Αρχική Ειδήσεις Κυρήχθηκε το 6ο βίαιο «χτύπημα» της ζωικής βιοποικιλότητας του πλανήτη

Κυρήχθηκε το 6ο βίαιο «χτύπημα» της ζωικής βιοποικιλότητας του πλανήτη

0
ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΧΕΛΩΝΑ
Θαλάσσια Χελώνα - Πηγή: Unsplash/Οlga Τsai
Διαφήμιση

Εδώ και χρόνια, οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προαναγγέλλοντας για την πλέον βίαιη μείωση της ζωικής βιοποικιλότητας σε όλο τον κόσμο που θα είναι η έκτη μαζική εξαφάνιση οργανισμών από τη Γη.

Παρά το διαφαινόμενο βάρος των στοιχείων που υποδηλώνουν ότι αυτό το ζοφερό φαινόμενο εκτυλίσσεται παντού γύρω μας, δεν συμφωνούν όλοι.

«Τα αυξημένα ποσοστά εξαφάνισης ειδών και η μείωση της αφθονίας πολλών πληθυσμών ζώων και φυτών είναι καλά τεκμηριωμένα, ωστόσο ορισμένοι αρνούνται ότι αυτά τα φαινόμενα ισοδυναμούν με μαζική εξαφάνιση», λέει ο βιοεπιστήμονας Robert Cowie από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Mānoa.

« Αυτή η άρνηση βασίζεται σε μια εξαιρετικά προκατειλημμένη αξιολόγηση της κρίσης, η οποία επικεντρώνεται στα θηλαστικά και τα πτηνά και αγνοεί τα ασπόνδυλα, τα οποία φυσικά αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία της βιοποικιλότητας».

Σε μια νέα μελέτη, ο Cowie και οι συνεργάτες του ερευνητές επιδιώκουν να αντικρούσουν τους «αρνητές» εστιάζοντας τα φώτα της δημοσιότητας στην παρακμή των ασπόνδυλων πλασμάτων, τα οποία λαμβάνουν πολύ λιγότερη προσοχή από τα σπονδυλωτά στις συζητήσεις για την απώλεια βιοποικιλότητας – ακόμη και στην περίφημη Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN. Αναμφισβήτητα το κορυφαίο ρεκόρ εξαφανίσεων ειδών στον κόσμο, «μεροληπτεί» υπέρ των πουλιών, τν θηλαστικών και των αμφίβιων.

«Η Κόκκινη Λίστα είναι πολύ προκατειλημμένη», γράφουν ο Cowie και οι συνεργάτες του στην εφημερίδα τους.

«Από σχεδόν όλα τα πτηνά και τα θηλαστικά, μόνο ένα μικρό μέρος ασπόνδυλων έχουν αξιολογηθεί με βάση τα κριτήρια διατήρησης της πανίδας Η σιωπηρή, και μερικές φορές ρητή, υπόθεση που γίνεται συχνά, είναι  ότι οι εκτιμήσεις των ρυθμών εξαφάνισης θηλαστικών και πτηνών αντικατοπτρίζουν τα ποσοστά εξαφάνισης όλης της βιοποικιλότητας. Παραδοχή αποδεκτή όχι μόνο μεταξύ των μέσων, με επίκεντρο τα σπονδυλωτά, αλλά και μεταξύ πολλών επιστημονικών και οργανισμών διατήρησης με επίκεντρο τα σπονδυλωτά».

soupia unsplash

Σουπιά Will Turner/unsplash

Κρατάει χρόνια αυτός ο διαχωρισμός

Από το 1500 μ.Χ., περίπου το 1,5% των αξιολογούμενων θηλαστικών και πτηνών έχουν εξαφανιστεί σύμφωνα με τον αριθμό της IUCN, λένε οι ερευνητές – κάτι που δεν απέχει τόσο από το ποσοστό εξαφάνισης που υπάρχει μεταξύ των γεγονότων μαζικής εξαφάνισης.

Αλλά αν κάνουμε παρέκταση με βάση τις εκτιμήσεις των εξαφανίσεων ασπόνδυλων που δεν εξετάζονται από την IUCN, η κατάσταση φαίνεται πολύ χειρότερη.

