο του, και κατ’ επέκταση το βιός του, αναγκάζεται να ξεκινήσει ένα δύσκολο ταξίδι αναζήτησης του ποδηλάτου του, ή να δει τη ζωή που έχει χτίσει στην Αμερική να διαλύεται μπροστά στα μάτια του.

Το 1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου Αθήνας, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, διοργανώνει επίσης αφιέρωμα στο Ελληνικό Σινεμά και συγκεκριμένα στο έργο της πρωτοποριακής καλλιτέχνιδας πολυμέσων Άννας Βασόφ με τίτλο: Ελλάδα Τώρα! Αφιέρωμα στην Άννα Βασόφ.

Περισσότερες πληροφορίες για το 1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας στην ιστοσελίδα www.kinoathens.org