Αρχική Κόσμος Ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να θέλει συνεχώς περισσότερα

Ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να θέλει συνεχώς περισσότερα

Σύνταξη: ecozen.gr

0
pexels sam lion 5710153
pexels sam lion
Διαφήμιση

Ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να θέλει όλο και περισσότερα – ακόμη και αν αυτό οδηγεί σε δυστυχία, δείχνει νέα μελέτη.

Από τα παπούτσια μέχρι τα ρούχα, τους δίσκους βινυλίου και το τελευταίο smartphone, οι άνθρωποι έχουν μια φαινομενικά ακόρεστη επιθυμία για απόκτηση καινούργιων προϊόντων.

Ακόμα όμως και αν αποκτήσουν αυτά που θέλουν οι άνθρωποι συχνά δυσκολεύονται να μείνουν ευχαριστημένοι με αυτά που έχουν.

Ενώ αρχικά μπορεί να απολαμβάνουμε ένα νεοαγορασμένο αυτοκίνητο, με την πάροδο του χρόνου φέρνει λιγότερα θετικά συναισθήματα και τελικά αρχίζουμε να ονειρευόμαστε το επόμενο ικανοποιητικό πράγμα που θα αποκτήσουμε.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, δύο ψυχολογικά φαινόμενα σημαίνουν ότι ο εγκέφαλός μας κυνηγά αδιάκοπα τα υλικά αγαθά:

Σχετικές συγκρίσεις: Η διαφορά μεταξύ αυτού που έχουμε και αυτού που θέλουμε ή αυτού που έχουν οι άλλοι άνθρωποι.

Προηγούμενες προσδοκίες: Θέλουμε η τρέχουσα κατάστασή μας να είναι τόσο καλή όσο οι προηγούμενες θετικές εμπειρίες.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν υπολογιστικά μοντέλα για να προσπαθήσουν να εξηγήσουν γιατί επιθυμούμε συνεχώς όλο και περισσότερα υλικά πράγματα – ακόμη και όταν αυτά μας κάνουν να αισθανόμαστε δυστυχισμένοι.

pexels rodnae productions 7821528

Σύμφωνα με τα ευρήματα, επιδιώκουμε περισσότερες ανταμοιβές όταν “συνηθίζουμε” ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και συγκρίνουμε τον εαυτό μας με διάφορα πρότυπα.
Επικεφαλής της νέας μελέτης ήταν ερευνητές του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Πρίνστον στο Νιου Τζέρσεϊ.

“Από τα αρχαία θρησκευτικά κείμενα μέχρι τη σύγχρονη λογοτεχνία, η ανθρώπινη ιστορία βρίθει από παραδείγματα αγώνων για την επίτευξη της αιώνιας ευτυχίας”, αναφέρουν στο έγγραφό τους.

Παραδόξως, η ευτυχία είναι ένα από τα πιο πολυπόθητα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά η επίτευξή της μακροπρόθεσμα παραμένει ένας άπιαστος στόχος για πολλούς ανθρώπους.

“Τα αποτελέσματά μας βοηθούν να εξηγήσουμε γιατί είμαστε επιρρεπείς στο να παγιδευόμαστε σε έναν κύκλο ατελείωτων επιθυμιών και μπορεί να ρίξουν φως σε ψυχοπαθολογίες όπως η κατάθλιψη, ο υλισμός και η υπερκατανάλωση”.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, δύο ψυχολογικά φαινόμενα σημαίνουν ότι ο εγκέφαλός μας κυνηγά αδιάκοπα τα υλικά αγαθά.

Πρώτον, η ανθρώπινη ευτυχία επηρεάζεται από ένα φαινόμενο που ονομάζεται “σχετικές συγκρίσεις”.

Αυτό σημαίνει ότι συχνά μας απασχολεί η διαφορά μεταξύ αυτού που έχουμε και ενός επιθυμητού επιπέδου που θέλουμε να επιτύχουμε.

Δεύτερον, το τι χρειάζεται για να είμαστε ευτυχισμένοι εξαρτάται από τις προηγούμενες προσδοκίες μας, αλλά αυτές οι προσδοκίες μπορούν να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου.

Για παράδειγμα, αν έχουμε λάβει μια ιδιαίτερα ευχάριστη εμπειρία, όπως το να μας πάνε σε μια κρουαζιέρα, τότε θα κρίνουμε την ευτυχία μας σε σχέση με την προσδοκία να έχουμε ξανά μια παρόμοια εμπειρία.

pexels anastasia shuraeva 5705499

Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Rachit Dubey από το Princeton δήλωσε στη MailOnline: “Η εργασία μας εμπνεύστηκε από τα ευρήματα σχετικά με την ανθρώπινη ευτυχία (ιδιαίτερα την τάση μας να θέλουμε συνεχώς περισσότερα) και θέλαμε να δώσουμε μια εξήγηση για αυτή τη συμπεριφορά”.
Στα πειράματά τους, η ομάδα δημιούργησε προσομειώσεις σε υπολογιστή για να αναπαραστήσει πραγματικούς ανθρώπινους “εγκεφάλους” και τους προγραμμάτισε με “ενισχυτική μάθηση”.

Ο Dubey δήλωσε: “Οι μέθοδοι ενισχυτικής μάθησης επικεντρώνονται στην εκπαίδευση ενός πράκτορα (π. χ. ενός ρομπότ) έτσι ώστε ο πράκτορας να μάθει πώς να αντιστοιχίζει καταστάσεις σε ενέργειες (π. χ. να μάθει πώς να παίζει σκάκι).

“Η κατευθυντήρια αρχή αυτών των μεθόδων είναι ότι εκπαιδεύουν τους πράκτορες χρησιμοποιώντας ανταμοιβές – παρέχουν θετικές ανταμοιβές σε επιθυμητές συμπεριφορές και/ή αρνητικές ανταμοιβές σε ανεπιθύμητες”.

Σε ορισμένους από τους εγκεφάλους δόθηκε μια απλή “ανταμοιβή”, ενώ σε άλλους δόθηκε μια επιπλέον ανταμοιβή όταν οι αποφάσεις τους βασίζονταν σε προηγούμενες προσδοκίες και στη σύγκριση των ανταμοιβών τους με άλλους.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η δεύτερη ομάδα ήταν λιγότερο ευτυχισμένη, αλλά μάθαινε γρηγορότερα από την πρώτη και τους ξεπερνούσε σε όλα τα τεστ που έκαναν.

Αυτό υποδηλώνει ότι θα είμαστε λιγότερο ευτυχισμένοι όσο περισσότερο ανταμείβουμε τον εαυτό μας μετά από σύγκριση με άλλα πρότυπα.

Ο Dubey δήλωσε στη MailOnline: “Οι προσομοιώσεις μας στον υπολογιστή δείχνουν ότι έχει πλεονεκτήματα – αν δεν είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι, οδηγούμαστε συνεχώς στην εξεύρεση καλύτερων αποτελεσμάτων.

“Ωστόσο, αυτό έχει και μειονεκτήματα – υποτιμούμε συνεχώς αυτό που ήδη έχουμε, γεγονός που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και υπερκατανάλωση”.

Η εργασία της ομάδας δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLoS Computational Biology.

Πηγή : DailyMail

Διαφήμιση