Αφιέρωμα στην Αρλέτα : «Κάποιες νύχτες το φεγγάρι μας τρελαίνει και γελά»

Θα είναι μια απ’ αυτές τις νύχτες…

Τη Δευτέρα, στις 11 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ, θα έχει ένα κυρτό φεγγάρι πάνω απ’ τη Ρεματιά, λίγες μέρες πριν την πανσέληνο.

Ιδανικό σκηνικό, θα έλεγες, για ν’ ακουστούν κάποια από τα πιο όμορφα  κομμάτια  της Αρλέτας, που τόσο αγαπούσε την αύρα αυτού του χώρου. Γι΄αυτό, άλλωστε, είχε τραγουδήσει  τόσες φορές εκεί, από το καλοκαίρι του 1987, που πρωτοεμφανίστηκε, μέχρι το 1989 και το 1995, για τελευταία φορά.

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός και ηθοποιός Γιώργης Χριστοδούλου , έκανε την  πρόταση να την τιμήσουμε, πέντε χρόνια μετά την απουσία της.

Ο ίδιος ο Γιώργης ήταν παρών- μικρό παιδί, τότε- στις δύο πρώτες συναυλίες της , ως συνεργάτης  στην τρίτη της εμφάνιση- πρωτοεμφανιζόμενος, μάλιστα τραγουδιστής , στο πλάι της. 

 Στη συζήτηση, έπεσε η ιδέα να παρουσιάσουμε, για πρώτη φορά, στο κοινό, ένα μέρος του αρχείου της. Όπερ και εγένετο! Ζωγραφικές συνθέσεις, βιβλία, αποσπάσματα από συνεντεύξεις, «αποφθέγματα» με το σπιρτόζικο πνεύμα της…

Είκοσι τραγούδια, αφηγήσεις  ιστοριών από την πορεία της, δώδεκα εκθεσιακά  ταμπλό, ένας μικρός χαιρετισμός  του Κώστα Γεωργουσόπουλου ( έγραψε το 1966 τους στίχους που έδωσαν τον τίτλο της βραδιάς), που παρέδωσε στον δημοσιογράφο-ραδιοφωνικό παραγωγό Νίκο Μπουρσινό,  η ορχήστρα με τον Αλέξανδρο Αβδελιώδη στο πιάνο, τον Alfred Ruci στις κιθάρες, τα πνευστά, τις ενορχηστρώσεις και τον Κωνσταντίνο Κλάγκο στο κοντραμπάσο, και βέβαια η ασυναγώνιστη χορωδία του κόσμου που θα κατακλύσει το Θέατρο της Ρεματιάς,  ίσως να  κάνουν τη σελήνη να …ζηλέψει! 

Τελικά, όλοι και όλες εμείς θα τρελάνουμε το φεγγάρι!