Για να τονίσουν τη μεγάλη κλίμακα απώλειας βιοποικιλότητας που χάνεται στα στοιχεία της IUCN, οι ερευνητές εστίασαν στα μαλάκια, τα οποία αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα ασπόνδυλων ζώων μετά τα αρθρόποδα, με τα ίδια τα ασπόνδυλα να αντιπροσωπεύουν τη συντριπτική πλειοψηφία των γνωστών ζωικών ειδών ( έως και 97 τοις εκατό , ορισμένα νομίζω).

Η συμπερίληψη κλειδί του IUCN

Βασισμένοι σε «τολμηρές» παρεκβολές από μια σειρά προηγούμενων μελετών που εξέταζαν την πτώση των ασπόνδυλων, οι ερευνητές προτείνουν ότι μεταξύ 7,5% και 13% όλων των περίπου 2 εκατ. γνωστών φυτικών και ζωικών ειδών στη Γη θα μπορούσαν να έχουν εξαφανιστεί από το 1500 π.Χ. Μέγεθος μεγαλύτερο από αυτό που αναγνωρίζει η IUCN.

«Η συμπερίληψη των ασπόνδυλων ήταν το κλειδί για να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε πράγματι μάρτυρες της έναρξης της 6ης μαζικής εξαφάνισης στην ιστορία της Γης», λέει ο Cowie .

Ανάλογα με το πού κοιτάζετε, ωστόσο, ορισμένα είδη ειδών τα πάνε καλύτερα από άλλα στην τρέχουσα κρίση, επισημαίνουν οι ερευνητές, με τις εξαφανίσεις θαλάσσιων ειδών και φυτών να μην φαίνονται ακόμη τόσο σοβαρές όσο ο ρυθμός εξαφάνισης που παρατηρείται σε πολλά ζώα της ξηράς.

Ωστόσο, τα συγκεκριμένα ποσοστά εξαφάνισης που προτείνονται μέχρι στιγμής από την Κόκκινη Λίστα της IUCN δεν είναι κάτι που αποκαλύπτει την πλήρη εικόνα της απώλειας βιοποικιλότητας, λένε οι ερευνητές.

«Τα τρέχοντα ποσοστά εξαφάνισης, ιδίως στα ασπόνδυλα της γης, είναι πολύ υψηλότερα από τα ποσοστά εξαφάνισης στο παρασκήνιο», γράφουν οι συγγραφείς.

Η αποικία των ιππόκαμπων στην Λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού

Παν μέτρο διάσωσης, αναγκαίο

Όπως σημειώνουν, πιθανότατα δεν θα μπορέσουμε να σώσουμε αυτή τη στιγμή, όλα τα είδη που πρόκειται να εξαφανιστούν, αλλά αν ενεργήσουμε με προσοχή και με τη μορφή επείγουσας ανάγκης, ίσως τουλάχιστον καταφέρουμε να διατηρήσουμε τα περισσότερα και να τα τεκμηριώσουμε για τις μελλοντικές γενιές.

«Αφιερωμένοι βιολόγοι και Οργανισμοί διατήρησης της ζωϊκής βιοποικιλότητας του πλανήτη κάνουν ό,τι μπορούν, εστιάζοντας κυρίως σε απειλούμενα πτηνά και θηλαστικά, μεταξύ των οποίων ορισμένα είδη μπορεί να σωθούν από την εξαφάνιση που διαφορετικά θα επακολουθούσε», εξηγούν οι ερευνητές.

«Ίσως, με τις προσπάθειες να δημοσιοποιηθεί η κρίση, οι επιστήμονες της βιοποικιλότητας μπορεί να επιτύχουν τη διατήρηση της φύσης, και πολλά από τα είδη που δυνητικά θα χαθούν από την άγρια ​​φύση. Κάποια από αυτά θα μπορούσαν τουλάχιστον να διατηρούνται σε μουσεία για να μελετήσουν και να θαυμάσουν οι μελλοντικές γενιές».

 

Δημοσίευση στο περιοδικό Biological Reviews

Διαφήμιση