Οι παραστάσεις με θέμα το καλοκαίρι είναι μέρος της ιστορίας της τέχνης εδώ και πολύ καιρό, σπουδαίοι ζωγράφοι αφιέρωσαν πολλούς πίνακες στην πιο ωραία εποχή του χρόνου.
Πολλοί ζωγράφοι δημιούργησαν τους πίνακές τους σε εξωτερικούς χώρους, με απλό αέρα, μια μέθοδο που έφεραν στο φως οι ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες.
Ας δούμε μερικούς από αυτούς…
Το Second Story Sunlight είναι μια ζωγραφική του 1960 από τον Αμερικανό καλλιτέχνη Edward Hopper. Απεικονίζει δύο γυναίκες διαφορετικών ηλικιών στο δεύτερο όροφο ενός λευκού σπιτιού. Η ηλικιωμένη γυναίκα διαβάζει εφημερίδα ενώ η νεότερη γυναίκα κάθεται στο κιγκλίδωμα.
Η “Ημέρα του καλοκαιριού” είναι ένας ιμπρεσιονιστικός πίνακας της Γαλλίδας ζωγράφου Berthe Morisot. Ο πίνακας απεικονίζει δύο γυναίκες καθισμένες σε μια σειρά βάρκα, και ζωγραφίστηκε στο Bois de Boulogne. Η Morisot χρησιμοποίησε μια μάλλον ασυνήθιστη παλέτα σε αυτόν τον πίνακα.
Sea Watchers, 1952 (oil on canvas), Edward Hopper (1882-1967)
Στον πίνακα του Edward Hopper, “Sea Watchers”, έχουμε δύο ανθρώπους που προφανώς ήταν κάποτε κοντά, αλλά τώρα έχουν απομακρυνθεί και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Δείχνουν παραιτημένοι αλλά νιώθουν άβολα ο ένας με τον άλλον. Ο Hopper χρησιμοποιεί το φως και τη σκιά με καλό αποτέλεσμα δίνοντας πρόσθετο βάθος σε αυτή τη σκηνή.
Ζωγραφισμένο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1909 στην παραλία της Βαλένθια, μετά τη θριαμβευτική επιτυχία του Sorolla στις Ηνωμένες Πολιτείες, το έργο “Strolling along the Seashore“ είναι αναμφίβολα ένα από τα σημαντικότερα έργα του καλλιτέχνη. Το νερό και η αμμώδης ακτή, που εδώ απεικονίζονται με μεγάλες μπλε, μοβ και τιρκουάζ πινελιές, γίνονται ένα αφηρημένο σκηνικό για τις εκλεπτυσμένες φιγούρες της συζύγου και της κόρης του καλλιτέχνη, Μαρίας. Παρόλο που πρόκειται για το ίδιο σκηνικό με άλλες παραθαλάσσιες σκηνές της Βαλένθια, ο τόνος είναι πολύ διαφορετικός.
Ο Μονέ φύτευε κήπους όπου ζούσε. Όταν νοίκιασε αυτό το σπίτι στο Vétheuil, συμφώνησε με τον ιδιοκτήτη να εξωραΐσει τις βεράντες που οδηγούν στον Σηκουάνα. Το αγόρι με την άμαξα είναι ο μικρός γιος του Μονέ και στα σκαλιά πίσω του βρίσκονται άλλα μέλη του ευρύτερου νοικοκυριού του.
Στο μονοπάτι, το λαμπερό φως του ήλιου διαχέεται από σκιά που πέφτει σε μπλε, δαμασκηνί και διάφορα πράσινα. Οι φιγούρες και τα πρόσωπα ορίζονται –εν συντομία– με χρώμα. Οι μεγάλες γλάστρες ήταν του Μονέ και τις έπαιρνε μαζί του κάθε φορά που μετακόμιζε, χρησιμοποιώντας τες σε άλλους κήπους. Είναι “μπλε και λευκά” μόνο κατά τη δική μας αντίληψη: εξεταζόμενα από κοντά είναι μπλε και πράσινα εκεί όπου αντανακλούν το γρασίδι πίσω τους, ενώ αλλού είναι χρυσαφένια ή ροζ.
Το Swing, επίσης γνωστό ως The Happy Accencies of the Swing, είναι μια ελαιογραφία του 18ου αιώνα από τον Jean-Honoré Fragonard στην Wallace Collection στο Λονδίνο. Θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της εποχής του Ροκόκο και είναι το πιο γνωστό έργο του Fragonard.
Ο πίνακας απεικονίζει μια κομψά ντυμένη νεαρή γυναίκα σε μια κούνια. Ένας χαμογελαστός νεαρός άνδρας, κρυμμένος στους θάμνους κάτω και αριστερά, δείχνει προς το φουσκωτό φόρεμά της με το καπέλο στο χέρι. Ένας χαμογελαστός ηλικιωμένος άνδρας, ο οποίος είναι σχεδόν κρυμμένος στις σκιές στα δεξιά, κινεί την κούνια με ένα ζευγάρι σχοινιά, ενώ ένας μικρός λευκός σκύλος γαυγίζει κοντά. Η κυρία φοράει ένα καπέλο bergère (καπέλο βοσκοπούλας), καθώς πετάει το παπούτσι της με τεντωμένο το αριστερό πόδι. Δύο αγάλματα είναι παρόντα, το ένα ενός putti, που παρακολουθεί από πάνω από τον νεαρό άνδρα στα αριστερά με το δάχτυλο μπροστά από τα χείλη του, το άλλο δύο putti είναι στα δεξιά δίπλα στον ηλικιωμένο άνδρα.
Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του δραματουργού Charles Collé, ένας αυλικός ζήτησε αρχικά από τον Gabriel François Doyen να φιλοτεχνήσει αυτόν τον πίνακα με τον ίδιο και την ερωμένη του. Ο Doyen δεν ένιωθε άνετα με αυτό το επιπόλαιο έργο, αρνήθηκε και έδωσε την παραγγελία στον Fragonard.
Το Ψάθινο Καπέλο είναι ελαιογραφία του Νικολάου Λύτρα που δημιούργησε το 1925 και θεωρείται ως ένα από τα πιο τολμηρά και εντυπωσιακά έργα του πρώιμου ελληνικού Μοντερνισμού. Εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας. Το θέμα απεικονίζει μια νεαρή κοπέλα με ένα ψάθινο καπέλο σε ασπρισμένο αυλόγυρο σε νησιώτικο τοπίο μια ζεστή καλοκαιρινή ημέρα.
