Κίνδυνος λιμού για περισσότερους από 2 εκατομμύρια Κενυάτες

Σύνταξη: ecozen.gr

Σε κίνδυνο λιμού θέτει η ξηρασία 2,1 εκατομμύρια Κενυάτες. Η έλλειψη βροχών, η πανδημία και οι εθνοτικές συγκρούσεις επιτείνουν την κρίση.

Αντιμέτωποι με την πείνα βρίσκονται οι άνθρωποι που ζουν σε 23 κομητείες σε ολόκληρο τον άνυδρο βόρειο, βορειοανατολικό και παράκτιο τμήμα της χώρας, σύμφωνα με την Εθνική Αρχή Διαχείρισης Ξηρασίας (NDMA). Επεσήμανε δε, ότι θα έχουν «επείγουσα ανάγκη» επισιτιστικής βοήθειας τους επόμενους έξι μήνες, μετά την ξηρασία που σημειώθηκε μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου.

Η κρίση επιδεινώθηκε από τον Covid-19 ανέφερε, προβλέποντας ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί μέχρι το τέλος του έτους, καθώς οι βροχές Οκτωβρίου έως Δεκεμβρίου αναμένεται να είναι κάτω από τα κανονικά επίπεδα.

Οι πληγείσες περιοχές είναι συνήθως οι πιο επισφαλείς για τα τρόφιμα στην Κένυα λόγω των υψηλών επιπέδων φτώχειας.

Εθνική καταστροφή

Την περασμένη εβδομάδα, ο Πρόεδρος Uhuru Kenyatta κήρυξε την ξηρασία ως εθνική καταστροφή και υποσχέθηκε “ολοκληρωμένα μέτρα αντιμετώπισης της ξηρασίας”.

Τον Ιούλιο, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ στην Κένυα σημείωνε ότι η χώρα χρειαζόταν 9,4 δισεκατομμύρια σελίνια της Κένυας (62 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας) για να μετριάσει τις επιπτώσεις της ξηρασίας μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου.

και εισβολή από ακρίδες

Επίσης, ο Asha Mohammed, γενικός γραμματέας του Ερυθρού Σταυρού της Κένυας, δήλωσε ότι οι περισσότερες από τις πληγείσες περιοχές είχαν ήδη αντιμετωπίσει εισβολή από ακρίδες, πλημμύρες και φυλετικές συγκρούσεις που οφείλονταν σε μειωμένους πόρους.

Είπε ότι δεν ήταν μόνο οι αγρότες που είχαν πληγεί από την ξηρασία, αλλά και οι άνθρωποι στις αστικές περιοχές που αναγκάστηκαν να πληρώσουν υψηλότερες τιμές για τα λίγα διαθέσιμα τρόφιμα.

Επιπτώσεις από πανδημία

Επιπρόσθετα η πανδημία κορονοϊού επίτεινε την επισιτιστική ανασφάλεια μειώνοντας το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό σε μια χώρα της οποίας η βιοποριστική δραστηριότητα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κοινοτική εργασία.

Σύμφωνα με το NDMA τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης “περιόρισαν την κοινοτική απόδοση των γεωργικών δραστηριοτήτων και τη διαθεσιμότητα ευκαιριών εργασίας, μειώνοντας την έκταση της καλλιεργούμενης γης και την προβλεπόμενη καλλιέργεια”. Η διακοπή των προμηθειών βασικών ειδών διατροφής και ζώων έχει οδηγήσει σε αυξημένη αστάθεια των τιμών, πρόσθεσε.